018. Revista FF. Marzo 2015 - Portal Futebol Feminino em Portugal

Transcrição

FF
Editorial
M
ill días foi o tempo que tardou a Primeira
División en volver a ver a unha galega no mando
da táboa de goleadoras. Non podía ser outra que
Mari Paz, cuxo nome abrira a paréntese de
ausencia dese protagonismo e tamén o fechou nun
ano no que España
aña vai participar na Copa do
Mundo. Até agora vimos que iso non lle chega a
Quereda para que a mellor goleadora da Liga vaia
a unha convocatoria con España. Na altura na que
ela mandaba tamén na táboa e España viñera
xogar un amigable a Compostela, o seleccionador
sele
non quixo ollar para a parte alta do podio. Quen
sabe se desta vez, nunha convocatoria de 23, Mari
Paz engade na súa biografía a condición de ser
mundialista.
Baixando un chanzo, en Febreiro quebrouse a
igualdade. Moitas cousas foron diferentes do
d que
estaba sendo a Liga da Segunda División. Por
arriba todo o mundo mostrou unha lóxica
irregularidade salvo El Olivo, que pouco a pouco
foi afastándose do resto para achegarse á súa
terceira fase de ascenso consecutiva. Por abaixo,
con só o Barbadás ameazado
am
polo descenso,
Erizana e Orzán complicáronse, máis que por
baixar a súa rendibilidade, porque Gijón e Oviedo
Moderno B espertaron apertando a parte menos
desexada da clasificación.
Neste mes lévannos á reflexión os múltiples erros
arbitrais na elaboración
ración das actas. É como se o
colectivo non tomara en serio o fútbol feminino.
Os equipos galegos sofren permanentemente a
indefensión cando xogan en Asturias por causa
dun sistema Fénix que, lonxe de renacer das
cinzas, morre despois dun investimento
descoñecido
oñecido sobre o que ía ser a gran base de
datos do fútbol español, árbitros doutras
comunidades,
nidades, manifestamente irrespectuosos
irrespec
co
futfem, chegaron este ano á Segunda B, outros de
Terceira trocan os resultados … En fin, esperemos
que se decaten que este é un
u mundo tan
importante como o masculino, moitas veces até
máis sensato, e este colectivo tamén é necesario
para que o fútbol feminino creza.
Carlos Castro
Contidos
Editorial ………………………...….
Érase unha vez 2001/02 .…………..
A irmandiña sub’16 toca as “semis”.
Polo mundo...……………………....
Máis perto …………………………....
Pacy: One-Club Woman………..…….
…….
Palabra de muller no deporte.……....
A ver se sabes …..….........................
Club de amig@s da Revista FF……
Do Besós ao Besós: Mari Paz, mil
días despois …………………….…...
Con axuda arbitral ………….………
………
As competicións: Mundial 1999……
Resultados de febreiro…..….………
2
3
6
9
11
13
18
21
22
23
24
25
28
FF
Revista do fútbol feminino galego
Director:
Carlos Castro Pinhão
Consello de redación:
Óscar Losada Castro
Manuel Julián Jiménez
Josu Imanol Julián Fandiño
Colaboracións:
Mabel Ramos Aguirre
Foto capa:
Revista FF
Maquetación:
Publicidade:
María Isabel Pego Romalde
Enderezo electrónico:
[email protected]
© Revista FF
2
FF
Para comezar, a primeira novidade presentábase
noo comezo da competición. Acostumadas aos
torneos celebrados dentro do ano natural,
acostumadas a que o puntapé de saída fose en
xaneiro, como foran os anteriores, Plácido Cortés
e as súas pupilas deberían adiantar a pretemporada
para comezar a Liga a finais
finai de setembro.
Érase unha vez
2001/02
2
O grupo segundo ficou reducido a dez
contendentes. De feito, dos seis grupos da
categoría, foron o máis pequeno e o seu
desenvolvemento tivo certas intermitencias para
poder estenderse ao longo de toda a temporada.
temporada O
bo disto é que polo único
úni que se competiu, e ese
non era o obxectivo das galegas, foi polo primeiro
lugar, que daba pé á fase de ascenso á División de
Honor. Sería, polo tanto, unha temporada
tranquila para tomar o pulso,
pulso pois non habería
descensos. O equipo mantivo practicamente
practicament o
elenco do ano anterior, incorporando a Nuria, do
fútbol sala, Carla, do Sp. Lampón e ás veteranas
Oti (Salcedo) e Leticia (Bértola). Por outra parte
debeu prescindir por razóns de traballo de Rosana,
Souti e Luci, que acabarían incorporándose ao
equipo a partir da segunda volta.
Carlos Castro
O fútbol galego, nesta campaña si, conseguía
presenza no fútbol
ol estatal por medio do At.
Arousana. O equipo de Vilagarcía, dirixido por
Plácido Cortés, ía militar no grupo segundo da
Primeira División, o segundo chanzo do fútbol
español.. O cadro do Salnés ía vivir unha
experiencia nova, xogar unha competición
longa, defendendo o seu novo status por fóra de
Galiza. Pero aquí continuaba unha competición
cos mesmos sete equipos que na campaña
anterior porque o equipo máis desexado dos
que estaban á marxe da FGF, o Bértola, ía
estrearse na Liga Galega deixando, logo de
lograr
ograr tres títulos, a Liga do Condado. Se o
papel das atléticas ía
ser unha incógnita
loitando contra clubs
asturianos, castelánleoneses e cántabros,
a do título da Liga
Galega ficaba aberto,
esperando medir o
nivel do cadro de
Vilaboa e o Aguiño.
Finalmente,
outro
aliciente presentou
esta campaña, a
recuperación dunha
selección galega. Non
foi a absoluta, que
deixara de competir
en maio de 1986, pero si unha sub’25 que
participou nas dúas fases de sector do
Campionato de España de seleccións
autonómicas. As galaicas foron dirixidas por
Manolo Petaca. Precisamente a participación
nese torneo descubriu para Nacho Quereda,
seleccionador español, á aguiñense Rosy, que
acabaría defendendo o emblema de “la roja”.
A Liga comezou no Raimundo Álvarez, en
Castrillón, ao lado de Avilés, fronte ao Raíces. O
equipo deu un bo nivel pero os despistes
defensivos ditaminaron a derrota por 3-1.
3 García,
de penalti, abriu a conta para as asturianas.
astu
Ían
trinta minutos
utos e foi de penalti. O partido estivo
aberto até o remate, porque se Roza fixo o 2-0
2 no
minuto 77, Carla Ares reduciu a diferenza axiña.
Gol histórico o da amarela, a quen pouco lle durou
3
FF
a alegría, pois Abello volveu ampliar a distancia
no derradeiro minuto. Quince días houbo que
agardar para obter a primeira vitoria. O 7 de
outubro,, na Lomba, o acerto de Carmen, aos 35
minutos, deu ao Arousana os primeiros puntos.
Desta vez, Patricia Cobas conseguiu manter a
porta inmaculada, as arousanistas
as case non tiveron
despistes e competiron contra un dos equipos
poderosos do grupo, o Gijón.
Barbanza ao Sp. Lampón. A Liga púñase moi
emocionante, coas de Vilaboa e o Aguiño
empatados no alto, superando nun punto ao Val do
Ulla e en catro a Callobre e Sp. Lampón,
Lampón unha vez
que as aguiñenses se puxeran
pux
ao día cunha vitoria
na Ran, fronte ao At. Cuntis, tras adiarse o seu
primeiro partido de Liga por estaren nun torneo en
Adexe (Tenerife).. Foi dese xeito que ficou a táboa
no parón do Nadal.
Dúas semanas máis tarde, o Amigos del Duero,
que mantiña o liderado desde a primeira data, non
deu opcións ás galegas. O 4-11 só deu pé a que
unha nova xogadora colocara
olocara o seu nome na lista
de goleadoras. Neste caso Leticia, que fixo o gol
da honra. O curioso é que nas catro primeiras
xornadas, as de Plácido Cortés fixeron seis tantos
de distinta autoría, pois no cómodo triunfo sobre
as salmantinas do Ribert as anotadoras,
tadoras, por esta
orde, foran Rosi, Eli e Oti.
En decembro, a FGF fixo público o nome do
seleccionador
ionador galego sub’25 que dirixiría ás
galaicas no seu primeiro campionato de España
desa categoría, que non era a absoluta como
chegara a dicirse nalgún medio desa época. O
escollido foi Manuel Rey Fernández “Petaca”.
Houbo varios treinos sobre unha base dunhas
vinte xogadoras celebrados no campo das
Cancelas, en Santiago e o 20 de decembro. Antes
de afrontar o primeiro sector do campionato, que
se celebraría no Príncipe Felipe de Arganda de
Rei, na comunidade madrileña, fechou a
convocatoria de dezaoito con
c estes nomes: Cobas,
Carolina, Nuria, Eli, Cárol, Leticia e Oti (At.
Arousana), María Jesús Coya, Araceli, Vanesa,
Luz Pérez, Ana Rodríguez e Cris (Bértola),
Montse,
ontse, María Lamela, Uxía e Rosy (Aguiño) e
Estefanía (Val do Ulla).
