docA Yusufcuk
download 
Denúncia Transcrição
A Yusufcuk
Yusufcuk MAYIS 2012 1 Resim: Söbütay Özer MERSİN YUSUF BAYIK İLKÖĞRETİM OKULU DERGİSİ SAYI hayat hep oyun bahçesi kalsa ya da düşlediğimiz gibi çıksa Dünya Okulu Yayını Yusuf Bayık İlköğretim Yıl: 1 Sayı: 1 SAHİBİ dürü ) Aydanur Altun ( Okul Mü ENİ GENEL YAYIN YÖNETM tmeni) Hasan Can (Türkçe Öğre EDİTÖR retmeni) Püren Gürsoy( Türkçe Öğ YAYIN KURULU ( Hacı Yusuf Yağmurkaya ) Hasan Can (Türkçe Öğrt. rt.) Öğ Püren Gürsoy(Türkçe ematik Öğrt.) Süleyman Dündar(Mat Yüsra Aydın (8-A) Turan Arslan (7-B) Mehmet Meşe(7-A) GRAFİK-TASARIM Hakan Çelikarslan BASKI cılık Mersin Reprotek Matbaa çindeiçindekileriçind Dergimiz, Şubat 2005 tarih ve 2569 sayılı Tebliğler Dergisisinde yayınlanan ‘İlköğretim ve Ortaöğretim Sosyal Etkinliler Yönetmeliğine ( Madde 24) uygun hazırlanmıştır. (13.01.25699 sayılı Resmi Gazete) Yusufcuk ADRES 85 Sokak No:15 Mevlana Mahallesi 1010 Toroslar/Mersin İletişim: 0 324 323 19 04 .k12.tr www.yusufbayikioo.meb 3- Merhaba / Ayda nur Altun 4-Zoru Başarırım / Püren Gürsoy 5-Giyotin / Mehm et Kesen 6- Deprem Şiirler i / İpek Güçlü Sedat Çiçek 7- 2035 Yılındayım /Rohani Kaval 8- Okul Öncesi Eğ itim / Filiz Yıldız 9- Tarihten / Meh met Can 10-Çevre Şiirleri / Umut İltaş Kübra İltaş 11-Şiirler /Kübra Tu rhan Derya Yorga İpek Güçlü 12-Sessizliğin Yank ısı / Dilber Koç 13-Unuttuğumuz Güzellikler / Hasan Can 14-Atatürk’e Mek tuplar / Melek Sim a Saçın Ümmügülsüm To 15-Nevruz / Evren prak Avçil Kader İlhan 16-Ektiğimiz Tohu mlar / Nurcan Po lat 18-Çanakkale Şiirl eri / Püren Gürso y Turan Aslan 19-Sokak Çucuğu yum / Mizgin Kaya Hatırlıyorum / Gam ze Ekrek 20-Engel Yok / Ca nsu Biçici Mizgin Kaya 21-Satrancın Tarih i / Melahat Gülmez 22-Matematik / Sü leyman Dündar Ekrem Oruç 23-Küresel Isınm a / Ferhat Aydın 24-SBS İçin Öğren ci Düşünceleri / H asan Can 26-Şiirler / Mehm et Meşe Semanur Tekin 27-Kitap / Yüsra Aydın Cansu Biçici 28-Hayvanlarla Em pati 30-Bahar / Hamit İnalak Zehra Kaçar 32-Eleştiri- Yusuf Uzel 33-Bilmece-Gülba har Aslan, Yeter Karadağ,Em ine Ceylan 34-Boş Bilgiler-M erve Göz Hilal Şahin YUSUF BAYIK İLKÖĞRETİM OKULU YAYINI Yusufcuk AYDANUR ALTUN Okul Müdürü Merhaba Sanatsal ve kültürel etkinlikler insanların eğitimi, gelişimi ve genelde toplumların dönüşümü için en etkili, en doğru, en estetik yol olmalı. İletişim kurmak ve paylaşmak bu yollarla daha mümkün gibi. Resim yapan, şiir yazan, müzik üreten , okuyan, düşünen insan ne kadar kötü biri olabilir ki? Dünyayı ve ülkemizi saran şiddet , kabalık, özensizlik, sıradanlık, ancak estetik bir bilinçlenmeyle yok olacaktır. Sevgili okurlar, elinizdeki bu anlamlı çaba; okulumuzda birlikte başlattığımız değişim ve yenileşme koşusunun duraklarından biri sadece. Okulun sokağa benzemesinden rahatsız olanların, okulu özel, özgün, etkili bir konuma taşıma ve dönüştürme projelerinden biri. Okul öğretir, okul eğitir.. Bu değilse yaşanan; o yer, yalnızca düzenli toplanan kalabalıktan başka şey değildir. Sağlıklı ortamlarda sağlıklı nesiller yetişir mutlak. Bizler bulunduğumuz yeri biliyor ve hedefler koyuyoruz.. İddialıyız, arkasokaklardaki okulların da kendi hikayelerini yazabileceğini göstereceğiz. Sorun üreten değil, proje üreten, huzursuz, iddiasız değil, mutlu ve çalışkan bir okul yaratacağız. Öğretmenlerimizin hevesi çocuklarımızın gözlerindeki umuda değdiği zaman, değişim başlayacak. Başka bir dünya, daha çağdaş bir yaşam olduğu görülecektir. Okul fiziki ortamlarının iyileştirilmesi, eğitim ve öğretimdeki farklı denemelerle özgün bir yer tutacağız. Farklı ve yoğun kültür, sanat ve spor etkinlikleriyle kısa sürede iyi bir yere varacağız. Yusuf Bayık İlköğretim Okulunda marka olma ve en iyi olma süreci planlı, programlı ve hevesli bir şekilde sürecektir.. Okul ailesi, tüm paydaşlar yenilenme taleplerini, üreterek, katılarak karşılayacaklar. ‘Yenilme yenilen’ sloganıyla başladığımız değişim süreci yeni yaklaşımlarla devam edecektir. Görevimize, sevgiyi, hevesi, umudu, ideali eklemeyi unutmadan bu yürüyüş sürecektir. Emek verenleri tebrik eder, başarılar dilerim. 3 Yusufcuk YUSUF BAYIK İLKÖĞRETİM OKULU YAYINI zoru başarırım imkansız zaman alır ! Hayat: Karmaşık ve bir o kadar da basit bir bulmaca. Nedendir bilinmez insanlar hiç anlaşamazlar hayatla ya da hayat insanlarla… Hep bir kaçma kovalama ile geçer zaman. Sanki saklambaç oynuyoruz hayatla. Bazen eğleniyoruz ama ebe olduğumuzda mızıkçılık yapıyoruz. Bazen hiç ummadığın, hiç beklemediğin anda ebe oluverirsin. Ve başlarsın dertlenmeye. Yakınır durursun hayatın acımasızlığından, zorluğundan, fırsatçılığından… Evet, hayat acımasızdır; senin yollarına belediye çukurları koyar. Zordur; hiç bilmediğin konuda seni sınav yapar. Ve fırsatçıdır; en mutlu olduğun anda, belki de oyunun en güzel yerinde ders zili çalar. Keşke bir su olsam diyar diyar gezen. Ya da denizin dibinde bir kum tanesi olsam; bir midyenin içinde inci olmaya hazır. Bir yağmur damlası olsam; çiftçiyi sevindiren. Bir lokma ekmek, aç bir yetimi gülümseten. Bir kuş olamam belki ama hiç olmazsa bir uçurtma olsam göklerde gezinen, rüzgâra göğsünü geren… Olmaz değil mi bunların hiçbiri? Olmaz biliyorum ama bir küçük hayal sadece benimkisi. Küçük ve kimseye zararı olmayacak bir hayal. Hayat buna da karışamaz ya. Sizin de var mı böyle hayalleriniz? Vardır elbette. Şimdi hayal dünyasından çıkıp gerçek hayata dönelim. Hayatla baş edebilmek için güçlü olmak, sabırlı olmak, zorluklara göğüs germek gerek. Dedim ya: Hayat fırsatçı, sizin en yorgun olduğunuz anda bir yük daha verir sırtınıza, boyunuzdan büyük. Peki, pes edip kaçmalı mı yoksa kalıp savaşmalı mı? Eğer bir kez kaçarsan hep kaçmaya mahkum olacaksın. Ama; “Kaçmayıp savaşacağım!” diyorsan sabırlı olmalısın ve sonunda, başardığında, bağırmalısın avazın çıktığı kadar : “HAYAT! YENİLMEDİM SANA, SEN KAYBETTİN!” diye. Sözün özü canım öğrencilerim: Pes etmeyecek, sabredecek, hayatla savaşacağız ve sonunda başaracağız. Sizi yolunuzdan döndürmesin hiçbir zorluk ve yıldırmasın sizi yolunuza çıkan engeller, sınavlar. Bakın Ulu Önder gençliğe hitabede ne demiş: “…İstikbalde dahi, seni bu hazineden mahrum etmek isteyecek, dahilî ve haricî bedhahların olacaktır……. Ey Türk istikbalinin evladı!..... Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur!” Mustafa Kemal ATATÜRK İşte, bizim de her türlü soruna göğüs gerebilmek, hayatın çeşitli zorluklarını aşabilmek için yapacağımız bu: Kendimize ve içimizdeki güce güvenmek. Biz bunu başarabiliriz. Çünkü; biz, “ ZORU BAŞARIRIZ İMKANSIZ ZAMAN ALIR ! ” püren gürsoy Türkçe Öğretmeni 4 içinde oluşları ve ölüşleri yanışları ve yenişleri karları ve korları nârları ve nûrları barındıran evrensel bir dize bırakıyor avuçlarıma ve dize geliyor dizeler başlıyor kırık macera hiçliğimin başkentinde erguvanlara tutunmuşum mor bir düşün gölgesinde düşlerden düşmüşüm masallar dinlemiş şiirler yazmışım zamana ve zemine adını kazımışım adına Leyla adına Aslı adına adımlarımı asmışım ah yangınım sancım, sanrılı utancım saçları rüzgâr gözleri pınar ruhu nevakâr sultanım bırakma hiçimdeki seni dışımdaki bene ve çok çağrışımlı geceye inat kahır kader ve kedere desen renk ve ahenge inat akma içimdeki sene giyo(tin) zümrüd-ü anka’nın kanatlarında saklıdır öykümün gizemli öznesi bir kundak ve bir kefen hüznün güncesidir ince çizgi ah mor öyküm kanatma kanatlarımı mehmet kesen GİYO(TİN) gecenin saçlarındaki çıplaklık ayağı yalın bir yalnızlık şimdi işte (b) akıyor çocukluğum ateş ışkınları ve ateş gülleri saçma küllerinden kalbime doğma atma beni küf ve nem kokan baharlara ah bilincim bilinçhiçsizliğim nihavend kokuşlu çiçeğim kırık kanatlı kırgın kelebeğim yakma beni yedi boğumlu akrepler ikliminde şu gül kurusu an tünelinde Nesimi’den arta kalan ne kadar mısra varsa toplanır senin teninde dile gelir haz ve söz Nef’î’nin nefesi kesilir aşk damıtır Nedim imgenin dudağına kirpiklerinin vadisinden süzülen yaşı yakar yakalar hüzzam bakışlar Hüsn’ü aşk der gök kubbe aşk bir Mesnevi tutturur yıldızlar sus der gözlerin sus dinle dinle ki an ve kan aksın akşamdan saçlarını okşasın hatıralar dur der gözlerin dur ah rüyam dünyam eksik ve esrik bir cümlede kaybolan sevdam aslında asil değildir aslolan ya da kaybolan baldıran kadar (s)ağır değildir akıtılan can şimdi gül endam şimdi ayrılık ferman bize kalan bir (can)an bize kalan ken(an) aslında Yusuf değildir haşrolan Züleyha’nın kirpiğindedir zaman yalan kadar sodom ve gomore kadar gam kadar kaçınılmaz kuyular ah mabedim mahzenim yitik kentim kendim giyotin hazır hızırın koynunda vur dur süveydanın boynunu .. vur dur 5 Yusufcuk YUSUF BAYIK İLKÖĞRETİM OKULU YAYINI DEPREM GÖZYAŞI 7,4 DEPREMİ Gözyaşın silinir mi bu acıdan sonra. Bana göz yaşını sil deme! Geleceğim yıkıldı, Umutlarım yıkıldı. Bana gözyaşını sil deme! Afet, insanlar için fiziksel, ekonomik ve sosyal kayıplara neden olan, normal yaşamı ve insan faaliyetlerini durdurarak veya kesintiye uğratarak, toplulukları olumsuz etkileyen doğal, teknolojik veya insan kökenli olaylar olarak tanımlanmaktadır. Deprem bunların başında gelmektedir. Ülkemizde de yakın zamanlarda meydana gelmiş depremlere örnekler, 1992 Erzincan,1995 Dinar,1999 Gölcük ve 2011 Van depremleri… Ben Vanlıyım. Ben bu depremi bizzat yaşadım ve sizlere anlatmak istiyorum. Önce bir gürültüyle sarsıldı her yer. Yerle bir oldu bir anda evler. Enkaz altından geliyordu sesler, her yerden çığlıklar feryatlar yükseliyordu. Gece mahşer yerine dönmüştü. Umutlu bekleyişin yerini acı ve hüzün aldı. Beklemeden bir anda geldi, anneleri kuzularından ayırdı. Gün ışımaya başladığında depremin etkisi katlanmıştı. Sanki taş üstünde taş kalmamıştı. Mezarlar sıra sıra kazılmaya, gidenlerin arkasından ağıtlar söylenmeye başladı. Nasıl dayanılırdı bu acıya? Dayanamıyordum. Dayanır mı bu acıya gönlüm. Bir deprem olmuş 7,4 şiddetinde, Kalbimi sarstı, gönlümü sarstı. Bana gözyaşını sil deme! Çantamı alıp okul yolunu tutardım Arkadaşlarıma kavuşurdum. Güler oynardım. Bana gözyaşını sil deme! Şimdi okulumuzu göremiyoruz. Sıralarımızı göremiyoruz, Hazineler değerindeki kitapları göremiyoruz. Bana gözyaşlarını sil deme! İPEK GÜÇLÜ (6-D) 6 Sedat ÇİÇEK (6-D) YUSUF BAYIK İLKÖĞRETİM OKULU YAYINI Yusufcuk 2035 YILINDAYIM Rohani KAVAL (6-C) Teknolojinin gelişmesinin hem yaralı hem de zararlı yönleri vardır. Şimdi biz 2012 yılındayız. 