De Schneefee

Transcrição

De Schneefee
Helena Dumrauf- Schreedasch
Ewasaht von T. Klassner
De sewenjoasche Zhenja kaum ne Öupa en
Öuma opp Wintaferien te Gaust jefoare. Öuma haud ahr
enjeloude opp Nijoaschfast ean dee Schaul, wou sei aus
Lehraren ferre Aunfänjsschöul oabede deid.
Zhenja we seeja oppjereajcht en stund aum Fenstabrat,
floacht ähre lejchte Zopf oupe, waut bett unjere Tjnehp
hoang, en deid sijch eam Fensta niescherejch eantjitje.
See tjitjd vonne Sied töu, wöu daut Wada sijch schwind
endere deid, sei moatjt, wöu nou de grouwe, enöulende
Rejendreppe, kaume witte, schwend dauwende, Flocke
oppem Glauß. Omm ne korte Tiet, waut se wada rüt
tjitjd, dreide sijch aul enne Loft witte Schneidüne. Sei
betjitjd dehn söu lang, bettet nijch aunfung veare Ouge te
schemeriere. Ahr sa daut nü aul, waut daut Floatatjes
rommfleje deide. Biem fleje saumelde dei sijch em Tjreis,
dann fevolle dei sijch en vewaundelde sijch ean
märchenhafte Motte meat jelenzende Flijchte, waut sijch
leise ne unje faule leite. Oppeimull sad sijch oppem
Fenstabrat ein Goldammatje. Kloppt meat dem
Schnouweltje aum Fensta, dreid ditt Kopptje ne aule
Siede, ouba aus Zhenja sijch rehre deid, flouch daut
vewellat wajch. Sei dreid sijch ne nijch wiet settenden
eam Rollstöul ähren kranken Öupa en frouch en
Jedanken: Öupa, wöu söu fält vendoag uk Schnee uk
Rejen
Dee Öupa hould sijch ean, höust poa mull löus, fetjelend
heisch seda:
- Daut Mea es nich wiet auf, daut Wada helt sijch nijch,
daut kaun uk Frost faule.
-Öupa, de tliene Vejeltjes friere uk eam Winta?
- Aules frisst eam Winta. Sitst, etj ha de Feet naut
jetjreije en nü sie etj uk vetjilt.
Daut we ahm uk aunteseine dauta nijch jesunt we.
Ditt Gröttjint leet sijch enne Jedanke, wertlijch, wöu
kaun blöus söun tlienet Voageltje oune woame
Steiweltjes?
Oppe Fenstabentj saumelde sijch emma meeja
Schneifloake, en dee dauwde uk nijch meeja, dann ewent
es aul Frost.
- Öupa, wann tjeamt Öuma, es aul 4 Minüte ohne 4, - sed
sei aus se oppe Klock tjitjd.
- Wöu vehl? Fruch Öupa meat vewundade Ouge.
- Es daut nijch dietlejch? aul böult veeja. Wie koume
telout!
- Jo, nü esset dietlejch. Ha nijch Angst, see wull nou de
Oabedt noch nede Laufte foare. Meate Meschien deht
daut nijch leanja aus 10 Menüte. En dü best aul reed?
Zhenja haujd ea wittet, breidet Tjleidt veschmeet ähre
oupne Hoa oppe Schullre neatjt eanfestunend meatem
Kopp, püst schwoa opp en tjitjt wada rüta. De Schnee voll
emma dolla. De witte Gauß leet aus ein Märchen. Daut
tliene Touneböumtje bedatjt meat jelitzade Stierentjes
leit aus eene Schneewitjche. De Noubajung Paschka
schmeet ne de Meatjstjes Schneeballa, lacht sijch eent,
dei tjrieschte, lachte, en schmeete tridj. Daut jintj Büte
fröu romm. Zhenja ähre Ouge tjtjde emma foakna ne de
Klock..Entlich schlouch de Dearetjlintj en see hupst
Öuma entjejen eam Veatüß. Aus en gröuta lewendja
Schneemaun kaum beschniede Öuma nenn. See
scheadad von sijch dem Schnee en jintj enne Stouw. Nü
tjitd Zhenja aul frintilja, meat dem jeletjiljen Jesejcht
naum see de Tausch en jintj ne Öupa.