Nos dous seguintes partidos, en novembro,
mudouse a dinámica nos resultados,
resultados pois se en
Ávila, fronte ao casa Social Católica, as da Lomba
facían o primeiro punto como visitantes (0-0),
(0
en
Vilagarcía, contra o León, perderon os primeiros
na casa tras caer por un gol marcado por Celsa
cando ían dez minutos de xogo.
No medio deles deu comezo a Liga Galega,
Galega na que
a estrea do Bértola foi espectacular, varrendo a un
Palmeira por 15-0.
0. Foi chegar, ocupar o primeiro
primei
lugar e só deixarllo ao Val de Ulla nas xornadas
tres e catro, para recuperalo na quinta até o remate
da competición.. E iso foi por unha circunstancia
coxuntural. O Val do Ulla comezou moi forte o
torneo, sorprendendo ao Sp. Lampón na Mina (2(2
3), ao Callobre
lobre na casa, tras folgar na segunda
data, e golear ao Palmeira de Suso Paz en Ventín.
Tamén veulle ben o choque entre favoritos da
xornada dúas. O Aguiño, que folgara na data
inaugural, só foi quen de empatar co Bértola nun
partido espectacular (4-4), empatado
patado polas de
Vilaboa no derradeiro minuto. Foi o único que
acabaría cedendo o cadro de Paco Torres,
Torres pois
todo o demais serían vitorias.
No grupo de catro
Galiza
evitou
o
confronto con Madrid,
que exercía como
local. Estreouse contra o País Vasco o 11
de xaneiro, perdendo
por 3-2 nun encontro
moi apertado. Rosy
(foto) e Eli marcaron
para as da franxa
celeste. A boa imaxe do primeiro encontro
trasladouse ao seguinte,
te, dous días máis tarde
fronte a Castela-A
A Mancha,
Mancha co engadido do
resultado positivo (2-0) grazas ás dianas de Rosy e
Cárol.. O equipo ficaba sen opcións para entrar en
semifinais, algo que non facía parte da meta do
combinado tendo en conta que había seleccións
sele
moito máis poderosas, con equipos que
representaban esas outras comunidades na
máxima categoría.
A boa xeira do Val do Ulla foi cortada polo
Aguiño que, no campo do Coto,
to, derrotou ás
ullenses. Coa invencibilidade tamén marchou o
liderado pois, nesa data, o Bértola gañaba no
4
FF
Quen saíu mellor parada de Madrid foi Rosy, a
dianteira do Aguiño. O seu xogo non pasou
desapercibido para Nacho Quereda, seleccionador
español, que convocou
nvocou á galega para un amigable
contra Suecia que se xogou na Nueva Condomina,
en Murcia, o 23 de xaneiro. Rosario Ramos
González asumiu a súa condición de internacional
absoluta tras participar durante todo o segundo
tempo dun partido no que España conseguiu
conse
un
moi bo resultado contra as escandinavas (0-0).
(0
Tamén tiveron a estrea coa escarapela FIFA as
asistentes galegas Tuñas Pena e Parga Rodríguez.
segunda volta contra o Raíces. Trasladaron o
partido ao último día de marzo para empatar (4-4),
(4
un encontro no que chegaron a estar
est vencendo por
4-1.
1. Antes diso, o comezo real da segunda volta
foi moi positivo, empatando en Xixón, derrotando
ao líder, Amigos del Duero, na Lomba, por 3-1,
3 e
iso que comezaran perdendo, e demostrando a
superioridade sobre o Ribert, en Salamanca, cun
0-3.
A comezos de marzo houbera
houb
outro parón para
celebrar a segunda fase do campionato de España
de seleccións autonómicas. Galiza foi ás Baleares,
en concreto aoo campo de Es Moli, en Vilafranca
de Bonany, para xogar contra Andalucía e
Asturias. De novo, as de Manolo Petaca deixaron
outra gran imaxe fronte a equipos teoricamente
superiores. Empataron sen goles contra as sureñas
e venceron por 1-00 ás veciñas asturiás.
asturiás Os sete
puntos deixaron á irmandiña na metade da táboa.
Na Primeira División, o At. Arousana rematara o
ano perdendo en Palencia, contra o Internacional
la Amistad
ad e goleara ao nese momento colista,
Reocín, por 5-0.
0. Nesa goleada, Eli e Oti
colocáranse á fronte da táboa de goleadoras do
equipo con dous tantos. O regreso á Liga foi en
Mareo. O cadro feminino sportinguista sufriu no
primeiro tempo, no que a escuadra do Salnés
acabou con empate a unha diana. No segundo acto
as de Vilagarcía perderon intensidade para perder
por 4-2.
2. O At. Arousana remataba oitavo, con dez
puntos, a primeira volta do campionato.
No terceiro mes do ano,
ano Rosy volveu ser
convocada por Quereda para o oficial EspañaEspaña
Italia que iría ter lugar en Pozobranco (Córdoba),
correspondente á fase de clasificación do
campionato de Europa. A futbolista galega debeu
renunciar á chamada por mor dunha lesión que a
tivo parada durante varias semanas.
Na Liga Galega, sen grandes sorpresas, o Bértola
e o Aguiño,
o, igualados a 16 puntos, dominaban a
táboa no ecuador do torneo da regularidade,
establecendo
lecendo unha pequena marxe de distancia
sobre o Val de Ulla (12) e algo máis sobre o Sp.
Lampón (9) e Callobre (6). A lista era fechada
polo At. Cuntis e Palmeira que, tras igualar a un
tanto na segunda xornada, non volveran a sumar
desde aquela.
O último treito das ligas non depararon
sobresaltos. O At. Arousana ficou sétimo no grupo
segundo de Primeira, o Bértola acabou primeiro, e
acompañaría ás de Vilagarcía na división estatal
na seguinte campaña, deixando un ano máis ás
portass ao Aguiño, e o propio equipo de Vilaboa
sumaría o seu segundo título oficial da campaña
vencendo ás aguiñenses nunha final de Copa
celebrada en Vedra que se decidiu na prórroga.
O comezo da segunda volta determinou
definitivamente o título para o Bértola. Primeiro
porque se o Val do Ulla podía aspirar a algo,
deixou de facelo ao empatar co Sp. Lampón
no Coto (2-2).
2). Despois porque as
bertolenses, tras aproveitar a folga do
Aguiño na xornada oito e golearen ao
Palmeira en Ventín (1-12)
12) derrotaron no
partido decisivo ao Aguiño por 3-2
3
en
Figueirido, distanciando en seis puntos máis
o goal average as da Tasca.
Sen esquecernos do At. Arousana, as
pupilas de Plácido Cortés deberon de adiar,
adi
por petición das asturianas, o comezo da
5
FF
pode ser colista, ou penúltima, se A Rioxa perdera os
dous partidos por unha diferenza conxunta de catro ou
cinco goles.
Algo acontece con este combinado que, ano a ano,
marca cifras semellantes, e que debería servir de
reflexión á FGF. Algo mal estase a facer na
formulación da irmandiña xuvenil. Os resultados
decepcionantes dunha década, salvo as excepcións das
temporadas 2007/08 e 2009/10, son para tomar
medidas. Dos 41 partidos xogados por este grupo de
idade o número de vitorias é só de 14, aos que se
xuntan 8 empates e 19 derrotas. As derrotas son case a
metade do total de
partidos celebrados.
A irmandiña
sub’16 toca as
“semis”
A comezos de febreiro celebrouse
o segundo sector do Campionato
de
España
de
Seleccións
Autonómicas
nas
categorías
sub’18 e sub’16. Non puido
completarse debido a que as
condicións
climatolóxicas
obrigaron a adiar os partidos que
ían celebrarse en Asturias,
correspondentes ao grupo B, no
que
están
implicados
os
combinados asturiano, navarro,
rioxano e estremeño. É por iso
que aínda non están determinadas na súa
totalidade as catro seleccións que xogarán as
semifinais das dúas categorías. Galiza ten
moitas probabilidades de facelo, por segunda
vez, coas máis novas. Polo momento haberá
que esperar ao primeiro de maio, cando remate
ese grupo, para poder aspirar a conseguir o fito
máis importante do fútbol feminino galego de
base que, como mínimo, igualaría ao feito por
quen as antecedeu na mesma categoría (O
Moar, 2009/10), as mesmas semifinais ás que
chegaran as sub’18 nesa mesma campaña en
Catarroxa, e o terceiro lugar obtido pola
sub’12 en Bormuxos, na temporada 2011/12, na
que había varias das actuais cadetes.
Nerea loitando un
balón
no
partido
contra Andalucía.
© FAF.
A Irmandiña sub’18 nos
Campionatos de España
2005/06 – 12ª con 3 puntos
2006/07 – 9ª con 4 puntos
2007/08 – 5ª con 10 puntos
2009/10 – 3ª, eliminada en
semifinais por
Madrid (3-1)
2011/12 – 12ª con 3 puntos
2013/14 – 10ª con 3 puntos
2014/15 – 9ª con 3 puntos*
As sub’18 … como
sempre
* Dato provisional pois podería
ser superada por Navarra,
Estremadura e A Rioxa.