23 yıl sonraki halimi anlatacağım. Belki o zaman bu giysiler, bu dil, bu hayat, bu döngü kısacası bildiğimiz her ne varsa değişecek. Ben açıkçası hiç sevmem böylesini. Şimdi bu kadar rahatsak geleceği bir düşünün bakalım. Neler değişecek? Neler ortadan kalkacak? Neler unutulacak? Daha şimdiden inanamayacağımız şeyler yapılıyor. Bazen düşünüyorum acaba teknoloji gelişmek zorunda mı? Hiç gelişmezse olmaz mı? Ama geçmişi düşünürsek bazı insanlar hasta yakalandıkları hastalığın ilacı olmadığından ölüyorlardı. Ama şimdi teknolojinin gelişmesiyle insanlar eskisi gibi hafif bir şey yüzünden yaşamını yitirmiyorlar. İşte, buna teknolojinin bir yararı diyebiliriz. Bir de madalyonun diğer tarafına bakalım; insanlar teknolojinin ana gövdelerinden biri olan interneti araştırma ve geliştirme dışı birçok saçmalık uğraşlarla en değerli zamanlarını ömürlerinden çıkarıyorlar. Teknoloji gelişir değişir de, insanlar ve doğa değişmez mi? Teknoloji gelişti, doğayı kirleten fabrikalar, avcılar, kaçakçılık, katiller, hırsızlar, suçlular, yalanlar ve bunlar gibi birçok şey çoğalıp devam etmekte. Bence teknolojinin yararı kadar zararı da var. Bir insanın uçması imkansızdır. Kim bilir belki o dönemde insanlar uçabilir. Şimdi biz eskilerin elbiselerine, evlerine ve eşyalarına bakıp gülüyoruz. Gelecek yıllarda da yaşayacak insanların şimdiki halimize güleceği gibi. Şimdi her evde en fazla 2 bilgisayar bulunmaktadır. Belki o yıllarda her saatte bir bilgisayar mümkün olacak. Yani evde yaşayan her insanın bir bilgisayarı olacak anlamına geliyor bu. O dönemde yeni hastalıklarda ortaya çıkacak ve çoğalacak. Çünkü nüfus ne kadar çoğalırsa hastalıklar da o kadar yaygınlaşır. Ama bu hastalıkların başında obezite gelebilir. Obezite kilo alma hastalığıdır. Eee, teknoloji gelişti, insanlar vücutlarındaki fazla yağları dışarı atmak için yapacakları bir hareket kalmayacak. Açıkçası ben o dönemde hiç olmak istemem. Teknoloji gelişti. Avcılar çoğaldı. Birçok hayvan türü yok olup gidecek. Bitkiler için de aynı şey söz konusu. O dönemde bir parça bile toprak kalmayacak. Tüm ağaçlar kesilecek, yerlerine bina ev yapılacak. Her yer bina olacak. Piknik yapacak alanları çok özleyeceğiz. Denizler, nehirler yok olacak. Yerlerine köprü veya yol yapılacak. Ozon delinecek belki, dolaylı olarak artık gün ışığı göremeyecek ortamlarda yaşamak zorunda kalacağız. Neden buzullar eriyor, neden küresel ısınma yüzünü gösteriyor. Neden oksijen kaynakları yok oluyor. Bunları hepsi teknolojinin gelişmesine paralel olarak ortaya çıktı. Televizyonlar onlar zararlıdır, aile içi sorunlara neden oluyor. Ne bir sohbet ne bir muhabbet kalıyor ortada. Yetişkinler dizi izler, futbol izler; çocuğunun hiçbir sorunuyla ilgilenmezler. İşte, bütün bunlar gelecekte de olabilecek zararlı şeyler. Hiç bunun bir çözümü yok mu? Her şeyin bir sorunu var olduğu gibi bir çözümü de var. Tüm insanlar eğer oksijen kaynağı olan ve memleketi süsleyen ağaçları koruyup severse, her insan bir tane ağaç dikerse, bütün fabrika bacalarına filtre takarlarsa, çöpleri doğaya saçacaklarına, çöp arıtma ve yakma tesislerinin sayısı arttırılsa birçok sorun çözülmüş olur. Sorunlar var ama çözümleri de var. Teknolojiye boyun eğmeyecek duyarlı insanlar olmalıyız. Tek bir gezegenimiz var, onu ve her parçasını koruyalım. Aksine bu durumda zarar görecek olan yine bizleriz. Bu dünya bizim için yaratılmış. Ne kadar teknoloji gelişse de biz her konuda tasarrufu sağlayalım. Boş yanan lambaları, boş akan suları kapatalım. Bunu yaparsanız inanın çok şey yapmış olursunuz. 7 Yusufcuk YUSUF BAYIK İLKÖĞRETİM OKULU YAYINI OKULÖNCESİ EĞİTİM “Erken Çocukluk Eğitimi” olarak adlandırılan “Okul öncesi Eğitimi”,doğumdan ilköğretimin başlangıcına kadar olan çocukluk yıllarını içine alan; çocukların bireysel özelliklerine ve gelişim düzeylerine uygun, zengin uyarıcı çevre olanaklarını sağlayan, onların tüm gelişimlerini toplumun kültürel değerleri ve özellikleri doğrultusunda, en iyi biçimde yönlendiren bir eğitim sürecidir. İnsanın gelişimini kalıtım ve çevre etkileri belirler ve yönlendirir. Bugün için kalıtım yolu ile doğuştan getirilen özellikleri kontrol altına almak ya da değiştirmek mümkün değildir. Ancak çocuğun doğuştan getirmiş olduğu özelliklerini, gelişim düzeyine ve ihtiyaçlarına uygun çevre düzenlemeleri ile ulaşabileceği en üst sınırına ulaşmasını sağlamak mümkündür. Bu sınırlara ulaşmanın büyük ölçüde gerçekleştiği ve kişiliğin temelinin atılıp, önemli bir bölümünün şekillendiği erken çocukluk dönemi bu bakımdan oldukça önemlidir. Sonuç olarak, çocuğun kalıtımla getirdiği potansiyelin ne kadar gelişeceği ona ilk yıllarda sunulan eğitsel ortama bağlıdır. Bu nedenle gelişim ve öğrenmenin en hızlı olduğu, pek çok davranış ve alışkanlıkların kazanıldığı, kişiliğin temelinin atıldığı erken çocukluk yıllarında eğitime gereken önem verilmelidir. Okul Öncesi Ortamın Çocuklara Kazandırdıkları Okul öncesi eğitim kurumları çocuğun kendi yaşıtları ile bir araya getirerek grup içi etkileşimine fırsat yaratır. Gurup etkinlikleri aracılığı ile çocuk kendini tanır, kendini gruba kabul ettirecek güç ve becerilerini geliştirir, birlikte yaşamanın kurallarını öğrenir. Gurup oyunları haklarını savunurken, başkalarının hak ve özgürlüklerini kabul eder. Etkin bir grup üyeliği ve liderlik becerilerini geliştirir. Çocuk iş birliği yaparak oynamayı, rekabete girişmeyi, sempati göstermeyi okul öncesi eğitim kurumlarındaki yaşıtlarıyla olan alışveriş sonucunda kazanır. Böylece çocuk öz yönelimli bir dünyadan sosyal yönelimli bir duyarlılığa geçer. Okul öncesi eğitim kurumlarının, çocukların oyun ve 8 IZi Öğretmeni LD FİLİZ YI ces Okul Ön arkadaş ihtiyacını karşılayan, toplumsal bir kurum olduğu söylenir. Oyun çocuğun yardımlaşma, paylaşma, işbirliği, başkalarıyla iyi ilişkiler kurma gibi sosyal davranışları kazanması açısından önemli olduğu gibi oyun içinde yapılan gözlemler çocuğun daha iyi tanınmasına da yardımcı olur. Oyun içinde yapılan gözlemler, çocuğun liderlik özelliklerine sahip olup olmadığı, oyunlarda girişimci mi, yoksa çekingen mi davrandığı, arkadaşları ile iyi ilişkiler kurup kurmadığı, işbirlikçi ve paylaşımcı olup olmadığı, sorumluluklarını yerine getirip getirmediği, haklarını korumasını bilmediği, kolayca arkadaş edinip edinmediği, yalnızca kendi çıkarlarını düşündüğü vb. özellikleri yönünden tanınmasını sağlar. Oyun sırasında yapılan gözlemlerden elde edilen bu bilgiler, çocuğun başkaları ile sosyal ilişkilerini ilişkin davranışlarını ne ölçüde geliştiğini ve gelişmediğini ortaya koyar. Böylece çocuğun geliştirilmesi ya da düzeltilmesi gereken davranışlarını saptama ve gerekli önlemleri zamanında alma imkanı elde edilmiş olur. Okul öncesi eğitim kurumlarında çocuğun kendi ihtiyaçlarını kendisinin karşılamasına ve karşılaştığı sorunları kendisinin çözmesine fırsat verilir. Böylece çocuğun, sorunlarına çözümler üretebilen, bağımsız ve kendine güvenli bir kişilik yapısı geliştirmesine olanak verilir. Okul öncesi eğitim kurumları çekingen, sıkılgan çocukların daha girişken ve güvenli olmalarına ortam hazırlar. Ayrıca anne-babaları tarafından çok şımartılmış çocukların bencil davranışları da eğitim ve etkileşim sonucunda azalır. Okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden çocuklar hem yetişkinlerle, hem yaşıtları, hem de değişik yaş grubundaki çocuklarla etkileşimde bulunma olanağı elde ederler. Sonuç olarak; okulöncesi eğitim önemli ve her çocuk için gereklidir… TARİHTEN İLGİNÇ GERÇEKLER Mehmet CAN Sosyal Bilgiler Öğretmeni YUSUF BAYIK İLKÖĞRETİM OKULU YAYINI Yusufcuk Aşağıdaki olaylarda tarihin satır aralarında kalan, bazen hazin bazen komik, bazen de zekice gerçekleşen ilginçlikler anlatılmıştır. İnsanların geçmişinde yaşadıkları bu olaylar, eğer geleceğin insanları tarafından bilinirse bir tecrübe değeri taşıyacaktır. Devletleri ve toplulukları zihnimizde yer ettirecek olan olaylara ait ilginç ayrıntılardan bazıları şunlardır: OSMANLI’DA SALTANAT Osmanlı İmparatorluğu’nun 36 padişahı olmuştur Bazı padişahlar ikişer defa tahta çıktığı için saltanat değişikliği 39'u bulmuştur İkişer defa saltanatta bulunanlar 2. Murat, 2.Mehmet ve 1 Mustafa'dır . En çok yaşayan hükümdar 78 yaşında ölmüş olan Orhan Gazi'dir En genç ölen padişah ise 18 yaşında şehit edilmiş 2. Osman'dır(Genç Osman) Tahtta en uzun kalan padişah Kanuni'dir Saltanatı 45 yıl, 11 ay, 7 gün sürmüştür En kısa saltanat da 5 Murat'ın 93 günden ibaret saltanatıdır ONDÖRT Bazı insanların hayatında bazı rakamların yeri çok anlamlıdır. Mesela, Osmanlı padişahlarının on dördüncüsü olan 1.Ahmet on dört yaşında padişah olmuş ve on dört sene padişahlık yapmıştır. SAVAŞLAR Geçtiğimiz son 3500 yılın, sadece 230 yılı savaşsız, barış içinde yaşanmıştır. MISIRLILAR Eski Mısırlıların kullandıkları yastıklar taştandı. VİYANA’DAKİ MEMURİYET 1534 yılında Viyana'daki St. Stephen Katedrali'nde Osmanlı akıncılarını gözlemesi ve akıncıları görünce çan çalarak haber vermesi için bir memuriyet kuruldu. Bu memuriyet Viyana Belediye Meclisi'nce: ''Artık bir Osmanlı tehlikesi kalmadığından böyle bir memuriyete gerek yoktur.'' denilerek ancak 1956 yılında (tam 422 yıl sonra) iptal edilmişti. HAZIRCEVAP 1.Napolyon zamanında Fransız orduları Moskova’dan dönüyordu. Albay Klaski komutasındaki bir alay yanlışlıkla Rus askerlerinin hattına girmişti. Birdenbire Ruslarla karşılaşan Fransız albayı soğukkanlılığını korudu. “ Kimdir o?” sorusuna karşı, Rusça olarak “ Sus be şaşkın, görmüyor musun biz Rus askeriyiz! Gizli bir göreve gidiyoruz.” diyerek birliğini Ruslardan kurtarmayı başarmıştı. Albayın zekası ve bildiği yabancı dil onu askerlerini kurtarmıştı. GÜZERGAH Sultan Abdulaziz’den Rumeli Demiryolu’nun Topkapı Sarayı’nın bahçesinden geçmesi için istenmeye gidildiğinde “ Demir yolu yapılsın da isterse sırtımdan geçsin razıyım.”demişti. 