- Tjitj mull Öupa waut Öuma jebrocht haft,-en see funk
aun aules rüt te laje . Seetijchtjeite, blanket Schmuck,
atlijche Packeete en en seeja schmocka, langa Schaul,
meat Stierentjes en meat goldnem Raunt. Meaten
jeletjeljen Jesejcht muck Zhenja dehm ütenein:
- Ouba, lat dehm schmock!-docht see.See schmeit dehm
oppe Schulre, dreid sijch poa mull vear Öupa, schmeet
de Heanj üttenein jintj , aus wann se schwahme deed
enne Rund. De deane Schaul hewd sijch vonne Loft aus
Flijchte hinja ahr. Öuma, waut aul nean jekoume we,
tjitjd bejestat en flostad:
- Dü best aus eene Fee, söu straum.
- Ne see lat aus eine Märchenprinzessin üt, sehd jejen
Öupa.- Öuma, fe wehm es dess Schaul?-frouch Zhenja, en
Öuma sah wöu leiwtoulejch ähre Ouge op ahr tjitjde.
- Fe die miene leewste, fe die miene scheene! Wie motte
die te Nijoa schmock auntratje. Eane Hoa flajcht wie ditt
blentjaet Schmuck, en tem Tjleedt desse Schaul, aus
Flijchte. Wie moake üt die eine weartelje Fee.
- wann etj ne wertelje Märchenfee sie, dann kaun etj uk
zaubere?
-Tem eene woare, moatst scheen lehre en seeja weale
daut waut dü wealst.
- Etj woa seeja daut weale en mie seeja eewe!
-Na göut, dann moak wie ons reid, böult foa wie aul, schpöud Öuma ahr aun.
Dee veaufscheide sijch met Öupa, lehde de Tausche enne
Meschien en foure rüta ütte Garazhe. Von bouwe lede
sijch witte Düne oppem Meschieneveafensta en unjere
Reda fruh de Beiesda Wajch.
- Es aul Dunkel. Leiwa foa wie meatem aundren Wajch,en Öuma dreid nem Wajch, waut jintj felenjstem Tün,
hinja wöunem woße de Riese Ätjebeim en Schautebeim.
Noch eemull roammbeje en henja dehm Wajchboage jeet
aul de Wajch jeletj ne de Schöul. Oppeemull beschiend
dehn von hinje eene aundre Meschien en biem
Wajchboage funk dehn ewahulle aun. Dee bloust lüd,
bramsd meat een zwirzhd, Öuma en ea Gröutjint worde
blous von Angst. Zhenja sterneatjzeld ditt üttem Setta
rüt, daut Hoat bie bleif stoune. See sah blöus wöu de
Lijchta vonne Meschien waut ahn ewahoult haude,
wajch foure en veschwunge.
- Etj moak üt die ne Frosch, wenn noch mull dü söu waut
döune woascht- aus ne weartelje Zauberen sehd sejch
seajcha Zhenja.
Öuma sach, aus wann waut vonne Kaunt vom Wajch
enne Loft sijch hewd en oppem Keppot dee
ommhoulende Meschien jefloage we. Ouba de "Dzhipp",
mettem gröuten jerüzh, auswanna ewa de
Tredjbliewende lache deid,, föu eam vollem Gang
verropp. Öuma bramsd kort, en Zhenja prald meatem
Stieren jejene Rüt.
- Öuma, wea we ditt?
Etj weet nijch! Hast dü die jestat?. Mie kaum daut söu
fea, doa kaum be dehn wea unja de Reda,- rütjehuppst,
rand se tjitje aus daut uk wearlijch söu we.
Zhenja rand ahr hinjaraun. De kolda Wint schluch wee
eam Jesejcht meat kolde, iesje Schneesteatja. De Hoa
vom Kolde Schnee worde aul aus Iestaupe Aules runt
omm derjchjetjitjt ouba funke doa nuscht.
- Wöu söu, etj sach doch jenau daut doa waut flouch,- sed
Öuma nerwees,- Waut we daut dann?
Jebetjtj, tjitj see dem Wajch felenjst tem sijch seajchja te
senne.
- Na wann wie tjeinen jefunge habe, dann ewens es aules
jeletjlich rommjegoune. Dann ha etj mie fetjitjt,- sehd
see stell aus see meat Zhenja eane Haunt jenoume ne
ähre Meschien jintj. De Feslijche Freed we vegoune, en
de Tiet veloare. Ouba see wulle noch vom Fast waut meat
tjrieje en foure ne de Schöul opptöu.