Dependendo dos resultados
destes equipos Galiza ficará 9ª,
10ª, 11ª ou 12ª, empatada con
Valencia.
O cadro de Quin Balbuena acudiu a San Fernando a
cumprir o trámite. Carente de estímulos, tocoulle
competir contra unha das mellores seleccións e contra
unha das peores. Cando menos, o equipo defendeu os
prognósticos, caendo con dignidade contra o cadro
local por 1-0 e goleando a Aragón, que finalmente
6
FF
A segunda fase da competición está deste xeito:
seleccionadas por Manolo
Petaca
dominaron
o
choque, apertando varias
veces sobre a meta rival na
que sobresaíu María, que
mantivo ao seu equipo
vivo coas súas intervencións. Achegándose á
hora, a galega Teresa
roubou un coiro no medio
campo da Irmandiña para
lanzar unha contra que
fechou Rosalía (foto), a
futbolista do Victoria, cun
disparo a media altura.
Despois, as galegas, que
non renunciaron a máis
contraataques, organizáronse con solidez por
diante de Carmen evitando
que a guardarredes do
Villestro
pasara
por
dificultades.
No segundo encontro
contra Aragón, a confianza, o cansanzo e algunha
xogadora que non estaba
na
mellor
situación
psicolóxica logo de certos
desencontros cunha das
persoas novas do equipo
de Louzán que encabezou
a expedición, provocaron que o rendemento do equipo
non fora o mellor e que en lugar de celebrar a
clasificación matemática, agora debamos esperar ao
que aconteza no grupo de Asturias no último día de
abril e no primeiro de maio. Sería bo que, cara a
próxima, na FGF coidaran que persoas designan para
levar a expedición e que unha mala elección, como
probablemente puido ser a anterior, non estrague as
máximas expectativas dunha das mellores seleccións
do fútbol feminino galego. A oportunidade que se
presenta de conseguir o título é moi factible. En boa
lóxica, as galegas deberían estar clasificadas pois as
aragonesas non demostraron gran superioridade no
partido. O triunfo, que simplemente lles deu vida 24
horas máis, de pouco lles serviu debido a que no día
seguinte perderon o seu encontro decisivo contra unha
Andalucía, que xa non se xogaba nada agás a
honorabilidade de non perder os dous partidos como
local.
Grupo A – Madrid
Murcia – Madrid: 1-4
Castela-León – Murcia: 2-1
Madrid – Castela-León: 6-0
Grupo B – Asturias (30/04-01/05)
Navarra – A Rioxa:
Asturias – Estremadura:
Estremadura – Navarra:
A Rioxa – Asturias:
Grupo C – Cataluña
Baleares – Cataluña: 0-3
Canarias – Baleares: 0-0
Cataluña – Canarias: 8-0
Grupo D – Castela-A Mancha
País Vasco – Castela-A Mancha: 1-1
Valencia – País Vasco: 0-2
Castela-A Mancha – Valencia: 1-0
Grupo E – Andalucía
Galiza – Andalucía: 0-1
Aragón – Galiza: 1-5
Andalucía – Aragón: 2-0
1. Cataluña, 12 (24-1)
2. Madrid, 12 (16-4)
3. Andalucía, 12 (11-0)
4. Castela-A Mancha, 10 (8-3)
5. País Vasco, 7 (7-5)
6. Asturias, 6 (6-2)*
7. Baleares, 4 (5-5)
8. Castela-León, 4 (4-14)
9. Galiza, 3 (6-6)
-. Valencia, 3 (6-6)
11. Murcia, 3 (5-8)
12. Navarra, 3 (1-4)*
13. Estremadura, 1 (1-8)*
14. Canarias, 1 (0-16)
15. A Rioxa, 0 (1-8)*
16. Aragón, 0 (2-13)
* Teñen dous partidos xogados menos.
O último lugar para as semifinais será para Castela-A
Mancha ou para Asturias, se esta gaña os dous partidos
que lle faltan na casa.
As sub’16 ollan Asturias
Cataluña, que fixo pleno de vitorias nos catro partidos
xogados, e Madrid, están matematicamente
Un gol de Rosalía, no primeiro dos partidos da fase, o
xogado contra as locais andaluzas, no minuto 59, pode
ser o billete para as semifinais do torneo. As rapazas
7
FF
clasificados. Galiza, terceira na táboa, ten pé e medio
nas semifinais.
Galiza clasifícase para as semifinais só con que
Asturias, que xoga na casa, empate, ou gañe, un dos
seus partidos contra Estremadura e A Rioxa.
Os resultados do segundo sector e a clasificación
actual é así:
Galiza fica suxeita a un desempate con Estremadura se
A Rioxa e Estremadura gañan os seus dous partidos e
estas últimas conseguen catro goles a prol e reciben un
en contra (por exemplo, que gañen a Asturias e
Navarra por 2-0 e 2-1, ou 3-1 e 1-0).
Grupo A – Madrid
Murcia – Madrid: 0-1
Castela-León – Murcia: 2-1
Madrid – Castela-León: 4-0
Galiza fica eliminada se A Rioxa e Estremadura gañan
os seus dous partidos e estas últimas conseguen unha
diferenza de catro goles a prol entre ambos (por
exemplo, que gañen a Asturias e Navarra por 2-0, ou
por 3-0 e 1-0), ou aínda de tres se conseguiran facer un
mínimo de cinco dianas entre os dous partidos (por
exemplo, que gañen aos rivais citados por 1-0 e 4-2, ou
2-0 e 3-2).
Grupo B – Asturias (30/04-01/05)
Navarra – A Rioxa:
Asturias – Estremadura:
Estremadura – Navarra:
A Rioxa – Asturias:
Grupo C – Cataluña
Baleares – Cataluña: 0-3
Canarias – Baleares: 2-0
Cataluña – Canarias: 5-2
Grupo D – Castela-A Mancha
País Vasco – Castela-A Mancha: 1-1
Valencia – País Vasco: 0-1
Castela-A Mancha – Valencia: 3-2
A Irmandiña sub’16 nos
Campionatos de España
Grupo E – Andalucía
Galiza – Andalucía: 1-0
Aragón – Galiza: 1-0
Andalucía – Aragón: 2-1
2009/10 – 3ª, eliminada en
semifinais por
Cataluña (1-0)
2014/15 – 3ª con 9 puntos*
1. Cataluña, 12 (12-2)
2. Madrid, 9 (6-1)
3. Galiza, 9 (5-3)
4. Castela-A Mancha, 8 (7-5)
5. Andalucía, 7 (4-3)
6. País Vasco, 6 (4-3)
7. Aragón, 6 (4-6)
8. Canarias, 4 (5-7)
9. Asturias, 3 (4-1)*
10.A Rioxa, 3 (5-3)*
11. Estremadura, 3 (1-2)*
12. Murcia, 3 (5-8)
13. Castela-León, 3 (2-8)
14. Navarra, 1 (3-4)*
15. Valencia, 1 (3-6)
16. Baleares, 1 (0-8)
* Teñen dous partidos xogados menos.
* Dato provisional pois podería
ser superada por Asturias, o que
non lle impediría clasificarse
para semifinais, ou Estremadura
e A Rioxa. Dependendo dos
resultados destes equipos
Galiza ficará 3ª, 4ª ou 5ª.
O dous últimos lugares para as semifinais están no
aires. Optan a eles Galiza e Castela-A Mancha, que
teñen os catro partidos disputados, e Asturias, A Rioxa
e Estremadura, ás que lles faltan por xogar dous
partidos a cada unha en terras asturianas.
8
FF
marcados polas comisións recibidas por parte de mafias que
controlan mercados como o das armas e a droga, será o novo
campo de xogo de Mora, cuxo programa ten como lenda:
lend
“Iris Mora contigo Vs. la corrupción”.
corrupción Na imaxe de
campaña, a candidata mostra a súa imaxe vestida coa camisa
da tri.
Polo
olo mundo
Melilla,
elilla, sede da fase final da
Copa de España
A cidade de Melilla será a sede da final da
Copa de España que terá lugar entre o 15 e
o 17 de maio, no campo de fútbol Álvarez
Claros. A novidade da competición
ompetición é que
volta ao formato de fase final a catro. Así,
os oito primeiros clasificados na Liga
deberán loitar nunha eliminatoria de cuartos de final, a dobre
partido. Os clasificados nesa eliminatoria centrarán logo os
seus esforzos na cidade norteafricana
ricana onde terán lugar as
semifinais, o 15 de maio, e a final, dous días despois. A final
da pasada edición, na que o Barcelona derrotou nos penaltis
ao Athletic, tivera lugar en Ceuta.