9 (7-A) Yusufcuk YUSUF BAYIK İLKÖĞRETİM OKULU YAYINI kübra nur iltaş çevre sevgisi Doğaya, temizliğe saygın var ise, Düzenli bir ülkeyi bırak yarına. Çiçeklendir bahçeleri, bağları Düzenli bir ülkeyi bırak yarına. Düzenli bir çevre kur! Yeşillensin bağlar, bahçeler r Kirletme parlasın kentler, sokakla Düzenli bir ülkeyi bırak yarına. umut iltaş (3-A) Yaşıyorsan çevrene ver bir düzen. Atma çöplerini rastgele yere, Kendin için çalış, Düzenli bir ülkeyi bırak yarına! 10 yeşillikler Toprak ana nerdeydin? Bu yeşillikleri bir görsen! Çiçekler açıyor, Kuşlar uçuyor. Güller açıldı sevgiler için. Otlar büyüyor. İnsanlar neşeyle doluyor, Kuşlar cıvıl cıvıl ötüyor. Türkiye’m yeşilleniyor, Türkiye’m seviniyor. Yemyeşil tarlalarında, Çocukluğum geçiyor. Seviyorum yeşilliği, Seviyorum seni Türkiye’m… YUSUF BAYIK İLKÖĞRETİM OKULU YAYINI BEKLE ANNE ANNECİĞİM Yusufcuk MERSİN’İM Portakal, limon bahçeleriyle Köpük köpük sahiliyle, Sanki cennet her bir yerin Canım Mersin’im. Hasretin kül etti beni, Bekle anne geliyorum. Perişan kül etti beni, Bekle beni anne geliyorum. Yine bu yaz gelemedim, Hata ettim bilemedim. Hep ağladım gülemedim, Bekle beni anne geliyorum. Beni sevip okşardın. Kollarında uyurdum Şarkılar söylerdin. Sevgili anneciğim. Yazı sıcak, kışı serin iklimiyle, Tarihi Kız Kalesi’yle, Akdeniz’de önemli bir liman Canım Mersin’im. Telefonda ağlamışsın, Hüngür hüngür çağlamışsın. Anne beni dağlamışsın, Bekle beni anne geliyorum . Bütün geçmiş günlerimiz, Daha dün gibiydi. Güller solmuyor, Sevgili anneciğim. Cezeryesi ve şalgamıyla, Bereketli toprağı, bol mahsulüyle, Sebze, meyve deposudur Canım Mersin’im. Sahildeki kuşların cıvıltısıyla, Elli iki katı ve dağlarıyla, Umut ışığıdır insanların Canım Mersin’im. Şimdi elvermez sıhhatim. İnan ki yoktur rahatım, Anne ben kızın Kübra’yım, Bekle beni anne geliyorum . Kübra TURHAN 6-C Derya YORGA 6-D İpek GÜÇLÜ 6-D 11 sessizliğin yankısı DİLBER KOÇ Sınıf Öğretmeni Yusufcuk 12 YUSUF BAYIK İLKÖĞRETİM OKULU YAYINI sessizliğin yankısı Sokağa çıkmayalı yirmi gün olmamıştır herhalde. Ne günleri saydım, ne geceleri bildim. Bir uçurumun kenarında tek kalmış karanfil çiçeği gibiyim sanki. Her şey tekdüze bana. Onu bile hatırlamıyorum. Ne aşkı bildi bu yürek ne sevmeyi. Öğretmediler ki. Nasıl sever insan? Bilmedik. Şimdiyse, belki bildik ama çok geç artık. Eğri büğrü kapısız penceresiz duvarlara hapsolmuşum. Bu aynadaki yüz kime ait? Yaşamak zorunda olduğum hüzünlerim sevinçlerimdin. Hep gülümseyerek seslenirdin. Ta ki o saniyeye kadar. Kulaklarımı tıkadığım bir andı. İnanmak istemediğim. Her taraf sislere bürünmüştü. Ruhi Bey’in kapıda belirip, üzülmeyin Rüstem Bey deyişi. Sadece üzülmeyin… O kadar… Yaşanan günü her gün yaşamaktayım. Üzerinden 5 yıl geçmesine rağmen… Sensizlikten hiçbir zaman kaçamadım. Ya da kaçtığımı zannettim. Gün ağarmak üzere günışığım. Fesleğenlere su verdim, merak etme. Ortalığı toparladım, her zaman istediğin gibi. Sana ıhlamur, kendime her zaman ki gibi demli bir çay. Ve şu demli çayın kekremsi kıvamına rağmen sana ‘gel’ diyen eteklerimdeki kör kırlangıçlar. Nerdesin şimdi? Neredeyiz? Bak şarkımız çalıyor. Her tınıda içinden ateş akan ırmakların çağıltısını duyuyor musun? Yoksa sağırlık ve susmak ikliminden mi kanatlanıyor son sözcüklerin? Ey kederimi kadere çeviren can sevgilim, susuşun yalnızlığın diğer adı oldu bedenimde. Meğer ne çok sevmişim, ne çok biz olmuşuz… Hani yağmurlar yağardı kalbine de ‘ah şu koca oğlan yine derde koydu beni’ derdin de, sarılırdın ya göz bebeklerime… Hani bir dem kozasından henüz çıkmış, ışık kanatlı bir kelebek gibi süzülürdün ya kirpiklerimin vadisinde… Bak işte yine öyle bir gece. Şuradasın işte. Ellerin sıcak ve taze… Ama dur, yoksa bu ellerle mi sapladın ayrılık hançerini kalbime? Beni sensizliğin cehennemine bu ellerle mi uğurladın? Yoksa nem kokan koridorlara yalnızlığımın tarihini bu ellerle mi yazdın? Ah düşüm, ölümüm… Ölümsüz kelebeğim… Aylardan nisan, gecenin sessizliğini dinlemekteyim… Masada ki papatyalar solmak üzere aşk masalım. Ama sen merak etme. Vazodaki çiçekleri her hafta değiştiriyorum, söylediğin gibi. Kulaklarımda rüzgârın uğultusu gibi sesin. Bir an olsun kapanmıyor bu yara. Terk etmekle soluksuz bıraktın. Nefesimin bana ait olmadığını, her saniyemin senin varlığınla hayat bulduğunu bilmeni isterim günışığım. Sen gittikten sonra düşünceler aldı bedenimi. Ne çok şeyi dile getirmemişim… Getirememişim… Kalbimin kuytu köşelerine saklamışım, pervasızca. Canımı acıtan yokluğunun gölgesinde var olmaya çalışıyorum. Var olmaya çalıştıkça dibe vuruyorum bir tanem, Gün ağarmak üzere. Bir çiçek dürbününden insanları seyretmekteyim. İşten ayrıldım, daha doğrusu istifa ettim güneş yüzlüm. Bilirsin sana üzüntülerimi, sevinçlerimi anlatamaz hep içimde yaşardım. Gerçi anlatmama gerek kalmaz… Sen gözlerime bakıp anlardın. Gözlerimi kaçırmaya çalışsam da… Günler günleri kovalıyordu, yaramaz çocuklar gibi. Hâlbuki zaman durmuştu yüreğimde… Sensizliğin sokaklarında hep ilerliyordu adımlarım… Yolunu kaybetmiş bir yolcu misali. Güneş yüzünü nihayet gösterdi ay yüzlüm. Günaydın. Tüm insanlığa tüm evrene… Sert duvarları aşıp aydınlığa adım atamıyorum günışığım… Ayaklarım geri geri gidiyor. Sana kavuşacağım anı bekliyorum, bir an önce… Bedenlerimizin birleşip, nefesinin içinde tutsak olduğum anı… CAN Şehirde yaşayıp da toprağın dilinden anlayan kaç insan vardır? Tohumun filizlendiğine, başakların sarardığına, meyvelerin olgunlaştığına ve sebzelerin büyüdüğüne kaç şehirli tanık olmuştur? İçindeki sıkıntıyı, yorgunluğu yalın ayakla toprağa boşaltan var mı? Şehir insanımız topraktan geldiğini, topraktan beslendiğini unutuyor adeta. İç sıkıntılarını toprağa veremediği için zehir oluyor bunlar damarlarında. Köylerimiz bu yönleriyle de şehirlerimizden bir adım önde Köyde insan toprakla haşır neşir zaten. Köy insanı, toprağı kendinden bir parça sayıyor. Toprakla konuşuyor, dertleşiyor. İçi daraldığında, mutsuz olduğunda toprağa koşuyor hemen. O an da unutuyor bütün derdini, kederini. Bütün bunların dışında şehir hayatı yaşam alanı sınırlı bir hayattır. Bazen insanlar günlerce evin içinde hapis hayatı yaşıyor şehirde. Bu da özellikle çocukların özgürlük duygusundan yoksun büyümelerine neden oluyor. Köylerimizde insanların yaşam alanları alabildiğine geniş özgürlüğün tadını doyasıya çıkarıyor orada. Şehir hayatı, özellikle günümüzde sosyal sorunları da beraberinde getirmiştir. Kapkaç olayları, cinayetler, hırsızlıklar her geçen gün artış göstermekte, insanlar artık dışarıya çıkamamakta ve rahat edememektedir. İnsanların birbirlerine olan inançlarını, güvenlerini yok etmiştir şehir. Herkes birbirine şüphe ile bakar olmuş ve insan ilişkileri şehirlerde yok olma yolunda hızla ilerlemiştir. Herkes selam alıp vermekten çekinir hale gelmiş, birbirlerine kuşku dolu gözlerle bakar olmuştur. Bu sebeple de köy insanının sıcaklığını, samimiyetini şehir insanında göremeyiz. Görüldüğü gibi şehir hayatı ve beraberinde getirdiği sorunlar, şehir insanının hayatını hem zorlaştırmakta hem de sıkıcı hale getirmektedir. Buna karşın köy hayatı sadeliği, saflığı ve ferahlığı ile köy insanına, hem umut vermekte hem de onu mutlu etmektedir. Bu nedenle şehirde yaşayan insanlar, unuttukları bu güzellikleri zaman zaman da hatırlamalı aslında. unuttuğumuz güzellikler Hasan Köy denince birçok şehirli insanımızın aklına cahillik, rezillik, sıkıntı geliyor nedense. Köylülerimizi de farklı bir yaratık, köylerimizi de ayrı bir dünya olarak görüyorlar. Bu nedenle de köy yaşamının sıkıcı, iç bunaltıcı olduğunu düşünüyorlar. Köylerimiz, belki onların sahip olduğu imkanlardan yoksun olabilir; ama farklı bir pencereden baktığımızda köy yaşamının bize çok büyük imkanlar sunduğunu görebiliriz. Şehirde yaşayan kaç ailenin kahvaltı sofrasında kimyasal madde içermeyen bir ürün var? Hangisi taze yumurtanın, taze sütün, yoğurdun, tereyağın, peynirin ve balın asıl tadını damaklarında hissetmiş ki? Yumurtayı tavaya kırarken kaçı, yumurtanın çürük olma ihtimalini düşünmüyor? Hangi anne, çocuğuna süt içirmek için mikropları ve vitaminleri kırılıncaya kadar sütü kaynatmıyor? Tüm bunların dışında kaç aile sofrasında bunları bulabiliyor? İşte köylerimizin sağladığı en önemli imkanlardan birisi bu. İnsan orada yediklerinden asla şüphe etmiyor. Çünkü onların nereden ve ne şekilde elde edildiğini biliyor. Yumurtanın, yoğurdun, peynirin, sebzenin, meyvenin asıl tadını orada alıyor. Yıllar boyu buz gibi ruhsuz taş duvarlara bakmaktan kendi duygularını kaybediyor şehir insanı. Bu da iç sıkıntıları, ruhsal sorunları, dengesizlikleri ve duygusuzlukları getiriyor haliyle. Köylerimiz öyle mi? Her nereye baksa insanın içi açılıyor. Gözünü nereye çevirse farklı renklerin, farklı duyguların peşine takılıyor insan. Ferahlıyor, rahatlıyor, ruhunu doyasıya dolduruyor. İşte, o zaman her şeyi başarabilecek gücü hissediyor. Havası bile çok farklı şehirlerin. Gelişen sanayi, insanı temiz havaya hasret bırakmıştır. İnsanlar, şehirde sabah uyandıklarında bu boğucu havanın sersemliğiyle uyanırken, köyde insanlar her sabah büyük bir enerjiyle güne merhaba diyor. Köyün o tozsuz, dumansız havasını ciğerlerine çekerek yaşadığının, nefes aldığının farkına varıyor insan. Yusufcuk Türkçe Öğretmeni YUSUF BAYIK İLKÖĞRETİM OKULU YAYINI 13 Yusufcuk I YUSUF BAYIK İLKÖĞRETİM OKULU YAYINI Atatürk’e Mektup Gözlerimi kapadım şimdi, Atatürk’ ü hayal ediyorum. Mektup yazsam ne olur; Diye düşünüyorum. Başladım yazmaya: Atam lidersin, Şafaktan şafağa. Emeğin boldur, Şu garip analara “Türk’üm doğruyum”u Sen aşıladın Türk ulusuna. Korumak için topraklarımızı, El ele verdin toplumla. 