Catullus – Carmen 8 – ad se ipsum

Transcrição

Catullus – Carmen 8 – ad se ipsum
Catullus – Carmen 8 – ad se ipsum
1 Miser Catulle, desinas ineptire,
Elender Catull, lass ab vom törichten
Reden,
2 et, quod vides perisse, perditum ducas.
Und, was du siehst Umgekommenes,
halte für verloren.
3 fulsere quondam candidi tibi soles,
Flossen ehmals strahlend dir die Sonnen,
4 cum ventitabas, quo puella ducebat,
Als du zu kommen pflegtest, wohin die
Maid dich führte,
5 amata nobis, quantum amabitur nulla.
Geliebt sie worden ist von uns, so sehr
geliebt werden wird keine.
6 ibi illa multa tum iocosa fiebant,
Wo jener damals viele Späßchen wurden,
7 quae tu volebas nec puella nolebat.
Welche du wolltest noch die Maid nicht
wollte:
8 fulsere vere candidi tibi soles.
Flossen wahrhaftig strahlend dir die
Sonnen.
9 nunc iam illa non vult: tu quoque, impotens, Nun schon jene nicht will: du auch,
noli,
Ohnmächtger, wolle nicht,
10 nec, quae fugit, sectare, nec miser vive,
Weder jage nach, was vergeht, noch lebe
unglücklich,
11 sed obstinata mente perfer, obdura.
Sondern den beharrenden Geist bringe
hervor, harre aus.
12 vale, puella, iam Catullus obdurat,
Lebewohl, Maid, schon harrt Catull aus,
13 nec te requiret nec rogabit invitam.
Weder vermisst er dich, noch wird er
eine bitten, die eingeladen worden ist.
14 at tu dolebis, cum rogaberis nulla.
Dagegen du wirst leiden, wenn keiner
dich bitten wird.
15 scelesta, vae te! quae tibi manet vita?
Frevlerin, Weh dir! Welches Leben
bleibet dir?
16 quis nunc te adibit? cui videberis bella?
Wer kommt dir nun entgegen? Von wem
wirst du als schön gesehen werden?
17 quem nunc amabis? cuius esse diceris?
Wen wirst du nun lieben? Wessen seiend
wirst du dich nennen?
18 quem basiabis? cui labella mordebis?
Wen wirst du küssen? Wessen Lippen
wirst du beißen?
19 at tu, Catulle, destinatus obdura!
Dagegen du, Catull, harre bestimmt aus.