O Liverpool ficha a Oshoala
Os grandes traspa-sos
que efectúan en xaneiro e
febreiro os principais
clubs de Inglaterra no
son novidade. Este ano, o
Manchester
City,
presentou tres reforzos
importantes: as defensas da selección inglesa Lucy Bronze e
Demi Stokes, e a escocesa Jennifer Beattie. Máis mediáticos
foron os do Liverpool. O actual campión da Liga de
Inglaterra, que xaa presentara
presenta á defensa estadounidense
Satara Murray e áss norueguesas
norueg
Ingrid Ryland e Line
Krogedal Smorsgard,, volveu aos titulares ao aunciar
a
a
importante fichaxe de Asisat Lamina Oshoala, a prodixiosa
xogadora nixeriana,
eriana, de 20 años, gañadora
ga
do Balón de Ouro
e da Chuteira de Ouro
ro na Copa do Mundo sub’20 do ano
pasado. O técnico, Matt Beard,
Beard non podía conter a alegría
pola chegada
egada de Oshoala ao
a
seu equipo. “Estou
absolutamente encantado por ter fichado a Asisat, pois é
unha das mellores
ores futbolistas novas do mundo", afirmou.
"Demostrou no Mundial sub
ub’20 que é unha xogadora de
primeirísima fila e coa súa fichaxe
ficha demos todo un golpe de
mestre". Foto: © fifa.com
FIFA aproba perto de 300
proxectos para o 2015
Fai parte da nova aposta
estratéxica daa FIFA que vén
avalada
po
pola
crecente
afección cara o fútbol
feminino,
nino, cada vez con máis
má
seguidores e licenzas, e que foi sometidaa ao grupo de
traballo do organismo reitor.
Entre as principais conclusións deste
ste comité de estudo
salienta a suxestión para a creación dunn Mundial de clubs
club
feminino, na liña dos
os dez principios de desenvolvemento
des
marcados no Congreso da FIFA do pasado mes de xuño.
Na actualidade, o total das 177 asociacións
ns membro da
d FIFA
invisten 38,9 millóns de dólares (uns 34,29
34,
millóns de
euros) o que supónn un gasto redondeado de 220.000 dólares
(194.000 euros) por cada federación nacional. Desde todas
elas son presentados programas dentro dos criterios
establecidos polo máximo organismo que logo tamén
subsidia. Para este ano foran aprobados arredor de trescentos
en todo o mundo.
O Rayo asina a Ohshima
Iris Mora, outra internacional
que entra na política
Marika Ohshima é a terceira
xaponesa na Liga española nesta
temporada. A centrocampista chegou
c
para ocupar a vacante deixada pola
lesionada de longa duración, Patricia
Mascaró, co ligamento cruzado
anterior da perna dereita roto.
Oshima, internacional con Xapón
coas seleccións sub’16 e sub’17,
acompañará na máxima categoría do campionato hispano a
Asako Sakurabashi (San Gabriel) e Mitsue Iwakura
(Valencia). Foto: © Rayo Vallecano
Vallec
de Madrid.
Estase a dar cada vez con máis frecuencia o paso á política
de antigas futbolistas internacionais no continente
americano. Desta vez é a mexicana Iris Mora,
Mora quen
presentou a súa precandidatura polo PRD para unha
deputación federal en Quintana Roo. No acto inaugural da
campaña, Mora tomouse fotos con cen convidados entre os
que estaban a senadora Alejandra Barreles e o deputado
federal, Javier Salinas.. México, un país dominado pola
inestabilidade social e cunha grande parte de políticos
9
FF
por medio de Sarah Gregorius, fixeron os dous goles de
Nova Zelandia. Gregorius e a australiana Michelle Heyman
proclamáronse mellores goleadoras do evento, con dous
tantos. Os partidos tiveron lugar entre o 8 e o 12 de febreiro
no Bill McKinlay Park.
O Espanyol contrata á italiana
Capelli
Martina
Capelli,
internacional transalpina, foi contratada
polo Espanyol tras
tela varios días a
proba. A parmesana,
que se estreara na
Serie A do fútbol
italiano coa A.C.
Reggiana, marchara
en agosto do 2013
ao Herforder, equipo que ascendeu ao final da campaña á
Primeira Bundesliga pero co que ela xogara até o mes de
decembro. Na actualidade, e durante todo o ano 2014,
militaba no segundo equipo do Duisburgo. A centrocampista
asina polo conxunto branco e azul até o remate da campaña.
Alí coincidirá coa galega Anair Lomba.
Stephanie Roche xogará en
Houston
A internacional irlandesa, autora dun dos goles máis
espectaculares do ano 2014, xogará a próxima Liga dos
Estados Unidos defendendo as cores do Houston Dash.
Randy Waldrum, técnico do equipo texano, sinalou que
Roche daralles o peso específico da experiencia
internacional, ademais dunha nova alternativa atacante que
até agora non tiñan”. E concluíu afirmando que “todos os
seguidores do equipo, e do fútbol feminino en xeral, están
moi ilusionados con esta fichaxe”.
Foto: © R.C.D. Espanyol.
Sp. Huelva,
Andalucía
campión
de
O cadro sportinguista
proclamouse campión da
I Copa de Andalucía ao
vencer ao At. Málaga. As
onubenses golearon ás
malagueñas,
que
se
adiantaran no marcador
aos 21 minutos grazas a
un tanto logrado por
Chari. As xogadoras dirixidas por Antonio Toledo
empataron pasada a media hora cun gol de Martín-Prieto, e
viraron o marcador antes do descanso, logo dunha presión
asfixiante, con outra diana de Virgy. No minuto 47, Sandra
fixo o 3-1 e no 56, outra vez Martín-Prieto, fechou a conta.
A partir dese momento, o conxunto onubense levantou o pé
deixando que o encontro decorrese sen máis novidades. A
capitá, Patri Gavira, foi a encargada de recoller o trofeo
dunha competición que colle vida no ano do centenario da
Federación Andaluza.
Reggio Emilia, sede da final
da Champions 2015/16
O estadio Città del Tricolore, en Reggio Emilia, acollerá a
final da Copa de Europa da próxima temporada. O encontro
terá lugar o 26 de maio do 2016 e sucederá ao FriedrichLudwig-Jahn, berlinés, onde será disputada a final da
presente temporada. O Città del Tricolore, con capacidade
para 21.000 espectadores, é a sede habitual dos partidos da
Sassuolo, da Serie A do fútbol masculino italiano, e foi
construído no ano 1995. Anteriormente, acolleu un partido
da selección masculina azzurra, clasificatorio para a
Eurocopa de 1996, que xogara contra Lituania, ademais de
dos encontros da azzurrini sub’21, no clasificatorio para a
fase final do Europeo deste ano, contra Irlanda do Norte, e
na eliminatoria de clasificación contra Eslovaquia.
Australia vence no Tri-Series
de Auckalnd
A selección australiana proclamouse
vencedora do Tri-Series celebrado na
cidade de Auckland. As Matildas venceron
pola mínima nos seus dous partidos e
aproveitáronse do empate a un tanto entre
as anfitrioas, Nova Zelandia, e Corea do Norte, na xornada
inaugural, venceron primeiro ás asiáticas (2-1) e, no último
partido do torneo, ás veciñas all white. Australia fixo un
gran primeiro tempo, onde tomou a clara vantaxe de 3-0,
para deixarse ir na parte final do encontro no que as locais,
Foto: © Reggiana Calcio.
10
FF
Villestro, equipo co que acadou a Copa
FGF desta mesma categoría, na pasada
temporada e, logo do segundo lugar na
Liga, o ascenso final á categoría de
prata. A futbolista non atopou o seu
espazo
no
cadro
santiagués,
fundamentalmente por razóns laborais,
que xa lle fixera perder algún partido
importante da pasada sesión. Ao
Villestro chegara procedente do
Aguiño, equipo no que se consagrara como unha dianteira
eficaz. Foto: © Revista do Fútbol Feminino Galego.
Máis perto
Ari, operada
A mediacentro do Villestro foi operada
a mediados de febreiro da súa rotura de
ligamento cruzado. A xogadora, que
tras o seu paso polo At. Arousana, vivía
a súa segunda experiencia na Liga de
Segunda División, internacional con
España na categoría sub’17, caeu
lesionada no partido da xornada 12 que
as celestes xogaban no Manuel Díaz
Vega contra o Oviedo Moderno B. O
período
de
recuperación
imposibilitaralle regresar aos campos
no que resta de campaña nun exercicio
no que fora titular nos doce partidos,
xogando 1.001 minutos nos que fixo
O Dena retírase da Liga
O cadro do Salnés, despois de sufrir moitas
goleadas, a maior parte delas tendo que
afrontar os partidos con menos de once
futbolistas, anunciou o abandono da
competición. O primeiro partido no que
debía executarse a decisión non tivo
consecuencia para a Liga pois coincidiu
coa xornada na que lle tocaba folgar por segunda vez na
competición. Así, esa ausencia comezou no partido que as
enfrontaba ao Umia en Barrantes. Segundo a
regulamentación xeral para estes casos ese partido debera ter
o resultado de 3-0 e, a partir dese momento, tendo en conta
os 152 goles en contra do conxunto denense e a
contabilización de partidos xogados até a xornada 17,
catorce, tendo en conta que mantiña adiado o que debera
xogar en Noalla, na xornada 9, o resto de partidos que
completan o seu calendario deberían ser asignados coa
derrota do cadro unionista por 10-0. No sitio web oficial da
FGF non hai nada publicado ao respecto, incluídos os tres
puntos negativos que lle corresponderían por non se ter
presentado, malia telo avisado, ao partido contra o Umia. De
non producirse a actuación administrativa regulamentaria, a
táboa clasificatoria ficará desvirtuada ao remate da Liga por
non atender á normativa.
tres tantos.