30 Ağustos’ta aldın zaferi, Şenlikler başladı o an. Mutlu ettin herkesi, O gün bizdik coşkuyla, Bayram yerine koşan Cumhuriyet’le geldi yenilikler. Başta verdin topluma özgürlüğü, Türkiye Büyük Millet Meclisini açtın, Bu güzel günü çocuklarla kutladın Teşekkürler sana Ata’m! Bu emeklerin karşılığında; Bizler de koruyacağız vatanı, Anlı şanlı bayrağınla. Melek Sima Saçın 5/H II Yüzünü görsem diyorum, Görebilir miyim sence? O güzel hayalini, Kurabilir miyim kendimce? Gittin bir daha gelmedin, Her gün yolunu gözledim, Yurdum için akan kanı, Herkese helal ettin. Yoldaşınım hep senin, Yurttaşıyım memleketimin, Ve bu güzel yoldan Ömrümce vazgeçmeyeceğim. Ulusun, korkma demişsin!, Senin yolundayken korkmam Ata’m! Bu güzel memleketimi, Pis düşmana harcatmam. Ben senin yolundayım, Dilimin arkasındayım, Seni her hatırladığımda, Güzel sözler yazarım. Ben doktor olacağım, Yurttaşını koruyacağım. Senin o güzel yurduna, Layık vatandaş olacağım. Ata’m mektubumu bitiriyorum, Sana rüzgarla yolluyorum. Vatanımı kurtaran ellerinden Hasretle, sevgiyle öpüyorum. Ümmü Gülsüm TOPRAK 5/H 14 YUSUF BAYIK İLKÖĞRETİM OKULU YAYINI evren avçil Nasıl hissedilmez geldiğin? Sen gelince mutluluk gelir. Halaylar senin için çekilir, Hoş geldin Nevruz. Seninle gelir doğaya bereket. Seninle gelir bahar. Üzüntüleri azaltarak, Hoş geldin Nevruz. Binlerce türkü kaynağısın. Kaynar aşın ocağın, Kimsesiz sıcak kucaksın. Hoş geldin Nevruz. Hüzün gider gelince sen, Hayran kalır bütün beden. Sevgi ekip bütün beden, Hoş geldin Nevruz. 6-D Yusufcuk kader ilkhan 7-D İnsanlar baharda temiz bir sayfa açarlar. Bu mevsimde hayata farklı bir bakışla bakarlar. İnsanlar, ilkbaharın geldiğini duydukları an da içleri ısınır, sevinirler. İşte, bunun için ilkbahar mevsimine büyük bir önem verirler. Yurdumuzda coşkuyla kutlanan bayramlar vardır. Bunlardan birisi de Nevruz Bayramıdır. Peki, yurdumuzda Nevruz Bayramı nasıl kutlanmaktadır? Hayatımızdaki yeri nedir? Niçin önem veriyoruz? Nevruz Bayramı, ilkbaharın gelişi, yeni bir yıla girmek olarak bilinmektedir. İlk olarak da İran’da kutlanmıştır. Sonra bu diğer ülkelere de yayılmaya başlamıştır. Bu aynı zamanda bizleri de etkilemiştir. Böylelikle zaman ilerledikçe Nevruz Bayramı yaygınlaşmıştır. Yurdumuzda ilkbaharın gelişi Nevruz olarak adlandırılır. Ama bu her ülkeye göre değişmektedir. Bizim yurdumuzda genellikle tongal denilen ateş yakılarak insanlar bu ateşin üzerinden atlarlar, halaylar çekilip oyunlar oynanır. Nevruzun hayatımızdaki yeri bambaşkadır. Nevruz hazırlıkları on gün önceden başlar. Evler temizlenir, silinir süpürülür. Sonra da uygun bir yerde ateş yakılır. Ateşten atladıkları an da da dilek tutarlar. Ayrıca Türklerde Nevruz Bayramına Ergenekon Bayramı da denir. Nevruz gelenek ve görenekleri de göz önünde bulundurarak ülkeden ülkeye değişiklik göstermektedir. Bazı ülkelerdeki kutlamalar çok ilginç veya ilgi çekicidir. Bu bazen olumlu, bazen de olumsuzdur. Bununla birlikte Nevruzun ismi de değişmektedir. Nevruz Bayramı barış ve beraberlik içinde kutlanır. 15 Yusufcuk YUSUF BAYIK İLKÖĞRETİM OKULU YAYINI FOTOĞRAF: Nuri Bilge Ceylan EKTİĞİMİZ TOHUMLAR “Dram yüklüdür bazı hayatlar… Nasır yüklüdür bazı eller… Acı yüklüdür bazı yürekler… Mutsuzluk tüter dışarıdan sıcak görünen bazı bacalardan Gözleri değil, yürekleridir yaşlı olan” Hayat çarkı öyle sert ve acımasızca yontar ki bazı küçücük yürekleri, yaşanmış değil yaşatılmış bir hayatın ağırlığını taşır. “Belki” kelimesine olan inançlarını yitirdiklerinde “Keşke” nin çığlıklarını duymamak için setler çekerler yüreklerinin etrafına. Söyledikleri, söylemek istedikleri değil söylenmesi gerekenlerdir. Yüreklerinin süzgecinden geçmeden dökülür dudaklarından. Bu yüzden acımasızdır sözleri, yavandır duyguları, öfkelidir bakışları. Boş döner uzattığınız eller, okşadığınız başlar geri çekilir. Anlayamazsınız bu hırçınlığın, kızgınlığın sebebini, belki de düşünmezsiniz bile… Çocuklar dünyaya geldiklerinde zihni, ruhu boş bir levha, ekilmemiş bir tarla gibidir. Hangi tohumu ekerseniz ilerde onu biçersiniz. Sevgi ekerseniz sevgi, öfke ekerseniz şiddet biçersiniz. Günümüzün en önemli problemlerinden, artık alıştığımız alıştıkça duyarsızlaşmaya başladığımız konu Şiddet. Evde, sokakta, televizyonda şiddeti gören izleyen, yaşayan için şiddet normal bir olgu hatta bazıları için kendini ifade yoludur. Peki, ya çocukla rda? Çocuklar “Dünya güvenli bir yer, ailem hep yanımda olacak ve beni koruyacak.” temel inancıyla doğarlar. Dünyasında 16 Nurcan POLAT Psikolojik Danışman iyi-kötü, doğru-yanlış veya günahın net bir tanımı yoktur. Yaşayarak öğrenir. Aile içinde sürekli şiddetle karşılaşan çocuk durumu kavrayamamanın şaşkınlığındadır. Kafa yorup zihninde bir yere oturtmak için çaba harcamaz. Hatta öyle doğal, sevecen, sıcak ve neşeli davranırlar ki yüzlerindeki tokat izlerini, vücutlarındaki morlukları görmeseydiniz inanmazdınız bütün bunları yaşayanın o çocuk olduğuna. Işıl ışıl bakan gözleri, heyecanlı konuşmalarıyla gelecek hayallerini anlatırlar size. Kendi çocuğunuzu düşünür yüreğinizden bir sızı yayılır bedeninize. Bunu yapan evin erkeği (!) dir kimi zaman çocuk televizyonun önünden geçtiği veya masadaki telefonuna dokunduğu için. Telefonun çaldı demeye kalmadan tokadın acısını hisseder yüzünde. Kimi zaman da kendi babasından kocasından gördüğü şiddetin acısını çocuklarından çıkaran annelerdir bunu yapan. “O bunu çoktan hak etti, defalarca uyardım her yöntemi denedim olmadı, sadece dayaktan anlıyor, anne baba döver de sever de, dayak cennetten çıkmıştır (iyi bir şey olsaydı oradan çıkarılmazdı sanırım)…” bunlar da yaptıklarına uydurdukları kılıflar. YUSUF BAYIK İLKÖĞRETİM OKULU YAYINI Yusufcuk FOTOĞRAF: Nuri Bilge Ceylan “Sevilmediklerini hissettikleri için kimseye güvenememişler, Güvensiz bir ortamda toplumsallaşamamışlar, Bekledikleri ilgiyi göremedikleri için kendilerini sevememişler, Kendilerini sevemedikleri için kimseyi sevememişlerdir!” (Tolstoy) Siz hiç kendi yavrusunu tekme tokat döven hayvan gördünüz mü? Kısacık boyları, ufacık yürekleriyle bu şiddete tepki vermezler veremezler. Daha kötü olacağını bildiklerinden seslerini bile çıkaramazlar gözlerden yaş akar sadece. Bedenleri değil moraran, çürüyen, yara alan, küçücük yürekleri… Sevginin yumuşaklığıyla dolu olan kalpleri nefretin öfkenin sertliğiyle nasırlaşmaya başlıyor. Sevginin yerini öfke aldıkça, hayata olan inançlarını yitirdikçe değişmeye başlıyor o minicik yürekleri. O sevecen, neşeli çocuk değiller onlar. Gözlerinin içi gülmüyor ve heyecanla hayallerini anlatmıyorlar artık. İstedikleri yapılmayınca bağırıp çağırıyor, kırıp döküyorlar. Onlar için kabul görmenin yolu artık şiddet, öfke. Öfke ,ikincil bir duygudur aslında. Dışavurumudur üzüntünün, hayal kırıklığının, mutsuzluğun. “Ben de artık bir bireyim” mesajından aileler de nasibini almaya başlıyor. Eskiden donup kalan korkudan titreyen çocuk karşı çıkmaya, baş kaldırmaya başlıyor. Artık onlar da onu durduramıyor. Vücutlarındaki morlukların, kollarındaki izlerin nasıl olduğunu hiçbir duygu ifadesi olmadan anlatıyorlar. Nasıl bu kadar duygusuz olduklarına şaşırıyorsunuz. Öfkedir artık tek duyguları öfkeliler annelerine, babalarına, insanlara, hayata, kendilerine… Romanlara konu olabilecek bir öyküleri var her birinin. O romanın kahramanı biz olsaydık hikaye nasıl olurdu bilinmez ama bilinen bir şey varsa her çocuğun dünyaya masum doğduğu. Kişiliğini şekillendiren, davranışlarını etkileyen çevresi ve yaşadıkları. Şiddet, yüreğindeki duyguları dile getiremeyenlerin sözsüz çığlığıdır aslında. Onları dinlemek, başlarını okşamak iyileştirmiyor artık yaralarını, sönmüş umutlarını geri getirmiyor. Her gün söylenerek beyinlerine kazınmış değersizlik hissinin izlerini silmiyor. Gözümüz aydın ekilmiş olan sevgisizlik, değersizlik tohumları toprağa kök salıp büyümeye başlıyor. 17 Yusufcuk YUSUF BAYIK İLKÖĞRETİM OKULU YAYINI Karanlığın her yere yayıldığı, Sessiz mi sessiz bir gece, O gece boğaz üstünde, Donanma var yüzlerce. Yollarında ölümüne koşan canlarla, Toprağın yoğrulmuştu; et ile kanla. Silah yoktu koruduk seni dua ve imanla, Sen hiç bitmeyen bir sevdasın Çanakkale. Atalarım yatar senin koynunda, Conkbayırı’nda, Arıburnu’nda; Kim bilir nice yiğitler vardı çiçeği burnunda, Onbeşlinin kara sevdasıdır Çanakkale. Doğu’dan ve Batı’dan koştuk savaşa, Savaştık yıllarca omuz omuza, Düşmanın yarasını, saran atama; Mezar oldu toprakların Çanakkale. Püren GÜRSOY Türkçe Öğretmeni 18 18 MART BİR SEVDADIR ÇANAKKALE Karanlık bulutlar gibi çöktü, topraklarıma düşman. Her şey yapılmalıydı, tehlikedeydi vatan. Can verdi hem benim, hem senin atan; Türk’ün gönlünde bir sevdadır Çanakkale. Bazıları uyuyor. Kalkın kalkın, dediler! Düşman deniz üstünde, Boğazı geçmemeliler. Karanlık aydın oldu, Aydınlık kanla doldu. Zafer kimin olacak? Onlar bin, biz bir ordu. Bu orduyu yöneten, Büyük bir komutan var elbette. Düşmanlar ne yapabilir? Bu komutanın emri ölümse. Dağları yerinden oynatan, Top seslerine rağmen, Korkmadı biri bile, Ölümün soğukluğundan. Ordular kararlı ve istikrarlı, Düşünmediler ne kesiği ne yarayı. Tarihe geçirildi bugün, 18 Mart 1915. Turan ASLAN YUSUF BAYIK İLKÖĞRETİM OKULU YAYINI MİZGİN KAYA UYUM BEN BİR SOKAK ÇOCUĞ 8-C Ben bir sokak çocuğuyum. Sizin gibi okula gitmiyorum. Sizin gibi temiz elbiseler giymiyorum. Sizin gibi şanslı değilim. Sizin hayatınız çok güzel, ya benim? Ben küçükken babamı kaybettim, sonra da annemi kaybettim Çok üzüldüm ve yetim kaldım. Yani annesiz, babasız olarak sokak çocuğu olarak yaşamaya başladım. Sizin anneniz sizin