The Village of Stepanchikovo by Fyodor Dostoyevsky

The Village of Stepanchikovo
by Fyodor Dostoyevsky
A Aldeia de Stepantchikovo é o manicómio lá do sitio. Nesta paródia em forma de livro, o autor deu largas ao
sentido de humor mas não o tornou menos credível por isso. Nem pelo exagero na caracterização dos traços
ridículos das personagens e dos disparates que dizem e fazem. À primeira vista pode parecer engraçado - e é,
muito! -, mas depois de arranhada a superfície, logo se percebe que é uma história de grandes conflitos. O tema
já é habitual em Dostoiévski: espertalhões que usam de todas as artimanhas para alcançarem os seus objetivoshumilhação, chantagem psicológica, manipulação das fraquezas alheias, tudo vale para ser bem sucedido,
controlar e oprimir.
Aqui, é Fomá Fomitch, um palerma que não tinha onde cair morto mas conseguiu subjugar todos à sua volta,
inclusive, quem tinha poder económico para lhe fazer frente e o expulsar dali a pontapé. Coisa que acabou por
acontecer, mas o sacana conseguiu reverter a situação a seu favor. A solidão e algumas fragilidades levam as
pessoas a submeterem-se desta maneira.
A brejeirice dos diálogos é uma delicia. Os acontecimentos assumem um ar teatral e até patético de tão absurdos
que são. No entanto - nunca - ao contrário de outros livros que já li, perderam credibilidade, ou eu, a vontade de
continuar a ler. Pelo contrário. Poucos autores terão esta capacidade de tornar o ridículo apelativo. Este é um
desses casos.
Grande, grande Dostoievski.|Friend's family, Fyodor Dostoyevsky
‫ناونع‬:‫رودوثف؛هداوناختسود‬
‫؛یکسویاتساد‬
‫مجرتم‬:‫نارهت؛نیرهم دادرهم‬،‫یردنکسا‬،
1349، ‫ رد‬421 ‫ص‬، ‫عوضوم‬:‫یاهناتساد‬
‫ناگدنسیون‬
‫نرقیسور‬19 ‫م‬
‫ناونع‬:‫رودوثف؛هداوناختسود‬
‫؛یکسویاتساد‬
‫مجرتم‬:‫نارهت؛نیرهم دادرهم‬،‫یماج‬، 1385، ‫ رد‬336 ‫ص‬، ‫کباش‬:
9789642575190‫|؛‬Dostoyevski bu kitabında Foma Fomiç diye bir karakter yazmış. Öyle bir karakter ki okurken
gerildim, sinirlendim, utandım, darlandım ve daha bir sürü şey. Adam adeta mendebur!
Öte yandan bu kitapla beraber bir kez daha Ruslara saygı duydum. Hafızaları mükemmel olsa gerek. (bkz: Rus
karakterler ve elli bin farklı şekilde söylenebilen güzide isimleri)|edebiyatla içli dışlı olma yolunda olup da
Öte yandan bu kitapla beraber bir kez daha Ruslara saygı duydum. Hafızaları mükemmel olsa gerek. (bkz: Rus
karakterler ve elli bin farklı şekilde söylenebilen güzide isimleri)|edebiyatla içli dışlı olma yolunda olup da
dostoyevski'nin eserlerinin neredeyse hiçbirini okumamış olmaktan duyduğum utançla, bu yıl dostoyevski
eserlerini kronolojik okuma kararı aldım. yıllar önce insancıklar'ı, üç yıl kadar önce de beyaz geceler ve kumarbaz'ı
okumuştum. bu yıl öteki, ev sahibesi, netoçka nezvanova'yı okudum. bu yıl okuduklarım arasında stepançikovo
köyü en kendine has, akıcı ve hatta kara mizah öğeleriyle en eğlenceli olanı. bu kadar özgünlüğüne ve
muhteşemliğine rağmen bu kadar az biliniyor olmasından yola çıkarak gelmiş geçmiş en underrated kitaplar
arasında olduğunu düşünüyorum.
öncelikle kitabı en güzel özetleyen cümle, bizzat 'çayda' bölümünde geçen:
"amma da garip insanlar! sanki hepsini özellikle toplamışlar buraya." cümlesi bence. gerçekten stepançikovo
köyü'ndeki karakterlerin hepsini adeta birer tımarhane kaçkını. ama bu kadarla da sınırlı değil elbet.
efendim ben bu kitabı okurken, oturduğum yerden kendi kendine zarar verecek duruma geldim. arkadaş ben
hayatımda general karısı kadar mal bir kadın görmedim! yarbay kızıyım diye cırlayıpduran perepelitsina'nın ağzını
yırtmak, "her şeyde kendine hakaret bulan foma fomiç'i ise ıslak odunla eşek sudan gelinceye kadar dövmek
istedim. hatta kökten çözüm olarak foma fomiç ve tüm yardakçılarını bi uzay aracına bindirip uzaya fırlatma isteği
duydum. zavallı dayıya da hiç kızmadım desem yalan olur insan bu kadar da - ahmaklık derecesinde- saf olmaz ki
ama... ben hayatımda bana böylesine hisleri böylesine gerçekçi yaşatan başka bir kitap okumadım. eğer bir kitap
bana bunları yaşatıyorsa işte o klasiktir, başucu kitabıdır, şaheserdir.
kitap baştan aşağı kara mizah öğeleriyle dolu olsa da en akılda kalıcı örneklerden biri beyaz öküz ve komarinskiy
oyunu meselesi. rüyada beyaz öküz görmeyi yasaklayan bir foma fomiç ve aksi gibi her gece rüyasında beyaz öküz
gören ve üstüne üstlük başına geleceklere rağmen görmediği yalanını bir türlü söyleyemeyen zavallı falaley! canını
sevdiğim falaley...
altını çizdiğim satırlar:
"siz bilimlerle uğraşanlar hep böyle zirzop oluyorsunuz. sizin işiniz tek ayak üstünde sıçrayıp kendinizi
göstermekten başka bir şey değil."
"size açıkça söyleyeyim: beni yufka yürekliliğim mahvetti."
"felaket geçiren insanlara karşı iki kat nezaket gösterilmelidir."
"öfkenizin üstüne güneş batmasın!"
"gerçek onu dünya saadetlerinden ne derece uzaklaştırıyorsa, o da kendini o ölçüde hayalciliğe kaptırıyordu."
"dünyayı fethetmek istersen kendini fethet."
"felaket erdemin anasıdır."
sonuç: allah hepimizi foma fomiç ve onun gibilerin gazabından korusun, amin.
|
Tımarhane kaçkını karakterlerden oluşan bol yaygaralı cümbüş...