Foto: © Revista do Fútbol Feminino Galego.
Míriam
express
Fraga,
expulsión
Acababa de entrar no campo substituíndo a
Rebeca, goleadora do Tordoia. Na primeira
acción, Míriam Fraga foi expulsada con
vermella directa polo colexiado Villamor
Rial. É a expulsión máis rápida do ano na
categoría, a primeira da temporada que
recibe o Tordoia, a primeira que tamén
recibe unha xogadora que sae ao campo substituíndo a unha
compañeira e convertíase, até esa data, na vixésima cuarta
futbolista en participar un único minuto nun partido na
Primeira Galega, ben é certo que nos 23 casos anteriores foi
a típica substitución no último minuto de encontro.
María Ameneiros, recuperada
Sheila Orro, ao Tordoia
A guardarredes do Orzán, que tras un
golpe nunha das súas pernas no partido
que o seu equipo xogara nas Relfas,
contra o Sárdoma, agravado ao
golpearse na zona doente nun dos
primeiros treinos do 2015, volveu aos
campos de fútbol tras algo máis dun
mes de parón. Logo de catro xornadas
de
ausencia,
a
meta
valexa
reintegrouse ás convocatorias do
equipo dirixido por Diego Fernández
no partido no que as aurinegras recibiron a El Olivo. Tamén
é unha boa nova para o seleccionador sub’16, Manolo
Petaca, da que é unha habitual nas convocatorias.
A defensa que comezara a pretemporada
no Victoria incorporouse no mes de
febreiro ao Tordoia, aumentando a
calidade do equipo revelación da Primeira
División Galega. A defensa, que tamén
mostra as súas habelencias no eido musical
como compositora, guitarrista e voz da
banda coruñesa de pop rock, La senda de
Afra, ten pasado non só no Victoria, senón tamén no Orzán,
en ambos casos na Segunda División española.
O Orzán B faise con María
Roibás
Foto: © Revista do Fútbol Feminino Galego.
A dianteira María Roibás rematará a temporada no Orzán B,
da Primeira Galega, tras ter comezado a temporada no
11
FF
Trío goleador no grupo I da
Segunda española
Aguiño, 20 goles ao Sar
Sen piedade deportiva foi como
tratou o Aguiño ao Sar no partido
correspondente á xornada 20 do
grupo primeiro da Segunda
Galega. As da Tasca asustan e van
dispostas a asaltar o primeiro lugar
que durante a maior parte do
torneo está ocupado polo Victoria
B. Oito goles de Saritta, catro de
Albita, que dúas xornadas antes lle
marcara nove ao Imperator, dous de Marina, de Mon e de
Adelaida Montiel, e un de Alitas e Ana, asinaron as dúas
deceas que apañou o equipo de Extramundi. É o récord da
temporada pero non o da historia do fútbol feminino galego.
Si, en todo caso, é a maior recibida polo Sar, superándose na
que lle metera o Dubra (17-0) na temporada 2012/13. Para
atopar goleadas por vinte ou máis goles hai que remontarse á
temporada 2001/12, no grupo segundo da entón chamada
Primeira Galega, pois a actual Primeira era a Preferente.
Daquela a vítima das mesmas foi o desaparecido Goián que
sofreu catro nos seus desprazamentos aos feudos do
Valladares (27-0), Atlántida Matamá (26-0), El Olivo B (240) e Tomiño (20-0).
Por primeira vez, cando menos desde a
temporada 2007/08, chegados a unha
data tan avanzada do campionato, a
xornada 17, tres futbolistas, Eva (Friol),
Tomy (Victoria) e Natalia (Sárdoma),
todas con quince dianas, lideran a táboa
de goleadoras do grupo I da Segunda
española. As tres dianteiras xa
coincidiran na cabeza da táboa, só que
con cinco tantos, na quinta xornada desta Liga. Doce máis
tarde, reencóntranse no cumio outra vez. Os dous que lle
fixo Natalia ao Bértola, unido á ausencia por sanción de Eva
e a que Tomy non marcou nas tres dianas albo e negras,
precisamente ao cadro lugués, consumaron esa igualada a
falta de nove partidos para o remate.
Foto: Tomy. © Revista do Fútbol Feminino Galego.
Patricia Bergantiños, rotura
de escafoides
A temporada rematou para Bergantiños,
do San Estebo de Abellá. Unha fractura
de escafoides aceleroulle o remate
perdéndose o que queda de Liga e a
Copa. Os resultados mostraron o dano
no óso que lle ocasionará andar tres
semanas con xeso. A futbolista,
animada, xa mostrou nas redes sociais o
seu reto de regresar ao equipo na
próxima temporada e a aposta por
lograr os goles que neste exercicio non puido conseguir.
Foto: Saritta. © Revista do Fútbol Feminino Galego.
Plenos de Míriam (Arcadia) e
Vanessa (Portonovo), no mes
de febreiro
O Arcadia, que marcha imbatido
camiño do ascenso, tivo en
Míriam González
ao
seu
referente goleador. Fixo sete
goles, incluíndo dous hat-tricks,
liderando ao seu equipo nos
triunfos contra Noalla, At.
Pontevedra e Puentearnelas. Non
foi a única en marcar nos tres
partidos pois Vanessa Galdames
(Portonovo) tamén batiu ás
guardarredes dos seus tres rivais do mes, nomeadamente
Amanecer, Salcedo e Noalla. A arlequinada, en todo caso,
só marcou catro goles.
Foto: (c) Revista do Fútbol Feminino Galego.
Noe, descubrimento valexo
entre os paus
Coa marcha de María Ameneiros a
finais do pasado ano, e as ausencias
de Silva, a partir de xaneiro,
Fernando Álvarez está conseguindo
un imposible. O técnico ferrolán
conseguiu manter o nivel do equipo
colocando entre os paus a tres
xogadoras non especialistas na hora
de evitar a sorte máxima no fútbol, o
gol. Na xornada 10 tiveron que ser
Noe e Cuki as que resgardaran o
marco do cadro naronés. Despois tocoulle a quenda a Álex,
durante cinco partidos, de xeito intermitente, pero o
experimento non foi bo, pois apañou dez tantos. Tras a
última aparición de Silvia, a seguinte aposta volveu a ser
Noe que, sorprendentemente, se converteu na guardarredes
menos goleada do mes de febreiro. Tanto á así que non foi
goleada nos tres partidos xogados polo equipo.
Foto: Míriam. © Revista do Fútbol Feminino Galego.
O Rúa iguala récord negativo
O 1-10 recibido polo Rúa Valdeorras contra
o Victoria B é a maior goleada recibida polo
conxunto ourensá ao longo da súa historia.
O precedente anterior data da temporada
2011/12, en Bembibre, cando perderan
fronte ao Dubra polo mesmo resultado. O
partido correspondía, como o do pasado febreiro, á Liga do
cuarto chanzo do fútbol español. Tampouco é a primeira vez
que perde por nove na casa, pois naquela sesión recibira
dous 0-9 do Pastoriza e o Villestro.
Foto: (c) Revista do Fútbol Feminino Galego.
12
FF
Nun dos feudos do fútbol sala feminino galego, como
xurde a iniciativa do Barbadás?
Ese ano decidiron desfacer a Liga de Provincial de
fútbol sala porque eramos poucos equipos. Nós
queriamos seguir xogando, polo que nos unimos
xogadoras do Ourense, da Valenzá e do Melón.
Pacy:
One-club woman
Patricia Cid Álvarez, futbolisticamente Pacy,
Ti es das primeiras que acudiu á cita.
leva no Barbadás desde que alguén pensou en
Chamoume Cris ese verán comentándome que estaban
iniciando un equipo de fútbol en Barbadas, pareceume
que alí, na Valenzá, o fútbol feminino tiña unha
interesante polo que me animei e cambiei ao fútbol.
razón de ser. Na provincia na que as mulleres
prefiren o fútbol sala ao fútbol de campo, ela
non podía ser doutro xeito, foi un produto de
pavillón. O mellor é que, aínda noviña, a nai
simbólica de todas, Cris, pensou nela para
comezar a construír o proxecto. E alí foi, con
Modesto e con
Jose, que foron
quen lle ensinaron os primeiros
fundamentos posicionais no 105 x
68. O seu vencello ao equipo
da Valenzá volveuse a mostrar
Desde o principio montades un equipo competitivo.
cando
unha
Competitivo?? Buffff! (risas). Eramos un equipo novo
Erasmus levouna
feito de xogadoras de fútbol sala, tacticamente non
ao
norte
de
sabiamos nada de fútbol, pero tecnicamente
Europa, a Findefendiámonos ben, por iso foinos ben.
landia, nun dos
momentos máis
Nesa xénese hai un home, Modesto López. Que
significa o actual coordinador do club para o fútbol
doces da entidafeminino na Valenzá?