Öuma must ahr blöus dreije von eine Sied ne de aundre,
Zhenja deed daut wealich meat moake, biem ahr
ütstraume. Ditt Tjinjafast we aul eam follem dreabel. Aus
se nenn kaume röupte se aul aule dem Ded Moros. Enne
Med stund ne gröute, bett dem Behn jestroumde Jolka,
en romm dea fiede Tjinja ean veschiedenen Kostjümem
eam Tjreis- Horowod. Aus de Ded Moros dann kaum,
schuppst Öuma ahr ne ahm. De SchneewitchenSnegurochka naum ahr enne Haunt en leid ahr nem Ded
Moros, ouba vear ahr we ein püstbakscha Jung waut ahr
s te Sied chupst en naum Snegurochka ähre Haunt.
Beleidicht bleif Zhenja stoune.
_Etj sie eene Zauberin!- met töune Ouge deid see sijch
eanrede.
Ouba de Tjinja söu ause jintje söu jintje dee uk wieda
romme Jolka enne Rund.
_ Etj woa nu mie seeja, seeja wensche welle ne
Snegurochka fleje, ahr enne Haunt te nehme.
See hould sijch mett töune Ouge gaunz töup , blöus de
Leppe beweajde sijch. Zhenja spreed de Henj ne feare,
aus wann se löusfleje wull, ean dessem Ougenblitj kaum
Snegurochka meat dem Tjreis bie ahr vebie en gauf ahr
ähre Henj. Zhenja we em 7 Himmel von Jeleatj, en daut
Jefeil, waut see zaubere kaun veleet ahr nijch. See wist
tem söunt pessiere mußt een gröuta Welle senne.
Aus de Ded Moros dann meed word vom daunze frucha
aus de Tjinja ahm nijch wulle ähre Jedijchtatjes fetahle?
- Ded Moros, bie ons es vendoag een besondera Gaust- en
daut es Zhenja, see weet vehl Jedijchta. komm Zhenja
fetahl se ons. Ouba vear daut see vonne Sted kaum, rand
de püstbachscha Jung vebie en hupst oppem Stöul nopp.
Runt omm wordet stell.
Rade deed aulen de Nouba Pascha, waut sien tjliena
Bröuda meat jebrocht haud oppe Jölka.. Hee jintj en föut
dem Jung aunne Mauw, trock ahm vom Stöul raufa.
- Waut saul daut, Papa sehd etj sull ditt ischte fetahleschrechj dee Pustback tridj.- Hee haft nijch Tiet hie
Tietvedriewe. Hee spöut sijch, es die daut kloa? En etj
weal daut Jeschentj vearrem wajchgoune noch tjrieje.
- Setst dü nijch daut, daut Mädstje nijch von onse es,weis hei ne Zhenja.
- Na en? Kaun se nijch wachte? Wea es see ewerchaubt?
-Snegurochka ähre natste Sesta Schneewitchen- sed
seeja ierenst Pascha.
- Snegurochka es doch de Nadja Morosowa!
- Jenau Moros-owa. Das heet dem Frost siene. En hee
haft noch meeja Tjinja. Sie en betstje veaseajchtje. See
kaun die eanfriere ouda vezaubere,- sehd Pascha
geheimvoll de Ouge jeschletzt.
Opjereajcht stund Zhenja aul oppem Stöul,
aus opp ne gröute Bien, fetald interessaunte
Jedijchta, dee reidjemoekt wehre orzhent te
dessem Ouwent.. Aus Snegurozhka ahr vom
Stöul raufa holp, aus see aules fetahlt haud,
bewundad Snegurotschka ähre lockje Hoa
en ähre scheene Jedijchta De Loft, waut unja
de Schaul kaum, aus se vom Stöul hupst,
hewde ahr opp aus Flechte vonne Fe., Zhenja
we fröu en jeletjlijch.
- De Fee- sed bejeestat de Püstback. Dann
voll ahm daut ean, waut ne ahm Pa loure deed,
schupst aulem ütenein en schlitjt sijch
nouda nem Ded Moros. Ouba oppem Stöul
stund aul en aundra.
De Ouge be ahm worde veleajejch. De Jung tjitjt sijch
omm Papa te finje tweaschen den aundren Ellern.