üşümenizi ve hastalanmanızı istemez. Küçük bir yara bile annenizin içini ağlatır. Her gün size güzel yemekler yapar. Sizin sağlığınıza önem verir. Ya ben? Ben sizin gibi şanslı değilim. Şimdi gelelim baba konusuna. Babanız okumanızı ister. Sizin istediğiniz her şeyi alabilir. Gezmek istediğiniz yerlere götürür, size önlük, çanta, defter, kalem ve silgi alır. Sizi okula gönderir, okuyup meslek sahibi olmanız için. Siz de lütfen annenizin ve babanızın yüzünü güldürün, verdikleri emekleri boşa harcamayın. Okulunuza devam edin ve bir mesleğe kavuşun. Ben sizin yerinizde olsaydım, annemin ve babamın verdiği emeklere saygı duyarak okuyup bir meslek sahibi olurdum. Ne yazık ki ben bir sokak çocuğuyum! Sanki sokak çocuğu olmak güzel bir şeymiş gibi… Sen benim yerimde olsan ne olurdu: Üşürdün, temiz elbiselerin olmazdı; yırtık pırtık elbiselerin olurdu. Ayakkabı yerine çıplak bir ayağın olurdu. Okula gidemezdin, hep hastalanırdın; güzel yemekler yiyemezdin, beğendiğin her şeyi elde edemezdin. Kısacası, annen baban olmasaydı sen de benim gibi bir sokak çocuğu olurdun. Şu an çocuk olan herkese sesleniyorum. Sana verilen emeklere saygı duy, sahip olduğun her şeyin değerini bil! Ne şanslı olduğunu da unutma! Ben sokakta büyüdüm ve sokakta da çalışıyorum. Ayakkabı boyayarak yaşıyorum. Yatacak yerim de yok. Eski bir evde yaşıyorum. Her akşam tenekenin içinde yaktığım birkaç odunla ısınıyorum. Biriktirdiğim paralarla kendime yiyecek alıyorum. Hayat hikayem budur. Umarım söylediklerimden bir ders çıkarmışsınızdır. Sözlerimi unutmayın ve hoşçakalın! Yusufcuk GAMZE EKREK HATIRLIYORUM 7-A Gözlerim neden aşina bu manzaralara? Neden birçok tatlı anıyı canlandıramayan belleğim unutmuyor bir türlü bu bildik bu görüntüleri. Bedenimin canlı kameraları gözlerim, nasıl da hafızaya yüklüyor hemen, hala barut kokan yanık cesetleri. Hatırlıyorum, bir türlü unutamıyorum; sevgileri yüreklerinde, gülüşleri dudaklarında asılı kalan insanları. Hatırlıyorum! O zamanlar yedi yaşında bir çocuktum. Kapıları çalarak teyze ve amcalarımdan imza istiyordum;”Çocuklar Öldürülmesin” diye. Hatırlıyorum; Bağdat’ı, Musul’u annesi ve babası öldürülen bir Irak çocuğuydum ben. Hatırlıyorum; Gecenin yavaş yavaş güne kavuştuğu bir andı. Akşam annemin süt kokan göğsüne başımı koyarak dalmıştım uykuya. Kulaklarımda yankılanan korkunç gürültüyle uyandığımda annem yoktu yanımda. Tenimde süt, havada barut kokusu vardı. Ama annem yoktu, babam yoktu, kardeşlerim vardı. Hepsi… Tüm Bağdat, Musul yoktu. Kan vardı, duman vardı. Hala yanan otlar, ağaçlar, hala yanan insan bedenleri vardı. Çığlık çığlığa haykıran Bağdat, Musul vardı. Ama annem yoktu, ailem yoktu, ben yoktum. Dünya yoktu. Dünya kördü. Hiç kimseler işitmedi yüreğimin haykırışlarını. Dünya yumdu gözlerini, uyudu. Ben, tüm kent, tüm yürekleri karartan bombaların sisleri arasında kayboldum. İnsanlık kayboldu. Kanayan yaraları sarmıyor hiç kimse. Ben tek başıma sarmaya korkuyorum; ya yeniden kanatılırsa…İnsanlık ilerliyor, teknoloji gelişiyor, çağ atlıyoruz (!) 19 ENGELLİLER Mizgin KAYA Topladık kapakları. Uzattık yardım elimizi. Yetmezdi bu kadarı, Başlattık kampanyaları. Yetmez seviyorum demek, Empati kurmak gerek. Anladın mı şimdi ? Engellilere ilgi gerek. Cansu BİÇİCİ 8-A Kurdum empatimi, Anladım onların dilini. Kurdum hayalini, Gördüm hüzünlerini. TEKERLEKLİ SANDALYEM Her şey bir kaza sonucu başladı aslında, Tekerlekli sandalyeye mahkum olmak. Onunla yatıp, onunla kalkmak; Bir kabus olsa gerek. İnsanlar yüzüme bakıyor. Hepsi bana acıyor. “Ben de bir zamanlar sizler gibiydim; Yürürdüm saatlerce, tek başıma gezerdim. Ben de böyle olsun istemezdim.” der mimiklerim. Kabullenmek zor olsa da; Ben sol bacağı olmayan, Bir engelliyim aslında. Üzülmesin sevdiklerim, acımasın kimse bana! 20 Benim arkadaşlarım yürür, koşar. Yalnız ben farklı… İsyan etmiyorum aslında; Ama inkar etmiyor da değil! 8-C Yusufcuk YUSUF BAYIK İLKÖĞRETİM OKULU YAYINI Görünce beni, Mutlu oldu. Yeniden doğdu, Umutları, güneşi. Kaybolsun içindeki hüzün. Ağlama güzel çocuk! Değmez ağlamaya, Hayat armağandır sana. YUSUF BAYIK İLKÖĞRETİM OKULU YAYINI İlk olarak satrancın ortaya çıkış hikâyesini aktararak satranca bakışınızı değiştirmek istiyorum. Rivayete göre kralın biri emri altındakilerden bir oyun yapmalarını ister ancak bu oyunun sıradan olmamasını ve bir ders verir nitelikte olmasını istediğini de ekler. Bunun üzerine vezirlerinden biri satrancı icat ederek kralın huzuruna çıkar. Niyeti bu oyunla krala adamları olmadan tek başına bir hiç olduğu ve onlarsız hiçbir iş yapamayacağını anlatmaktır. Kral bu oyunu ve vezirin bu yaklaşımını beğenir ve dile benden ne dilersen diyerek veziri ödüllendirmek ister. Vezir hâlâ kralın alması gereken dersi almadığını düşünerek sadece bir miktar buğday Yusufcuk istediğini belirtir ancak bunu satranç tahtasındaki 1. kareye 1 buğday, 2. kareye 2 buğday, 3. kareye 4 buğday… Şeklinde bir sonraki karede bir önceki karenin içindeki buğday tanesi sayısının iki katı olacak şekilde istediğini söyler. Kendisi gibi ulu ve zengin bir kraldan böyle ucuz bir istekte bulunduğu için sinirlenir ve hesaplayın bir tek tane dâhi fazla vermeyin, der. Adamları hesaplamaya başlarlar ilk karelerde sorun yoktur 1,2,4,8,16,256… derken son kareye ulaştıklarında bu işin şakasının olmadığını vezirin istediği buğday miktarının günümüz ülkemizin binlerce yıllık buğday üretimine denk geldiğini anlarlar ve kral gereken dersi almıştır. Melahat GELMEZ Sınıf Öğretmeni SATRANCIN EĞİTİME KATKILARI 1. Kötü alışkanlıklar edinilmesine engel olur. 2. Planlı hareket etmenin gerekliliğini kavratır. 3.Süratli, doğru ve çabuk düşünebilmeye yardımcı olur, olaylara doğru yorumlarla yaklaşabilme yeteneklerini geliştirir. 4."Kendine güven" duygusu aşılar . 5.Kendi güç ve yeteneklerini daha iyi tanıyarak, bireysel güç ve yetenekleri açığa çıkarmaya; bireysel ve doğru kararlar alabilmeye yardımcı olur. 6. Kurallara uymayı, dostça oynamayı, kaybetmeyi kabullenmeyi, kazananı kutlamayı öğretir. Satrancın yararlarını gösteren bütün bu maddeler, Milli Eğitimin de temel amaçlarındandır, Türk Milli Eğitimi’nin öğrenciler tarafından kazanılmasını istediği temel davranışlardır. Bu kadar pozitif etkisi olan bir araç kesinlikle bir 'Eğitim Aracı'dır.Yeryüzünde başka hiçbir araç, bu kadar olumlu davranışların hepsini birden bireylere kazandıramaz! Öyleyse, çocuklarımızın olabildiğince küçük yaştan başlayarak 'Kişilik gelişiminde satrancın pozitif etkilerinden yararlanma’ amaçlanmalı, çocuklarımızın olumlu davranışlar sergilemelerini sağlamaya çalışmalı bu amaç bir 'görev' olarak benimsenmelidir 21 Yusufcuk YUSUF BAYIK İLKÖĞRETİM OKULU YAYINI MATEMATİK TARİHİ Matematik insanlık tarihinin en eski bilimlerinden biridir. Çok eskiden, Matematik sayıların ve şekillerin ilmi olarak tanımlanırdı. Matematik de, diğer bilim dalları gibi, geçen zaman içinde büyük bir gelişme gösterdi; artık onu birkaç cümle ile tanımlamak mümkün değildir. Şimdi söyleyeceklerim, matematiği tanımlamaktan çok, onun çeşitli yönlerini vurgulayan sözler olacaktır. Matematik bir yönüyle, resim ve müzik gibi bir sanattır. Matematikçilerin büyük çoğunluğu onu bir sanat olarak icra ederler. Bu açıdan bakınca, yapılan bir işin, geliştirilen bir teorinin, matematik dışında şu ya da bu işe yaraması onları pek ilgilendirmez. Onlar için önemli olan, yapılan işin derinliği, kullanılan yöntemlerin yeniliği, estetik değeri ve matematiğin kendi içinde bir işe yaramasıdır. Matematik, başka bir yönüyle, bir dildir. Eğer bilimin gayesi evreni; evrende olan her şeyi anlamak, onlara hükmetmek ve yönlendirmek ise, bunun için tabiatın kitabını okuyabilmemiz gerekir. Tabiatın kitabı ise, Galile’nin çok atıf alan sözleriyle, matematik dilinde yazılmıştır; onun harfleri geometrinin şekilleridir. Bunları anlamak ve yorumlayabilmek için matematik dilini bilmemiz gerekir. Matematik, başka bir yönüyle de satranç gibi entelektüel bir oyundur. BAZI MANTIK SORULARI SORU: 3, 3, 8, 8 sayılarını kullanarak 24 sayısını elde ediniz. NOT: Sayılar yan yana yazılmayacak. ÇÖZÜM: 3 - 8/3 = 1/3 8 / (1/3) = 8 x 3/1 (bölme işlemi çarpmaya çevrilir.) = 24/1 =24 şeklinde olacaktı... SORU: Ali Baba’nın bir çiftliği varmış; hayvanlarının ikisi dışında hepsi tavukmuş, ikisi dışında hepsi inekmiş, ikisi dışında hepsi koyunmuş. Ali Baba’nın çiftliğinde kaç hayvan vardır? 22 ÇÖZÜM: Bir tavuk, bir koyun bir de inek vardır. SORU: 7defa 4 rakamını yazarak 100 sayısını elde ediniz. ÇÖZÜM: 44+44+4+4+4 =100 ÜNLÜ TÜRK MATEMATİKÇİ Cahit ARF(1910-1997) 1910 yılında Selanik'te doğdu. Yüksek öğrenimini Fransa'da Ecole Normale Superieure'de tamamladı (1932). Bir süre Galatasaray Lisesi'nde matematik öğretmenliği yaptıktan sonra İstanbul Üniversitesi Fen Fakültesi'nde doçent adayı olarak çalıştı. Doktorasını yapmak için Almanya'ya gitti. 1938 yılında Göttingen Üniversitesi'nde doktorasını bitirdi. Yurda döndüğünde İstanbul Üniversitesi Fen Fakültesi'nde profesör ve ordinaryus profesörlüğe yükseldi. Burada 1962 yılına kadar çalıştı. Daha sonra Robert Koleji'nde Matematik dersleri vermeye başladı. 1964 yılında Türkiye Bilimsel ve Teknik Araştırma Kurumu (TÜBİTAK) bilim kolu başkanı oldu. Daha sonra gittiği Amerika Birleşik Devletleri'nde araştırma ve incelemelerde bulundu; Kaliforniya Üniversitesi'nde konuk öğretim üyesi olarak görev yaptı. 1967 yılında yurda dönüşünde Orta Doğu Teknik Üniversitesi'nde öğretim üyeliğine getirildi. 