de. Era a campaña da estrea na Segunda
Actualmente é o coordinador da escola deportiva, un
División española e ela e a súa mentora, Cris,
enlace entre o Concello e o equipo. Podemos dicir que
que tampouco podía xogar pois ía ser nai, e
é un dos mais implicados co feminino.
desta vez non en sentido metafórico, debían de
vivir a historia desde fóra do vestiario. Pois
Modesto comeza a temporada pero é substituído por
non, Pacy burlou a circunstancia e como
José Morales, outro home fundamental na creación
xogadora fundamental que era, o equipo fíxolle
das escolas do club. Que che aportou o ano con el?
ficha e, aproveitando as vacacións de Nadal,
Recordo que ese ano ascendemos. Era un home moi
participou en tres partidos que lle deixaron un
ilusionado con potenciar o deporte feminino.
sabor agridoce, pois nun deles acabou
Na 2008/09, cumpristes sobranceiramente na
lesionada. Pacy é, e probablemente será,
vosa estrea. Sodes as mellores despois do trío de
desas xogadoras que sempre defenderán un
favoritos: Erizana, Coruxo e Guardesa.
emblema, o que vai estampado na camisola
Eramos un grupo de dez. Ademais disto, non
azul do Barbadás. É por iso que é unha
tiñamos
ningunha
one-club woman. Só o
“Boa compañeira, alegre, boa deportista e cunha
presión, o noso único
seu estado de ánimo,
profesionalidade definida que aporta cousas positivas
obxectivo era pasalo ben
determinará se algún
facendo deporte.
ao
grupo”.
Modesto
López
día deixará de selo.
13
FF
Pois onde o mellor o pasastes foi na Copa, non é?
Caedes en semifinais, por un gol, nunha eliminatoria
cun global de 6-5, contra o Ciudad de Santiago. Que
vos faltou para estar na final?
Faltounos experiencia, despois dese ano conseguimos
chegar a tres finais de Copa. É unha competición que
sempre se nos deu ben.
Quería irme a un lugar atípico e quería aprender inglés.
Finlandia e un contraste social e cultural grandísimo en
relación a España.
No ano seguinte, nunha Liga unificada de
Preferente, tendes unha loita espectacular co Bértola
por un segundo lugar, que logo vos dá o ascenso. Foi
a túa mellor temporada como
futbolista?
Si, foi unha das mellores.
Loitamos por algo e vimos que
podiamos
conseguilo,
que
tiñamos
competencias
e
habilidades para facelo, polo que
foi un dos mellores anos, tanto a
nivel individual como a nivel
colectivo.
equipo e as compañeiras sempre me facían resumen do
partido.
Puideches relacionarte co fútbol feminino de alí?
Entrenei co F.C. Espoo, pero na época que eu estiven
alí non había Liga. Tampouco quixen comprometerme
demasiado porque nas fins de semana intentaba
aproveitar para coñecer outras zonas de
“Unha das xogadoras más técnicas que tiven e
Finlandia e facer viaxes.
que se implicou no equipo nun momento
importante como foi o da creación do
Seguías o que estaban facendo as túas
mesmo”. José Morales.
compañeiras na Liga?
José Morales
Por suposto! Nunca me desvinculei do
Lembro que, malia todo,
fixéranche ficha e chegaches a
participar 200 minutos en tres
partidos invernais daquela Liga.
Si, fixen a pretemporada, pero a
mediados de agosto marchei.
Fixéronme ficha porque en
Finlandia o período de vacacións
é máis longo, case un mes e
medio, polo que puiden xogar
tres partidos.
Tes
unhas
apreciables
condicións técnicas e visión de
xogo desde atrás pero a ti o que
te gustaba era ser dianteira
centro?
Gústame xogar noutras posicións.
O motivo fundamental é que
canto mais adiante xogo mais
liberdade teño.
José Morales colocoute nesa posición nun
partido. Como foi a experiencia?
Encantoume! Nótome con moitísima mais
liberdade.
O descenso daquel ano sería
evitable se estiverades ti e Cris,
que acababa de ser nai?
Iso nunca o saberemos. Este ano
estamos as dúas e imos en
descenso. Nin unha nin dúas
xogadoras
condicionan
un
equipo. Ademais o primeiro ano sempre é unha toma
de contacto coa categoría.
“A mellor xogadora, a nivel técnico, do
equipo. Se tivera máis competencia e xogara
ao cento por cento sería das mellores centrais
da Liga”. Fofi Martínez.
Quen é a mellor, ou o mellor, central do
mundo?
Gustábame a parella de Piqué e Puyol. Puyol é a
veterania e Piqué é o novato rebelde que sube cando lle
peta.
Neses anos, até o pasado, o teu técnico é Fofi, para
quen sempre foste importantísima. Como te ves a ti
mesma no Barbadás?
Pois agora mesmo non é o meu mellor momento
futbolisiticamente, xa que por motivos laborais teño
moitas dificultades para acudir aos adestramentos.
E a mellor dianteira?
Sendo galega, e téndoa tan perto, a resposta é obvia:
Vero Boquete.
Con Fofi volvedes a Segunda, gañades unha Copa e
facedes a mellor clasificación da historia. Que
O ascenso do equipo coincide coa túa marcha a
Finlandia cunha Erasmus. Por que Finlandia?
14
FF
aconteceu neses dous anos para que derades ese
nivel?
Ilusión, motivación e unión son
os factores claves
do éxito colectivo.
Cres que a presenza do Barbadás, mesmo como
equipo ascensor,
é
fundamental
para a vertebración do fútbol
feminino galego?
Pois si, xa que
somos o único
equipo
de
Ourense.
Cando
Fofi
marcha na pasada campaña di,
nun ton divertido,
que o fai porque
está tan cheo de
vós como vós del.
Realmente, desde
a túa perspectiva
de xogadora, o
seu ciclo estaba
esgotado?
Os ciclos comezan, pero tamén
acaban. E penso
que tanto nós coma Fofi decatámonos que se acabara.
Fofi foi e segue sendo importantísimo para o grupo.
Es economista. O
fútbol é unha
multinacional?
O fútbol masculino de Primeira e
mesmo
o
de
Segunda División
claro que é unha
multinacional. E
os equipos empresas. O noso non é
mais que un xogo/deporte.
Como debe ser o investimento económico no fútbol
feminino?
Necesítase investir ilusión, tanto nunha base como nun
equipo sénior. Con iso sería suficiente.
O Barbadás é un club moi familiar, no que sempre
estades as mesmas. Que ten iso de bo e que ten de
malo?
O bo é que nos coñecemos, sabemos o carácter de cada
unha, as reaccións … e tivemos un grupo moi san
humanamente. O malo e que nas relacións diarias
sempre hai roces. Tamén tivemos poucas
incorporacións, somos practicamente o mesmo grupo
que empezou hai sete anos, o que non che deixa sitio
para aprender de xente nova.
Como formulades a temporada de aquí ao final?
Saír ao campo todos os domingos con ganas de gañar.
Traballaremos para facer os máximos puntos posibles.
E o futuro de Pacy no equipo?
Logo de seis anos aquí, estou algo desgastada e
desilusionada. Pero é moi cedo para falar diso.
Este ano estades cun estreante, Rubén García. É o
teu cuarto técnico no fútbol. Como o vedes desde o
vestiario?
Ruben chegou nun momento difícil, o equipo viña
dunha temporada complicada coa marcha de Fofi.
Ademais é novo no fútbol feminino, necesita tempo
para adaptarse.
Hai voces que din que este ano, unha das chaves da
vosa traxectoria é que perdestes a condición de
autocrítica. Que hai de certo?
Non creo que sexa un dos motivos máis relevantes.
“Xogadora de moitos recursos grazas á súa
facilidade de golpeo cos dous pés”.
Rubén García.
Para ti, cales son as razóns dun troco así dun ano a
outro?
Estamos adestrando seis ou sete xogadoras os tres días,
os adestramentos son ás 19.30, polo que para a xente
que traballamos é case imposible acudir.
Fotos: Acervo de José Morales e Revista do Fútbol
Feminino Galego.
15
FF
16
FF
17
FF
Xoloitzcuintlas. Baixo a súa coordinación está Andrea
Rodebauhg Huitron, ex xogadora nas Ligas de Estados
Unidos, Xapón e Francia, internacional con México,
además de ter sido a seleccionadora do combinado
azteca sub’20 na Copa do Mundo da categoría
celebrada en Chile no anos 2008. Na actualidade é
técnica da FIFA e do primeiro equipo de
Xoloitzcuintlas.
Palabra de
muller no deporte
Mabel Ramos Aguirre
Mabel Ramos xogou nas Celestes, no Friol, na
Milagrosa, no Victoria e na selección mexicana.
Actualmente exerce como psicóloga deportiva,
licenciatura obtida na Universidade de Anahauac.
“Existen soños que só se
conseguen cos pés”
Nesta edición de psicoloxía deportiva de fútbol
feminino, queremos facer un repaso das diversas
ferramentas que unha xogadora, un treinador ou
treinadora, pode utilizar para elevar o rendemento
deportivo. A base deste estilo de artigos é que se debe
traballar con valores e, sobre todo, cunha metodoloxía
de treino psicolóxico, o establecemento de obxectivos,
o desenvolvemento da confianza, a concentración e o
autocontrol son a base deste tipo de práctica.