Papa stund gaunz töufred en red mett dem
Schöuldretjta, dann dreede dee sijch romm en jintje
rüt. De Püstback püst erleejchtat opp.
Ausse aula ähre Jedejchta fetalt haude spelde se noch,
daunzde, tjriejche Jeschentja, Tüte meat Mezpoun vom
Ded Moros. De Tjinja funge sijch aun ommtetratje en ne
Hüß te foare.
Tem dem Pelz auntetratje, must Zhenja de Feeflijhcte
rauf nehme, de Schaul bung Öuma rommem Hauls
romm en dann jintje se rüta. Enne Klaus bleif blöus dee
ditjbakscha Jung. Hee saut eensomm aul ommjetrocke
enne Harderobe en loud ne sien Pa. En ütt de
Dretjtastouw we techere ein jelach te hiere. Doa haude
sijch twee Mensche jefunge, waut en eene Klaus jeleht
haude.
Öuma en äa Gröuttjint fure ne Hüß, en unjahöulde sijch
ewa dehn scheinen Ouwent. Ausse bett dee Sted kaume,
wou de Wajch sijch buch, worde se oppeemull stell. Ditt
Hoat funk wada aun te kloppe.See tjitjte sijch stiew eam
Dache vonne Lijchta nenn.
- Öuma, bliewe se stoune,- aus jeschnehde schriejch
Zhenja lüd löus.- Doa blitzat waut.
- Daut send jewess wem siene Ouge,- sed Öuma, see haud
daut uk jeseene. Dee bleewe stoune, dee Lijchta leete se
eanjeschloute tem waut seene, en dann jintje se beed ne
dee Sted, wu de Ouge jeschiend haude. Daut Wada we
noch schlajchta jeworde. Dee Schnee voll noch dolla.
- Öuma, etj ha Angst!. Bie wehm kaune söu de Ouge
schiene?- frouch leis äa Gröuttjint.
- Eam dunkeln schiene de Ouge bie de Tiere en bie
atlieche Vejel. Daut kaun uk ne Kaut senne. Komm weale
nouda goune. Daut es oppeimull daut Tiea, waut de
Meschien vom Wajch jeschloage haud.
- Miezatje, komm rüta, wie halpe die!
Öuma beadjd sijch tem eane Bescha nean töutitjitje.
-Öuma nehm wie daut Teia dann mett ne Hüß, wannet
veletzt es? -stend Zhenja jaumalejch üt sijch rüta.
Dehm mot je jeheelt woare. Oppeemull hed sijch ahr
daut, aus wann een Stehn, aus wann de Stehn prachere
deed omm Help
-Öuma- sehd gaunz stell Zhenja en rehd sijch nich vonne
Sted, -Tjitj, eam Schnee send lewendje Ouge. Dee
plintjere.. En dann hed se: "- Uhu, etj lou"
- Ts, hiescht, dee prachat om Help, sehd stelltjes Zhenja,
see feeld sijch nü aul aus ne Raderin.
Stelltjes kaum Öuma bie, omm blöus tjeenem nijch
tefefiere.
- Wea prachat, etj he nuscht, de Wint es telüd.- sed se
stelltjes.
-Gröute Ouge prachare omm Help
- Zhenja söunt es blöus en Jeschejchte, wou se de
Tieresproak vestoune... ouba see word kort stell aus see
uk de Ouge sach.
-Öuma en etj vestou wertlijch..
- Stell Zhenja. Wea kaun daut blöus senne mett söune
Ouge?- see jintj een Schrett de Ouge entjejen. Ouba futz
hied se een lüdet veweladet "U-u-u"
- Ditt es ne Ül, ne witte Ü,-. Öuma jintj nü aul seajcha
eam deepen Schnee ne de Ül opptöu.
De Ül saut eane Schneedien en ried sijch nijch. De
faulenda Schnee haud aul opp ea Kopp ne Schneemetz
jejoaht.
Öuma stradjd de Henj tem ahr nehme, ouba de Instinkt
tem ewalewe oabed noch. De Ül hupst töusied, en opp
ähre Sted we ne gröute Blöutplack te seene.
-Zhenja, de Ül es velätzt. Dee kaun kaum sijch beweaje.
Wie motte ahr meat irjentwaut bedatje, sonst kaun se
ons meat ähre Krale de Henj feriete, - sed Öuma, hewd
sijch, en tjitjd oppeemull fewelat ne de Meschien. Von de
Schöul Sied fou seeja schwind ne Meschien, de Lijchta
schmeete wiet daut Lijcht.