1980 yılında emekli oldu. Emekliye ayrıldıktan sonra TÜBİTAK'a bağlı Gebze Araştırma Merkezi'nde görev aldı. 1985 ve 1989 yılları arasında Türk Matematik Derneği başkanlığını yaptı. Arf, İnönü Armağanı'nı (1948) ve TÜBİTAK Bilim Ödülü'nü kazandı (1974). Cebir ve Sayılar Teorisi üzerine uluslararası bir sempozyum ; 1990'da 3 ve 7 Eylül tarihleri arasında, Arf'in onuruna Silivri'de gerçekleştirilmiştir. Halkalar ve Geometri üzerine ilk konferanslarda 1984'te İstanbul'da yapılmıştır. Arf, matematikte geometri kavramı üzerine bir makale sunmuştur. Cahit Arf ,1997 yılının Aralık ayında bir kalp rahatsızlığı nedeniyle aramızdan ayrıldı. Süleyman DÜNDAR-Ekrem ORUÇ Matematik Öğretmenleri YUSUF BAYIK İLKÖĞRETİM OKULU YAYINI küresel ısınma Küresel ısınma, dünya atmosferi ve okyanusların ortalama sıcaklarında belirlenen artış için kullanılan bir terimdir. Daha ayrıntılı açıklamak gerekirse; Dünyanın yüzeyi güneş ışınları tarafından ısıtılıyor, ünya bu ışınları tekrar atmosfere yansıtıyor; ama bazı ışınlar su buharı, karbondioksit ve metan gazının dünyanın üzerinde oluşturduğu doğal bir örtü tarafından tutuluyor. Bu da yeryüzünün fazla ısınmasına yol açıyor. Atmosferdeki metan gazı ve karbondioksit oranı 400 bin yılın en yüksek değerlerine ulaşmıştır. Son dönemlerde fosil yakıtlarının yakılması, ormansızlaşma, hızlı nüfus artışı ve toplumlardaki tüketim eğiliminin artması gibi nedenlerle karbondioksit, metan ve diazot monoksit gazların atmosferdeki yığılması artış gösterdi. Bilim adamlarına göre işte bu artış küresel ısınmaya neden oluyor.1860’tan günümüze kadar tutulan kayıtlar, ortalama küresel sıcaklığın 0,5 ila 0,8 derece kadar arttığını gösteriyor. Bilim adamları, son 50 yıldaki sıcaklık artışının insan hayatı üzerinde fark edilebilir etkileri olduğu görüşünde. Üstelik geri dönüşü olmayan bir noktaya yaklaşılıyor. Hiçbir önlem alınmazsa bu yüzyıl sonunda küresel sıcaklığın ortalama 2 derece artacağı tahmin ediliyor. Küresel ısınma; buzların erimesine, kuraklığa, bazı türlerin yok olmasına; kısacası dünyanın dengesinin değişmesine neden oluyor. Yusufcuk BM RAPORUNA GÖRE: Küresel ısınmanın 2,4 derece yükselmesi durumunda su sıkıntısı başlayacak, deniz seviyesi yükselecek. Gezegendeki canlı türlerinin %30’u yok olma tehlikesi ile karşı karşıya kalacak. Isınmanın 6,4 derece olması durumunda ise milyonlarca insan uygun iklim koşullarında yaşamak umuduyla göç edecek. Okyanuslarımız çölleşecek, su sıkıntısı had safhada yaşanacak. Suda yaşayan bazı hayvanlar(kutup ayısı, fok balığı vs.)tırmanacak buz bulamayacak ve yüzmekten yorulup ölecekler. 50 yaşındaki insanlar susuzluktan 85 yaşında gibi gözükecek. Avrupa’daki kıyı kentleri sular altında kalacak. Küresel ısınma zamanımızın en önemli problemlerinden biridir. Bunun çözümünde birey olarak bize de önemli görevler düşüyor. İşte, küresel ısınmayı durdurmak için yapmamız gerekenler: 1.Enerjiden tasarruf etmek. 2.Elektrikli aletleri uzaktan kumanda ile değil de kendi düğmesinden kapatmak. 3.Bilgilenmek. 4.Ağaç dikmek. 5.Fazla miktarda yakıt tüketen araçlarla seyahat etmemek ve bu araçları kullanmamak. 6.Evler ısı kaybına karşın korunmalı. 7.Güneş enerjisine ağırlık vermek. 8.Organik ve yerel ürünler tüketmek.(Sera gazını azaltmak için) 9.Fabrikalarda filtreleme sistemini kullanmak. Açıkçası bunlar almamız gereken önlemlerden sadece bazıları. Daha iyi ve yaşanılır bir dünya için hepimizin üzerine düşen görevi yerine getirmesi lazım. Ferhat AYDIN 8-C 23 Yusufcuk YUSUF BAYIK İLKÖĞRETİM OKULU YAYINI SBS Hasan CAN Türkçe Öğretmeni SBS, sınavlarla geçen ömrümüzün önemli bir dönemeci olsa gerek. Öğrencilerimizin bu sınav hakkındaki görüşlerini aldığımızda, karşımıza stresten başka bir şey çıkmıyor. Biz öğretmenler olarak, sınavların ne demek olduğunu iyi biliriz. Sınana sınana buraya kadar gelmişiz zaten. Ama sınavı bir de öğrencilere soralım bakalım. Acaba onlar hayatlarının bu masum çağında girecekleri ilk önemli sınava nasıl bakıyorlar? Bu sınav kendilerini nasıl etkiliyor ve onlar ömürlerinin baharını neyle geçiriyorlar? Yeni olgunlaşmaya başlayan beyinleriyle, duygularıyla neler tasarlıyorlar? Güzel ve mutlu bir yaşam mı düşlüyor yoksa sadece, iyi bir lise mi? Tüm geleceğimizi kurtaracak dedikleri bir lise…Ne zor bir dönemde yakalamıştır onları bu sınav. Hayat A,B,C,D şıkları arasına sıkışmıştır artık onlar için. Yapmak isteyip de yapamadıklarını, oynayamadıkları oyunlarını umarım tekrar elde ederlerTabii eğer yakalayabilirlerse ,bu altın çağlarını bir daha. Giden çocukluk bir ömürdür aslında onlar için, farkında olmasalar da... Yukarıda ki soruların az da olsa bir kısım cevaplarını bulmak için 8. sınıf öğrencilerimizden SBS hakkında bir şeyler karalamalarını istedik. Önemli gördüklerimizi aşağıya aktardık. Görüşlerini yayımlayamadığımız arkadaşlarımızdan özür dileriz. İşte SBS hakkındaki yorumları: 24 ve öğrencilerin düşünceleri Sultan DEMİR (8-A): Ailem sekiz yıllık emeklerinin karşılığını bu sınavla istiyor benden. Yani beni iki saatle değerlendirecek bir sınav var ve ben buna göre muamele göreceğim. Bunu bir öğrencinin psikolojisi açısından siz değerlendirin. Peki, sınav benim neyimi ölçüyor? Yeteneklerimi mi, bilgimi mi?.. Matematikçi olmak isteyen biriyle oyuncu olmak isteyen biri aynı sınava giriyor. Zeliha ORHAN (8-B): Bu sınav tüm öğrenciler için bir umuttur. Benim için ise bir ışık. Eğitim, hayatımızı aydınlatabilir. Sınav bize çabayı, zamanı iyi kullanmayı, derslere çalışmayı öğretir bence. SBS’yi sadece bir hedef olarak değil de hedefe ulaşırken kazandıklarımız olarak görmeliyiz. Çünkü o bizi başka bir hayata bağlayabilir. Bünyamin GÜNGÖR (8-B): SBS bizim için bir hayat sınavı olmuş artık. Sanki, sınavı kazanınca bütün dertler bitecek, dünyadaki tüm güzelliklerle tanışacağız ve bizi bunalıma sokuyor. Bazen düşünüyorum da sınavı kazandıktan sonraki kazançlarım sınavı kazanıncaya kadar kaybettiklerimden daha mı önemlidir? Ayşe YALÇIN (8-C): SBS bana göre bir amaç değil, araçtır. Yani, istediğimiz liseyi kazanmamızda önümüze çıkan bir engeldir. Bu engeli aşmak için tek yapmamız gereken bol bol test çözüp öğrendiklerimizi tekrar etmektir. Bizim için en iyi kılıç, en iyi yumruk budur. Ferhat AYDIN (8-C):Bu sınav benim için temeldir. Eğer evin temelini sağlam atarsam 2 ve 3’üncü katları rahatlıkla inşa edebilirim. O yüzden SBS önemli ama gerekli mi bilmiyorum, bir basamaktır. Bugün SBS için yaptığımız çalışma, geleceğimizi belki de teminat altına alacaktır. Kendim için böyle önemli gördüğüm bir sınavın süresi ise 120 dakika. YUSUF BAYIK İLKÖĞRETİM OKULU YAYINI Mizgin KAYA (8-C): S, B ve S harflerini duyunca birçok öğrenci irkilir. SBS nedeniyle öğrenciler stresli olurlar. Aslında SBS’den korkmamalıyız. Çünkü SBS’den yüksek puan çekersek iyi bir liseye gidebiliriz. Bunun için de planlı bir şekilde kendimize gerçekçi hedefler koyarak çalışmalıyız. Rumeysa Nur IRGA (8-D): SBS her öğrenci için kabustur ve belki de en korkulu rüyasıdır öğrencilerin. Sanki savaş başlayacak ve biz kılıçlarımızı çekip saldırmaya başlayacağız. Savaştığımız kişilerin bazılarında kılıç, bazılarında ise silah var. Biz kılıçlarımızı çekmeden silahı olanlar tetiğe basacak ve başlamadan kaybetmiş olacağız savaşı ve belki de çoktan kaybetmişiz. Kazanmak için kalemlerimizi iyi kullanmalı, korkulu rüyalardan uyanmak için de çok çalışmalıyız. Melek KAYA (8-E): Sınav, sınav, sınav… Bir keresinde arkadaşım şöyle bir olaydan bahsetmişti:”Ben okuldan çıkınca eve gidip ders çalışırım. Bazen yemek yemeyi bile unuturum. Yine böyle bir gün masa başında uyuyakalmışım. Rüyamda, sınavdayım ve soruları çözerken elim ayağım titremeye başlıyor. Salon görevlisi yanıma gelip beni sınavdan çıkarıyor ve eve ağlayarak dönüyorum. Ama nasıl üzülmüşüm bir bilsen! Annemin ‘Yemek hazır!’ sesiyle uyandım; uyandığımda kitabım ise sırılsıklam olmuştu.” Sanırım bu rüya, SBS’nin üzerimizdeki etkisini anlatmak için yeterlidir. Yusufcuk Kezban YAMAN (8-A): Bu sınav benim için hırs ve emek demektir. Çünkü ‘Kazanacağım!’ demekle olmuyor. Hırslı olmalıyız, emek harcamalıyız. Bu sınav tüm öğrenciler için bir umuttur. Bu yolda atacağımız her adım hedeflerimize biraz daha yaklaştıracaktır. Yüsra AYDIN (8-A): Ben SBS’yi geleceğimin anahtarı olarak görüyorum. Geleceğimin kapısını açmam içinse çok çaba sarfetmem gerek. Her nasıl olursa olsun bu sınavı geçmeliyiz. Çünkü bu sınavı geçtikten sonra benim için yeni bir hayat başlayacak. Rahilet TEKİN (8-F): SBS’yi kazananlar biraz da olsa geleceklerini garanti altına alırlar. SBS, YGS’nin küçültülmüş bir hali gibidir ve SBS’yi kazanan YGS’de zorlanmaz. Kazanmanın püf noktası ise yaptığımız yanlışları niçin yaptığımızı bilmektir. Bildiğimizi zaten biliyoruz ve böylece bilmediğimizi de öğrenmiş oluruz. Bilimsel araştırmalara göre sınav kaygısı, 15-20’li yaşlarda kronik strese, 50’li yaşlarda ise kalp hastalıklarına yol açıyor.(Prof.Dr.Ahmet HAMULU-Hizmet Hastanesi) Pınar ÇELİK (8-F): SBS’den beklentim yüksek bir puan çekerek iyi bir lisede eğitim-öğretim görmektir. Onun için elimdeki imkanlar ölçüsünde çok çalışıp çabalıyorum. Sadece diploma almak için okula gelenlerle aynı okulu paylaşıp okumak gerçekten de zor. Bu yüzden SBS’yi bizim için bulunmaz bir fırsat olarak görüyorum. 25 Yusufcuk YUSUF BAYIK İLKÖĞRETİM OKULU YAYINI RÜZGARIN MAYASI Solmaz yüreğimdeki ‘’Çanakkale Çiçeği’’ solmaz hep kalır kan kırmızısı. Nasıl solar, razı olur mu gönlüm? Yüreğinizde bir kor mu vardı durmadan alevlenen vatan sevgisi külünden? Kimse anlamaz sizi, siz kimse değilsiniz. Çanakkale şehitleri, siz ölümsüzsünüz. Çanakkale şehidi Koca Seyit, sana sesleniyorum; Ağır gelmedi mi? O mermiler bir tüy gibiydi değil mi? Çok mu seviyordunuz Çanakkale’nin sim ile işlenmiş bir kadife kumaş misali gecesini? Kan rengi denizini mi severdiniz Çanakkale’nin? Siz yüreğini severdiniz Çanakkale’nin. Sizi mi çağırıyordu dalgalar? ‘’Ver kendini, al beni!’’diye. Hırçın denizden hiç korkmadınız mı? Korkar mı insan yüreğinden, gözünün nurundan? Geceleri üşüdünüz mü Çanakkale’nin ‘’narin’’ rüzgarından; yoksa o rüzgar, saçlarınızı okşayıp topların çıkardığı seslere melodi mi yaptı? Bilmiyorum ki… Rüzgarınızın adı aşk mıydı? O denizin, o akşamın, o melodilerin, o rüzgarın, o kaderin çocukları! ‘’Çanakkale’nin şehit çocukları .’’ Benim yaşımda mıydınız yoksa daha mı küçük? Ne fark eder ki ? Hiç korktunuz mu rüzgarın çocukları? Yüreğinizden ağır değildi ki o mermiler. Yüreğinizde yılların acımasız yüzü, kederleri, sevinçleri…Yüreğinizden hiç ağır olur mu Rüzgarın Mayası Çanakkale? E Mehmet MEŞ7/A 26 23 NİSAN Her yıl aynı gününde, Kutlanır 23 Nisan. Çocukların önünde, Kutlanır 23 Nisan. En mutlu günümüzdür, 23 Nisan Günü. Her yeri dolaşmıştır. Ata’nın şanlı ünü. Yüzlerimizde gülücük, Yanımızda Atatürk. Eder bize öncülük, 23 Nisan Günü. Şiirler okunur, Oyunlar oynanır. En mutlu gündür, 23 Nisan Günü. Semanur TEKİN 5-C YUSUF BAYIK İLKÖĞRETİM OKULU YAYINI Yusufcuk KİTABIN BURUKLUĞU KİTAP EN İYİ DOSTTUR Kitap, içi yazılarla dolu olan bir araçtır. Bizlere bilgiler verir, eğitir…Kitap; başka insanları anlamayı, tanımayı, sevgiyi ve hoşgörüyü öğretir. Kitaplar bizi insanlara yakınlaştıran en kısa yoldur. Kitaplar her zaman başarının ve eğitimin sırrıdır. Kitaplarla başlar, görmediğimiz, sesini duymadığımız beyinlerle iletişim. Kitap her harfiyle, her kelimesiyle ve her cümlesiyle bizleri düşündürür. Kitaplar sessiz öğretmenlerdir. Kitaplar, ruhumuzu ısıtır. Beynimizin kıvrımlarını harekete geçirir. Bizi kendine kaptırır. Kitabı yalnızbaşına okumak en güzelidir. Çünkü ; kitaplar yalnız okununca anlaşılır. Bir insan bir kitap okudu mu, o kitabı sevip sevmediğini kitap okuyuşundan anlarız. Eğer ki kitabı sürekli okuyorsa, bilin ki o kitabı sevmiştir bitirmeden de bırakmaz. Herkesin kitap hakkında algısı farklıdır. Kitabı hiç sevmeyen kitabı okumadığı için sevmez. Bu yüzden önce kitap okumalı, ondan sonra sevip sevmediğimize karar vermeliyiz. İnsanlar daha çok sevdiği konular üzerine kitap okumalıdır. Kitap okuyan; illaki kitabın bir, iki cümlesinden bilgiler veya dersler çıkarır, kazanır. Örneğin, macera kitabı okuduğumuzda oradan çıkaracağımız konu, dünyada keşfedilmemiş olan konuları anlayıp yaşamaktır. Kitaplar, her zaman küçük sırlar verir ve biz o küçük sırlarla büyük sırlara ulaşabiliriz. Genellikle insanlar kitabın sonlarına doğru konunun ne olduğunu anlamaya başlar. Halbuki bu böyle değildir. Kitabın her bir cümlesinin arasına sıkıştırılmış sihirli cümleler vardır. Tıpkı iki dağın arasından doğan güneş gibi… Bu cümleyi görebilmemiz için kitabı anlamalıyız. Kitabı anlayabilmemiz içinde önce anahtarını bulmalıyız. Yüsra Aydın 8-A Ben bir kitabın sayfası… İçinde bin bir kelime, Bin bir türde bilgi barındıran, Bir bilgi kapısı. Ben bir kitabın sayfası… Her çevirişte ayrı bir heyecanın, Olasılığı olmalı. Kalplerde kalmanın, zorluğunu unutmamalı. Ben bir kitabın sayfası… Zor da olsa içinde, Bir hazine saklayan. Derleyen, toparlayan; İnsanlardır, beni okuyan. Ben bir kitabın sayfası… Ne yazık ki yırtılmış, yıpranmış. Kelimeleri, heceleri, harfleri dağılmış. Bir yığın, bir enkaz altında kalmış gibi, Bodrumda saklanmış. Ben bir kitabın sayfası… Hikayemin hazin sonu… Bir sobada, yanan kömürle birlikte. Ya da bir çöpte, Kağıt toplayan çocukları bekler. Cansu Biçici 8-A 27 Yusufcuk YUSUF BAYIK İLKÖĞRETİM OKULU YAYINI hayvanlarla empati kurmak SERÇE KUŞU- Sedat Çiçek 6-D Ben bir serçe kuşuyum. Bahçelerde, havuz başlarında su içerim. Benim yerimde olsaydınız anlardınız üzüntümü. Ben insanlara hiç kötülük yapmadım. Sadece yavrularımı büyütmeye çalıştım. Birkaç kötü insan öldürdü benim yavrumu. İnsanlar bana ve yavrularıma zarar vererek ailemin dağılmasına yol açtı. Sizden istediğim tek şey bize zarar vermek yerine sevgi gösterin. TAVŞAN- Zehra Yılmaz 7-D Ben bir tavşanım. İnsanlar beni çok sever. Çok güzel hoplar, zıplarım. Önde iki sivri dişim, arkada top gibi kuyruğum var. Sivri dişlerimle gülücükler saçarım. Uzun uzun kulaklarım var. Çok hızlı koşarım. Havuç ve marul yerim. Ormanlar yaşam alanımdır. İnsanlardan isteğim beni avlamamalarıdır. Beni seven insanlara da kuyruğumla selam ederim. KELEBEK- Çiçek Tutuş 5-A Ben bir kelebeğim. Ağaç kozasından çıkarım. Ağaç yaprağını çok severim. Rengarenk kanatlara sahibim. Kırların içinde uçup oynamayı isterim. İnsanlar tarafından sevilirim. Bazı insanlar bana zarar verip kanadımı kırıyorlar. Avucunuzda tutarsanız hemen oracıkta ölüveririm. N e olur bana iyi davranın. SOKAK KÖPEĞİ- Fatma Altın 6-D Ben bir sokak köpeğiyim. Ama çok mutsuzum. Hep sokakta üşüyorum. Bu yüzden soğuktan ve açlıktan bir yavrum öldü. Ben de ölmek üzereydim. Çünkü çocuklar taş attı ayağıma. Ve ben can çekişiyordum. Sonra iyi bir insan beni gördü ve bana acıdı. Bacağımı sardı, bana sıcak yuvasını açtı. Artık çok mutluyum. 28 YUSUF BAYIK İLKÖĞRETİM OKULU YAYINI Yusufcuk SOKAK KEDİSİ- Gülseren Yıldırım 6-D Ben bir sokak kedisiyim. Süt içmeyi istiyorum ama insanlar bana süt vermiyor. Sokakta çok üşüyorum. Evlerine almıyorlar. Her canlının bir hayali vardır. Benim de hayallerim var. Öncelikle bana sıcak yuvasını açacak bir sahibimin olmasını isterdim. Sahibimle kaloriferin karşısında sıcacık bir odada süt içmek isterdim. Ayrıca sahibimin beni çok sevmesini isterdim. Bilirsiniz biz sokak kedileri sokakta çok zarar görürüz. Ne zaman sokakta gezmeye çıksam çocuklar beni taşlar. İnsanlardan isteğim bana sevgi ve ilgi göstersinler. ASLAN- Mehmet Meşe 7-A Ben ormanların kralı aslanım. İnsanlar beni cani ve kötü olarak bilirler. Aslında öyle değilim. İnsanların bir sözü var: “Doğanın kanunu bu.”Evet, bu çok doğru. Ben insanlar gibi sebze, meyve yemem Hayvanları yiyerek beslenirim. Ben hayvan yiyip beslenince insanlar bana hem iğrenç hem de acımasız der gibi bakarlar. Evet, acımasızım ama insanlar kadar değil. İnsanlar benim yavrularım, kardeşlerimi alıp bir hiç uğruna satıyorlar. Bazıları gösteriş yapıp beni asıp kesiyor. Bize et ürünleri getirmiyorlar. Şimdi söyleyin bana ben mi caniyim, yoksa insanlar mı? Bence, bizim doğaya birçok yararımız var. Ama insanlar bunun bilincinde değil. Bizim de bir canlı olduğumuzu unutmasınlar. HOROZ- Evren Avçil 6-D Ben bir horozum. Sahibim beni her zaman dövüştürüyor. Bir gün biz kaçak dövüş yapılan bir mekana gittik. Orada ben dayak yiyordum. Bana para yatıranlar ‘’Hadi pis horoz dövsene şunu!‘’ diyorlardı. O anda polisler mekanı bastılar. Benim sahibimi ve bahisçileri tutukladılar. Beni ve diğer horozu veterinere götürdüler. Çok şükür ki bir şeyimiz yoktu. Bizi dışarı bıraktılar. Benim sahibime ve bahisçilere hayvanlara işkence etmekten çok ağır ceza verdiler. Siz siz olun hayvanlara zarar vermeyin. Bize ilgi gösterin yeter. ÖRDEK- Gamze Baran 5-A Ben bir sarı ördeğim.Vak! Vak! eder derelerde yüzerim, bacaklarımla gezerim, herkesi çok severim. Gagam küçüktür benim. tombişim. Vak! Vak! eder, kendimi över, etrafımdakilere neşe veririm. renk renk çeşitlerimle toplu halde yüzerim. Çarpık Sarı yumuşak tüylü, hafif kilolu 29 Yusufcuk YUSUF BAYIK İLKÖĞRETİM OKULU YAYINI Mevsilerin Prensesi ZEHRA KAÇAR BaharHAMİT İNALAK 7-D Bahar çiçeklerin açtığı bir mevsimdir; insanın içini ferahlatmak ve canlandırmak içindir. Yaşamın güzelliklerini görebilmektir. Bahar mevsiminde çiçekler açar, böcekler gelir. Hayata küsen insanları onarma mevsimidir bahar. Hayatla barışmak, doğayı tanımaktır. Bahar insanların hayata bakış açılarını değiştirme dönemidir. Bahar güzel kararlar alma mevsimidir; yeni işlere başlamak ve yaşadıklarından zevk almaktır. Açıkçası bahar, insan hayatının değerli parçalarından biridir. Her sabah kuşların cıvıltısıyla uyanıyor, bahçeye çıkıp derin bir nefes alıyorum. Her taraf yeşil bir örtüye bürünmüş, baharın enerjisiyle işbaşına geçmiş insanlar. Ben ise oturmuş, kuşların cıvıltısını uzak kaldığımız insanların seslerine benzetiyorum. Kuşlar daha özgür uçuyor gibi gökyüzünde. Gökyüzü solmuş elbisesini üzerinden atmış; yepyeni, masmavi bir elbise giymiş sanki. Bunu gören dağlar durur mu? Onlar da kıskanmış gibi eski elbiselerini atmış üzerinden, yenisini hazırlıyor kendine. Ve insanlar… Doğa gibi birbirlerini selamlayıp gülümsüyorlar mı birbirlerine? Mavi gök, yeşil dağlar, rengarenk çiçekler… Bütün bunlar, baharın gelişini değil de ömrümüzün baharını müjdeliyor sanki. Ve bize “Mutlu olmaktan başka çare yok.” der gibi. 30 6-C Mevsimlerin prensesidir bahar. Güneş, yeşillik, huzur, sevgi, güzellik… Bunlar da prensesin sadık dostları. Bu sadık dostlar olmadan bahar kuru bir ağaca benzer. Güneş gözlerimizi kamaştırmadığı ve ılık hava yüzlerimizi okşamadığı sürece bahardan haz almak imkansızdır. Ovalardaki yeşilliğe bakınca insanın içini sonsuz bir huzur kaplar. Ne kadar güzeldir o temiz havayı solumak, sağlığı ve mutluluğu içine çekmek; ama ne yazık ki bunun değerini bilmeyenler de var. Kötümser ve kalpleri nasırlaşmış bazı insanları... Prenses gelir de huzur, sevgi, güzellik eksik olur mu? Herhalde bu konukları sevmeyen, onlardan kurtulmak isteyen insan yoktur bu dünyada. Sevgi ve huzur bulaşıcı bir hastalık gibidir. Seven, başkasının da sevmesine; huzurlu olan da başka birinin huzurlu olmasına vesile olur. Yani bahar mutluluk mevsimidir. Biz insanlar ne prensesin ne de dostlarının kıymetini bildik. Kocaman binaların arasında yeşilliği; yorgun, huzursuz insanların ortasında mutlu olmayı unuttuk. Prenses hiç değişmedi; lakin biz çok değiştik. Umarım eskiye döndüğümüzde prensesi yerinde buluruz. ELEŞTİRİ Yusufcuk şeker portakalı Şeker Portakalı güzel bir romandı. Birinci ve ikinci bölümlerde kahramanımız her şeyi öğrenmek istiyor. Etrafında ne görürse aklına kazıyor, hiçbir şeyi unutmuyordu. İşte, ben Zeze’nin bu yönünü çok sevdim. Zeze kim mi? Aaa, siz daha okumadınız mı Şeker Portakalı’nı? Çok yazık. Hemen okumalısınız. Neyse ben eleştirime geri döneyim. Hayal gücü de çok yüksekti. Ben bu hayal gücüne hayran oldum. Her olayda konuyla ilgili hayallere dalıyordu. Üçüncü bölümde Zeze kendi kendine okumayı öğreniyordu. Bu beni çok şaşırttı. Zeze kardeşiyle ilgileniyor, ona bildiklerini öğretiyordu. Bu çok güzel bir