Equipos do Xolas. © C. Tijuana Xoloitzcuintlas.
Comezaremos con Mar para que nos conte, a nivel
deportivo e psicolóxico como levou este proxecto a ser
un éxito.
Mar, cres que existen diferenzas de mentalidade entre
o fútbol masculino e o feminino?
Si, por suposto. Hai moita diferenza, Na miña humilde
opinión é moito máis forte a mentalidade dunha muller
porque se sobrepón a moitas adversidades, a moitos
rexeitamentos, moitos estigmas que, en vez de
afastalas do fútbol, sérvenlles de motivación. Elas
estudan, traballan e xogan ao fútbol; os homes,
nalgunhas ocasións estudan, pero a maior parte só se
dedican a xogar porque saben que poden vivir disto.
Nalgúns países estase a dar máis rigor ao
desenvolvemento do fútbol feminino. Queremos
mostrar un exemplo de éxito que está collendo cada
vez máis impulso, non só en México, senón agora
tamén a nivel internacional. É o caso de club Tijuana
Xoloitzcuintlas de Caliente, club profesional de fútbol
feminino que naceu co apoio incondicional dos seus
dirixentes, que tamén o son do equipo masculino da
Primeira División profesional de fútbol en México,
xente que, tras sete anos despois da fundación, xa
levan conseguidos un título de Liga, outro de ascenso e
outro de campión de ascenso. Xogan no estadio
Caliente, da cidade fronteiriza de Tixuana, veciña da
de San Diego, California, nos Estados Unidos. Este
club fixo historia ao ser o primeiro equipo da Primeira
División mexicana de fútbol masculino que deu ás
mulleres a oportunidade de se desenvolveren a nivel
profesional desde as súas bases ata o equipo sénior.
“Xolas”, como se coñece popularmente o club, está
traballando cunhas duascentas futbolistas novas desde
hai un ano, número importante que vai en aumento
Cal é a fortaleza que pensas ten a muller para se
sobrepor ante esas dificultades?
A perseveranza, a disciplina e a vontade. Creo que, no
xeral, somos moi disciplinadas, precisamente porque
traballamos, estudamos e xogamos ao fútbol. Estas tres
cousas, ao mesmo tempo, no se poden facer sen
disciplina.
Que cres que é o que motiva a unha xogadora dentro
e fóra do campo de fútbol?
A motivación máis grande que busca unha xogadora
nace do sentirse valorada, que pode chegar a triunfar,
demostrar que tamén ten a capacidade para xogar a un
fútbol que, por desgraza, en México, aínda segue
sendo de homes e para os homes.
Entrevistamos á iniciadora do proxecto, a licenciada
Marbella Ibarra, que foi xogadora de fútbol. Ibarra é
unha recoñecida técnica mexicana e, actualmente, leva
a coordinación do proxecto feminino do
18
FF
Que habilidades psicolóxicas ten o corpo técnico do
equipo sénior do Xoloitzcuintlas?
En primeiro lugar, a técnica principal, que é Andrea
Rodebaugh. Andrea é unha das treinadoras máis
capaces e estudosas dentro do fútbol feminino. A súa
simple presenza fai que as futbolistas do club estean
motivadas para ir treinar. As súas sesións son
realmente esixentes, como se estiveran dentro dun
partido real. As rapazas non saen delas sen ter deixado
todo dentro do campo. Mesmo así, no día seguinte
volve estar aí, ben espertas ás cinco da mañá no
estadio, para comezar o novo treino. Unha das virtudes
de Andrea é a súa humildade e sinxeleza, malia que
todos saibamos que é unha persoa con moito prestixio.
Nas sesión, sen embargo, é unha máis, unha persoa
moi próxima coas súas xogadoras. Se hai algún erro,
para a xogada e fala coa xogadora implicada, explica,
e ofrece as posibles solucións aos problemas. Despois,
recomeza a sesión. Andrea conta, dentro do equipo
técnico, co profesor Aurelio Valenzuela. Aurelio é
unha persoa moi analítica e intelixente, das que sabe
facer grupo coas xogadoras. Nas súas charlas, despois
dos treinos e dos partidos, fai un repaso coas
xogadoras sobre o que poden mellorar táctica e
tecnicamente. É outro que tamén está cargado de
solución. Parte fundamental do grupo é Nancy, a nosa
preparadora física, a quen debemos que as nosas
rapazas estean ao cento por cento no aspecto físico.
Como coordinadora, como desenvolves a confianza
da xente que tes ao teu cargo, desde o corpo técnico
ata as xogadoras?
Eu
coordino,
pero
sempre
lles
dou
a
autonomía para
que tomen a
súas
propias
decisións,
as
que
crean
correctas. Non
me meto en se
sancionan
a
unha xogadora,
nin
na
corrección de
sistemas
de
xogo, ou nos
trocos
de
estratexia. Eles Técnicos do Xolas. © Mabel Ramos.
tamén deciden sobre o plantel, incluso para reclamar
algún reforzo de xogadoras de categorías inferiores da
nosa base. Nestes casos tamén existe a comunicación
necesaria entre nós. Convén non esquecer a
perspectiva de equipo de traballo que somos e non só
ten que haber comunicación senón tamén una
retroalimentación que se produza do noso contacto.
Por exemplo, no primeiro equipo temos un plantel de
30 futbolistas das que só podemos convocar a 18 para
cada partido. Para chegar a esas 18 facemos unha
análise exhaustiva en equipo pois deben ser as
mellores nese momento. Temos a capacidade da
autoanálise e confianza. É dicir, se alguén de nós está
errando na toma de decisión, acabamos reanalizando a
situación de xeito grupal para corrixir o rumbo.
Que habilidades psicolóxicas e deportivas cres que
deba ter unha xogadora para alcanzar o éxito, chegar
a ser parte dun club tan importante como é o Xolas,
ou ser internacional con México?
Máis que nada a disciplina, pero tamén no aspecto
técnico é táctico cómpre que sexan xogadoras
plurifuncionais, que saiban xogar dúas ou tres
posicións, para que as oportunidades de apoio ao
equipo en diversas facetas do xogo teñan maior nivel e
maiores opcións para facer axustes. As nosas
xogadoras, cando van coa selección mexicana, só
xogan nun lugar e aquí, en Xolas, buscamos a súa
multifuncionalidade.
A nivel psicolóxico, a xogadora de fútbol ten que
deixar a saudade da familia, da parella, dos amigos e
da súa zona de confort. Moitas xogadoras non triunfan
no estranxeiro por esta saudade da que falamos. Teñen
Andrea Rodebaugh e Ignacio Palau. © C. Tijuana Xoloitzcuintlas.
Falas que Andrea utiliza unha ferramenta
psicolóxica que para nós é a simulación. É dicir,
realiza os seus exercicios do xeito máis parecido a un
partido de fútbol. Como leva á práctica a aplicación
desta ferramenta psicolóxica?
Ela fai 45 minutos con balón, realizando ensaios
globalizados, simula exercicios con contacto entre
xogadoras e outros de moita intensidade, sempre coa
respectiva recuperación. Son sesións de dúas horas,
como se estiveran xogando un partido de fútbol.
19
FF
que ter moita forza de vontade para procurar o éxito e
a gloria. No caso de varias seleccionadas nacionais
preguntamos por que xa non o son, e nos decatamos
que non foi por decisión do corpo técnico, senón
porque elas xa non queren estar.
Tes algunha mensaxe para as rapazas que queiran
formar parte do proxecto de Xoloitzcuintlas, ou de
calquera outro da mesma ambición?
Que non perdan a fe, que a fe move montañas, os
soños cúmprense. Dígocho por experiencia propia.
Nunca imaxinara estar atrás dun equipo profesional da
Primeira División como é o Club Tijuana
Xoloitzcuintles de Caliente, mesmo que si o tiña
soñado. A calquera rapaza que ame ser futbolista só
podo dicirlle que traballando, esforzándose e sendo
disciplinada, poden chegar a alcanzar os seus soños.
Hai soños que “só se alcanzan cos pés” e con iso quero
dicir que por medio dun balón de fútbol pódese chegar
moi lonxe, conseguir unha bolsa deportiva para unha
universidade prestixiosa, ser internacional co teu país,
conseguir títulos e, sobre todo, pode chegarse a ser
unha gran persoa.
Mar, até onde queres levar o proxecto do Club
Tijuana Xoloitzcuintles de Caliente feminino?
Sabemos que somos o primeiro club masculino da
Primeira División profisional do noso país que está
apostando a prol do fútbol feminino, temos que darlles
bos resultados e unha imaxe positiva para eles. Agora
imos entrar na Women’s Premier Soccer League dos
Estados Unidos e o noso obxectivo é clasificarnos na
liga regular para as eliminatorias finais do torneo.
Estamos tamén ás beiras do Mundial da FIFA no que
México tamén participará. Hai quen me di se aspiro a
moito, se estou tola, que hai moitos equipos máis
competitivos. Non importa, nós estamos a construír as
bases para triunfar no noso país antes que ninguén e
ser o gran referente mexicano.