- Zhenja, gou schwinda vom Wajch.- schriejch ÖumaHiescht, schwenda eam Schnee, gou ne de Kaunt. Etj
nehm de Meschin vom Wajch, hed see aul Öumas wajch
gounende Stemm.
Daut Hoat funk wada änjstlejch aun te schloune. See jintj
eam deepen Schnee en bleiw stoune. Daut Mätstje sah
wöu Öume sijch saut enne Meschien nean, en Zhenja hed
wada hinja ahr oppeemull "U_U_U- en
Flejchtejeschloun. See tjitj noch e mull ne Öuma, sah
waut dee aul löus jefoare we, dreid sijch ne de Ül en sehd
ahr " Dü miene oame Ül, dü miene
scheene motst nü liede, komm ne mie, sonst dü best
oune Steeweltjes, fetjelst die aus mien Öupa, en woascht
krank.
Ouba de Ül wull sijch festoppe en hupst ne de Wöult
Sied. See kunn derche iesane Sproute hupse en dann
kunn Zhenja ahr aul nijch rüthoule von doa.
- Wacht doch, hups nijch wajch, etj sie ne Zauberin, etj
halp die- schrejch see henjaraun. Tem eeja biem Tuhn te
senne aus de Ül, sprung Zhenja löus en rand ne de
Tünsied. Om poa Schred stelpad see en vol han em
deepen Schnee.. Dejchtbie schlouch de Ül krauftlöus
mette Flichte tem derchem Tün te koume. Zhenja naum
ähre Metz auf biem krüpe en bedatjd met dee de
Änjstlijche Ül. See hild ahr unjere Metz, ouba kunn nich
opstoune, see we ean ähre ejenje Schaul vespaunt. Öuma
we aufjefoare en nü weret gaunz diesta jeworde, en see
tjrejch nü Angst De Schnee we ean ähre Tjleida, eam
Jeneatj hinjrem Kroage jekoume, enne Haunschtje, ouba
see spead daut nijch. Daut Mätjstje rautzt sijch eam
Schnee tem ütte Faul rüttekoume. Daut jeleatjt ahr dann
uk tem göude latzt. See naum de Ül enne Metz, led ahr
aun ähre Brost:
- Ha nijch angst, dü miene scheine, dü woascht jesunt, etj
heel die üt, en dann kaunst wada ne die ne Hüß fleje,vesprouk see de Ühl jeletjlich, wiels see spead wöu ähre
Zaubarie ahr jeholpe haud biem de Ül te halpe.
-U-u-u,- hed see tredj, aus wann de Ül sijch noch nijch
gaunz sechja we.
Bejeletjt tjitjt see oppem Wajch. Ne ahr rand fewelad
Öuma. Zhenja hewd blöus de Henj tem ahr wiese,daut
aules ean ordnenj es en schrejch lüd:
Öuma etj ha mie seeja bemejcht en mien Weale we gröut,
doawejen es aules göut. De gröute Ouge moak wie wada
jesunt.- en lacht doa bie. De kolda Wint waut stor de Hoa
vepliesade, hewd daut Schmuck aus ne Kroune rommem
Kopp en de Schaul püst sijch ne buwe nem dunkele
Himme lwu derchschiende de blanke Stierentjes. Ean
desse Tiet beschiend ahr daut Lecht vom vebie foarende
Meschien "Dzhipp". Daut sa söu aus wann daut Mätjstje
enne Loft schwebt meat ähre oupnem Schaul vemescht
meat de Schneefloake bouwere Ed.
- Daut es see!- sehd leese de Püstback. Siene Ouge worde
gröut en runt, hee funk foakna aun te püste, hee kunn
nijch jeleewe daut waut hee jeseene haud.
-De Fee flecht. Pa, de Fee flecht! Ne ejchte,- hee wees du
han wu hee de Fee jeseene haud. Opp ne korte Tiet sa de
Pa de Ül ähre Ouge en de Schaul waut fluch.
De " Dzhipp" fluch meat schwindijchtjet vebie en , schod,
de Vouda moatjt nijch ditt Wunda, waut sien Sehn en
desse Nacht jeseene haud. Aun söunt jeleewt uk nijch en
jiedra.

Documentos relacionados