davranış. Çünkü bazı çocuklar bırak kardeşleriyle ilgilenmeyi, annelerinin sözünü bile dinlemiyorlar. Zeze’nin bir yönünü sevmedim. Çok yaramazlık yapıyor. Herkes küçükken yaramazlık yapıyor, tamam. Tamam, da aşırı yaramazlık yapan çocukları kimse sevmez. Zeze ilerleyen bölümlerde birçok arkadaş ediniyor. Arkadaş edinmek güzeldir. Ama arkadaşların iyi insanlarsa. Zeze duygusal bir çocuk. Zeze son bölümde Portekizli bir adama küfrediyor. İşte, ben Zeze’nin bu halini hiç sevmedim. Çünkü ben küfürden nefret ederim. Birinin küfür ettiğini duyunca çok sinirlenir ve hemen oradan uzaklaşırım. Zeze’nin son bölümdeki haline çok üzüldüm. Bunun sebebini okuyunca anlayacaksınız. Ben söylemeyeyim. Zeze hıçkıra hıçkıra ağlıyor ve üzüntüsünden haftalarca yataktan çıkmıyordu. Zeze’nin ikinci arkadaşı bir şeker portakalıydı. İşte Zeze’nin bu harika hayal gücüne hayran kaldım. Son cümleleri okurken, ağlıyordum. Zeze’nin sözleri içimde yankılanıyordu. Hala Zeze’nin sözleri aklıma geldiğinde gözlerim doluyor. Bunları bir kenara bırakalım da ben bütün bölümlerde Zeze’nin hayal gücüne hayran kaldım. Ben Şeker Portakalı kitabını okudum, çok sevdim. Size de bu kitabı okumanızı tavsiye ederim. ı l a k a t r o p r e k şe KİTAP HAYATTIR... Yusuf Üzel 6-B 31 bunları biliyor musunuz Yusufcuk YUSUF BAYIK İLKÖĞRETİM OKULU YAYINI TAVŞANLARIN KULAKLARI NEDEN UZUNDUR..??? Tavşanların kulaklarının büyük olmasını sebebi güçsüz yapılarıdır. Güçsüz oldukları için her türlü tehlikeyi hemen duyma gereksinimleri vardır. Daha büyük ve açık kulaklar daha çabuk duyar ,çok şeyi duyar. Büyük kulaklar tavşanların serinlemesine de yardımcı olur. Çünkü tavşanlar terleyerek serinleyemezler. Kaçarken kulaklarındaki bol miktardaki kan rüzgarla serinler ve bedenine yayılarak tavşanı serinletir. Tavşanlar iki kere gebe kalabilir, yaklaşık 40 gün ara ile ikinci doğumu yaparlar. Kesinlikle otoburdurlar. Yeşillik ve ot ile beslenirler. Tehlike anında kangurular gibi zıplayarak kaçar ve her sıçrayışta 2 metre gidebilirler. GÖZYAŞI NE İŞE YARAR…!!! Gözde her zaman yaş bulunur kurumayı önler. Gözyaşı ise gözün temizlenmesini sağlar.Loş ışıkta gözbebekleri büyürken,çok parlak ışıkta gözbebekleri küçülür.Gözlerimizdeki gözyaşı bezlerinin salgıladığı,tuzlu bir sıvıdır.Gözyaşı,göz küresinin kendi boşluğu içerisinde hareket etmesine yardımcı olur.Üzerine konan tozları ve yabancı maddeleri siler.Gözün temiz ve nemli kalmasını sağlar.Gözyaşının fazla sürekli olarak solunum sırasında incecik bir kanalla burnumuza akar.Ağladığımız zaman çok olan salgı ,gözümüzden akıp,yanaklarımızdan süzülür.Gözlerimiz hiçbir zaman büyümez. İCATLAR Güneş gözlüğü: 1952’de James Ayscough, güneş gözlüğünü icat etti. İlk güneş camları kullanımı tavsiye edilmektedir. Daha sonra Edwin Hland ilk selofenli polarize edilmiş, camlı güneş gözlüklerini üreterek güneş gözlüklerinde yeni bir dönem açmıştır. Çay makinesi: 1923’te Arthur Large, tehlike yaratmadan suyla temas edebilen bir makine geliştirdi. Böylece ilk elektrikli çay makinesi doğdu ve bir çığır açtı. Çaydanlığın tabanında bulunan elektrikli ısıtıcı suyu ısıtıyordu. Bu ısıtıcı bir boru içinden geçen telden oluşuyor ve su çabucak ısınıyordu. Paraşüt: Leonardo Da Vinci 1452—1515 yılları arası yaşamıştır. 1502 yılında insanın uçmasını sağlayan bir araç tasarımı yaptı. 1880’lerde ABD’de ipekten katlanabilir paraşüt yaptı. Teleskop: İlk teleskopu bulan Hollandalı gözlükçü Hans Lippershey’di. 1570-1619 yılları arasında yaşamıştır. 1668’de İngiliz bilim adamı İsaac Newton uzaktan görünmeyen maddeyi teleskop sayesinde görmüştür. Mikroskop: İlk mikroskobun icadı 16.yy sonunda Hollandalı Hans Jansenn tarafından gerçekleştirildi. İngiliz mucit Robert Hooke’la beraber bulmuştur. Hans Janssen 1635-1703 yılları arasında yaşamıştır. 32 Ayşe YALÇIN 8/C YUSUF BAYIK İLKÖĞRETİM OKULU YAYINI Yusufcuk BİLMECE Sürahi bardağa ne demiş? Cevap: Sen olmasan içimi kime boşaltırım, demiş Sarımsak aşçıya niçin kızar? Cevap: Kendisini dövdüğü için. KOMİK SÖZLER Yılanın ağzına düşen karınca ne demiş? Cevap: Uzun ince bir yoldayım. -Bana karneni söyle, ben de babanın tansiyonunu söyleyeyim. -Bitkisel hayata girdim, maksat yeşillik olsun. -Sekiz zayıflı bir karne bulan, insaniyet namına çöpe atsın. -Sigara içme, torununu gör; sigara iç, dedeni gör. -Bukalemunun ikiz yavruları olmuş isimleri: şukalemun, okalemun -Her şey üst üste geliyorsa, ters yola girdin demektir. -Öğrenci aşık olursa, dersler balayı olur. -Kopya bir sanattır; ama bizim hocalar sanattan anlamıyor. Sarı, sıra dişleri var, ince uzun saçları var? Cevap: Mısır. Bir kuyum var, iki türlü suyum var? Cevap: Yumurta. Minarede ses, Ölümsüz nefes? Cevap: Ezan. Kağıt kaleme ne demiş? Cevap: Üzerimde gezinme gıdıklanıyorum. Ayağı var yürümez, yemek gelir yiyemez.? Cevap: Masa. Yeter KARADAĞ 7/A Soba buzdolabına ne demiş? Cevap: İçim yanıyor. Gülbahar Aslan 7-D Kız Kalesi Erdemli Korikos sahil kalesinin 200 m. açığındaki küçük adacık üzerindeki kaleye Kız Kalesi denir. Büyük bölümü ayakta olan Kız Kalesinin kuzey ve güney uçları sekiz kuleyle korunmuştur. Kalenin dış çevre uzunluğu 192 m.dir. Kızkalesi ile sahildeki kale denizden bir yolla bağlanmış, denizden gelecek saldırılara karşı önlem alınmıştı. Karamanoğlu İbrahim Bey tarafından 1448 yılında onarılan Kız Kalesi bugün İçel turizminin sembolü haline gelmiştir. Korikos'ta yaşayan Krallardan biri, bir kız çocuğu olsun diye gece gündüz Tanrıya yakarmaktadır. Sonunda dileği yerine gelir ve kız büyüdükçe güzelliği ve yardımse- EMİNE CEYLAN 5-G verliği ile herkesin sevgisini kazanır. Günlerden bir gün kente bir falcı gelir. Kral onu saraya çağırtır, kızının geleceğini öğrenmek ister. Falcı prensesin eline bakınca irkilir ama bir şey söylemez. Kral zorlayınca, Kralım Kızınızı bir yılan sokacak, bu yazgıyı hiçbir şey bozamayacak, siz dahi engel olamayacaksınız, deyip oradan ayrılır. Kral, kıza bir şey söylemez ama düşüncelere dalar. Sonunda kıyıya yakın küçük bir adacık üzerinde, ak taşlardan bir kale yaptırmaya karar vererek kaleyi yaptırır ve kızını buraya kapatır. Olan biteni bilmediğinden kızı üzülmekte, günden güne eriyip gitmektedir. Günün birinde saraydan kaleye gönderilen bir üzüm sepetinin içinden çıkan bir yılan kızı sokar ve öldürür. 33 Yusufcuk r e l i bb oo şş bb ii ll gg i l e r YUSUF BAYIK İLKÖĞRETİM OKULU YAYINI .Bir yılan üç yıl uyuyabilir. .Bal bozulmayan tek gıdadır. .Ördeğin sesi yankı yapmaz. .Deniz yıldızının aklı yoktur. .İnsan yılda en az 1460 rüya görür. .İçtiğiniz sular en az üç milyar yaşındadır. .Karıncalar iki hafta su altında yaşayabilirler. .Dünyada insanlardan çok tavuk var. .Sineklerin beş tane gözleri vardır. .Bir sineğin hızı saatte 8 km’dir. .Kirpiler suda batmaz. .Kutup ayıları solaktır. .Zürafanın ses telleri yoktur. .Yunuslar bir gözü açık uyurlar. .Develerin üç tane kaşı vardır. .Istakozların kanı mavi renktedir. .Fil zıplamayan tek memelidir. .Sığırların dört tane midesi vardır. .Sivrisineklerin kırk yedi dişleri vardır. .Coca-Colanın orijinal rengi yeşildir. .Sümüklü böceklerin dört tane burnu vardır. .Atlar bir ay kadar ayakta kalabilirler. .2600 kadar kurbağa cinsi vardır. .Timsahlar dilini dışarı çıkarmazlar. .Yetişkin bir ayı at kadar koşabilir. .Baykuş mavi rengi görebilen tek hayvandır. 34 Merve Göz 7-A Çok eski zamanlarda, Çin’de Pin-Man adında bir genç kız yaşarmış. Bu gencin en büyük tutkusu kimsenin yapamayacağı bir iş yapmakmış. Günlerce düşünmüş taşınmış. ‘’Acaba ben ne yapabilirim ?‘’ diye. En sonunda ejderha avcısı olmaya karar vermiş. Çünkü çevresinde çeşit çeşit avcı olmasına rağmen ejderha avcısı yokmuş. Ama nasıl öğrenecekti ejderha öldürmeyi? Herkese sormuş ‘’Ejderha öldürmesini bilen var mı?’’ diye. Biri çıkmış, köyün ilerisindeki ormanda Ma-Pen adında bir ejderha avcısının yaşadığını öğrenmiş. Günlerce aramış ve en sonunda Ma-Peni bulmuş. -Bana ejderha öldürmesini öğretir misiniz? Ma-Pen: -‘’Bu çok güç bir iştir, diye yanıtlamış. Ejderha öldürmeyi öğrenmek için çok ama çok çalışman gerekli. Çok da ağır koşulları var. Sen buna katlanabilir misin?’’ diye sormuş -Ne derseniz yapmaya hazırım demiş Pin-Man . -Öyleyse 5 yıl hiç çıkmamacısına ormanda kalacaksın. Gene 5 yıl okuyacaksın ve bana çok para vereceksin. Pin-Man adamın dediklerinin tümünü yapmış. 5 yıl ormanda kalmış. 5 yıl sürekli okumuş ve tüm parasını da Ma-Pen’e vermiş. Ejderha öldürmeyi öğrendikten sonra büyük bir gururla köyüne dönmüş. Bütün parasını Ma-Pen’e verdiği için iş bulması gerekiyormuş. Gitmiş bir tüccarın kapısını çalmış. -Ben çalışmak istiyorum. Bana iş verir misiniz?-Tüccar: Ne iş yaparsın diye sormuş -Ejderha öldürürüm, diye yanıtlamış Pin-Man -Şimdilik gereksinim yok ama gerekirse ben seni çağırırım, diye yollamış tüccar Pin-Man’ı. Pin-Man günlerce iş aramış köyde ama kimse iş vermemiş bu ‘’ejderha avcısına ‘’Bu arada, Pin-Man gittikten sonra köylülerde kendi aralarında alay ediyorlarmış. ‘’Yahu ejderha diye bir şey olur mu hiç? Ne aptal bu adam ‘’diye Günler geçmiş… Aylar geçmiş… Yıllar geçmiş… ‘’Ejderha Avcısı ‘’ kendine iş bulamamış. Yoksulluk içinde yaşlandığı zaman gerçeği anlamış. ‘’İnsanlar gerekli bilgileri öğrenmeli ve bu bilgileri kullanarak çevrelerine yararlı olmalı. Boş bilgilerle hiç bir şey yapılmaz. Hilal Şahin 7-D kitap gelecektir YUSUF BAYIK İLKÖĞRETİM OKULU sanata evet Yusufcuk
Documentos relacionados
Aşk ve Gurur - Vivo-Book
Sekiz çocuklu bir ailenin kızıydı; babası Hampshire'da papazdı. Abbey Okulu'na gönderilen
Austen, daha sonra eğitimini evde sürdürdü. Kiliseye girmeden önce bir bilim adamı olan
babası kızlarının o...
projenin adı - Malatya İl Milli Eğitim Müdürlüğü
SBS: Konu anlatımlı kitaplar ile (Türkçe, Matematik, Sosyal, Fen
Bilimleri), soru bankası kitabı, yaprak test ve deneme sınavı için
öğrenci başına toplam: 200 TL’nin alınması,
YGS/LYS: Konu anlatım...
Owner