Mar Ibarra amósanos un claro exemplo de que os
soños poden cumprirse. Dentro da súa filosofía de
traballo busca o desenvolvemento a nivel deportivo
das súas xogadoras e, desde logo, implementa as bases
psicolóxicas dun treinamento deportivo. Motivar, ser
disciplinada, predicar co exemplo, establecerse metas,
o autocontrol, a simulación, o traballo en equipo, son
algúns aspectos que fixeron que o equipo de
Xoloitzcuintlas de Tixuana participe nuns meses nun
prestixioso torneo como a WOMEN`S SOCCER
PREMIER LEAGUE dos Estados Unidos. Elas
xogaran como locais no estadio Caliente, onde tamén
xoga o equipo masculino do mesmo club. É como se
houbese un Deportivo feminino que xogase en Riazor
ou un Celta en Balaídos.
A única forma de que se produza un troco na túa vida é
que decidas actuar. Existen dous grupos de persoas:
unhas esperan a que lles chegue a oportunidade e
outras deciden participar de forma activa saíndo a por
elas. Aconséllote este segundo grupo. E lembra o que
di Adam Smith, economista escocés do século XVIII
“Para que algo acontecer, eu teño que facer que
aconteza”.
Cal é o sentimento que te move para traballar polo
fútbol feminino?
A paixón polo deporte, a paixón por buscar que nós, as
mulleres,
teñamos
máis
oportunidades
de
desenvolvemento nun deporte tan complicado como o
fútbol, non polo deportivo, senón polas complicacións
a nivel social. Hai veces que a miña familia di: Que é o
que gañas? Por que estas dentro do fútbol feminino? E
eu respóndolles que ver como as rapazas crecen e ven
o fútbol como unha esperanza e alegría na súa vida. A
min motívame poder abrirlles o paso para que poidan
practicar o seu deporte favorito, que gañen
campionatos nacionais, formar parte dos mellores
equipos e que sexan competitivas. Estes son os
aspectos que me fan feliz e me motivan. Non sempre
se gaña e cando iso acontece, as derrotas tamén deben
ser outra motivación para seguir traballando, ir
quebrando paradigmas e, por que non, os nosos
propios límites.
20
FF
4. Fútbol español
A ver se sabes …
4.1. Peña Barcilona gañou a primeira edición
da Liga. Quen o fixo na segunda?
1. Copa do Mundo
a) At. Villa de Madrid; b) Peña Barcilona; c)
Espanyol; d) Sabadell; e) Barcelona.
1.1. Non foi o seu único Mundial pero, na
primeira edición Brasil tiña unha xogadora con
nome de refresco. Quen?
4.2. E a terceira?
a) Fanta; b) Pepsi; c) Aquarius; d) Kas; e)
Mirinda.
a) Oiartzun; b) At. Villa de Madrid; c) Añorga; d)
Oroquieta; e) Barcelona.
1.2. E tamén sen ser a única edición, na
segunda, outra xogadora brasileira era
alcumada como o seu ídolo musical, Michael
Jackson. Logo formalizaría outro nome. Quen
foi?
5. Fútbol galego
5.1. En que ano foi xogada a primeira edición
da Copa Galicia?
a) 1984; b) 1987; c) 1998; d) 1999; e) 2000.
a) Meg; b) Maicon; c) Sissi; d) Pretinha; e)
Formiga.
5.2. Cal foi a primeira temporada
na que se federou o Bértola?
2. Eurocopa
a) 2001/02; b) 2002/03; c) 2003/04;
d) 2004/05; e) 2005/06.
2.1. Holanda será sede da próxima Eurocopa
pero, onde lograron as oranje a mellor
clasificación?
6. Actualidade
a) Finlandia; b) Dinamarca; c) Italia; d)
Inglaterra; e) Suecia.
6.1. En que país se xoga a BaoAn Cup?
2.2. E en que fase foi eliminada?
a) Alemaña; b) Canadá; c) Xapón; d) China; e)
Andorra.
a) Primeira fase; b) Cuartos de final; c)
Semifinais; d) Final; e) Foi campioa.
6.2. En que illa se xoga o torneo máis
importante do Mediterráneo?
3. Copa de Europa
a) Creta; b) Córcega; c) Cerdeña; d) Malta; e)
Chipre
3.1. Steffi Jones, con nove dianas, foi
a mellor goleadora da primeira
edición. Cal é a súa nacionalidade?
Solucións do número 17:
1.1. d; 1.2 d; 2.1. e; 2.2. c; 3.1. d; 3.2. a; 4.1. a; 4.2. e; 5.1
c; 5.2. d; 6.1. b; 6.2 d.
a) Inglesa; b Estadounidense; c)
Xamaicana; d) Africana do Sur; e) Alemá.
3.2. E Hanna Ljunberg, con dez, foi a mellor
artillera da segunda. Cal era o seu equipo?
a) Umeå; b Fortuna Hjørring; c) Frankfurt; d)
Arsenal; e) Trondheim-Ørn.
21
FF
Club de amig@s
Revista FF
22
FF
Do Besós ao Besós:
despois
Mari Paz, mil días
Por decimosétima vez, despois da última
reestruturación da máxima categoría, ou o que é o
mesmo, nos últimos catro anos, Mari Paz Vilas lidera a
táboa de goleadoras de Primeira División.
O primeiro gol do seu equipo, o que significaba o
comezo da virada, na última xornada ante o San
Gabriel, permitiu futbolista vilagarciá igualar no
comando da táboa a Erika (Athletic) e Soni
(Barcelona), con 13 goles.
Tampouco o fixera no ano do adeus ao Espanyol,
equipo co que na campaña 2011/12, estivo con
posibilidades até o remate dunha Liga na que só fora
superada pola blaugrana Soni quen, con catro tantos
nas últimas tres xornadas, alcanzou os 38 goles contra
os 36 de Mari Paz Vilas.Nese exercicio, a galega
chegou a estar en dezaseis datas como mellor artillera
da Liga, once delas en solitario. A última vez que o
conseguira foi ao remate da xornada 31, a tres do final,
logo de facerlle tres tantos a Anny e outro a Carlota, no
10-0 a El Olivo, na tarde do sábado 5 de maio do 2012,
na Dani Jarque.
No ano do Mundial, Mari Paz postúlase ante Quereda
para que o seleccionador lle dea esa oportunidade que
volve a reclamar liderando o ataque dun Valencia que
vive unha das mellores campañas da súa historia.
Na pasada temporada, a dianteira, que se estreaba co
emblema coroado polo morcego, rematou cuarta, con
17 dianas, por atrás da barcelonista Soni Bermúdez
(27), a granadina Noelia Aybar "Rivi" (23) e a
athletica Erika Vázquez (20). En ningún momento
conseguira liderar a clasificación das goleadoras.
Curiosamente, a última vez que disfrutara da condición
foi nun partido en San Adrián do Besós. 1.002 días
despois volveu a reinar tras outro partido, malia que
noutro recinto, na mesma vila barcelonesa.
Foto: © Diario de Mestalla © Dulce Sotos
23
FF
o fútbol. Salvando excepcións que non atendan a este
perfil, e que de habelas, serán poucas, definir a
condición de árbitro debe levar implícitos os
adxectivos de honorable e vocacional, igual que cando
falamos da xustiza administrativa.
Con axuda
arbitral
Ninguén obriga a ninguén a integrarse no universo
fútbol. Agás casos excepcionais de pais fanáticos, todo
o mundo que entra no fútbol faino partindo dun acto de
libre vontade. Cando alguén toma a decisión de entrar
a participar do fútbol é, inicialmente, para pasalo ben.
Sen perder necesariamente esa perspectiva, a
integración de cadaquén na familia do fútbol dálle
tamén unha responsabilidade. O futbolista ten a de
xogar, o técnico a de ensinar, o dirixente a de xestionar
e procurar recursos e o árbitro a de impartir xustiza.
Esa responsabilidade precisa dunha implicación, a que
os membros de cada un destes estamentos deben ter
para cumprir a súa función do mellor xeito.
Dentro do fútbol son o grupo máis disciplinado e,
probablemente, como consecuencia do anterior, o
mellor organizado. Durante épocas foron un estamento
con autonomía dentro da RFEF. Estamos a falar do
colectivo arbitral.
Ao fútbol feminino condiciónaselle o status
profesional por non xerar recursos suficientes para que
as futbolistas podan vivir. A eles, que tampouco o son,
pois tampouco xeran recursos nin son seguidos en
masa por seareiros, reclámaselle desde moitos sectores,
sobre todo na elite, que sexan profesionais. Teñan ese
estatuto ou non son, a diferenza da maior parte das
futbolistas do estado español, os únicos que van
percibir unha remuneración pola súa actividade.
A responsabilidade como obrigación e a implicación
como engadido da función que se exerce, deben de
estar presentes sempre.
Temos gran respecto polo seu labor. Na maior parte
das veces son mal tratados porque o resto descoñece
con exactitude as normas que eles estudan e aplican.
Para nós, esa inxustiza debe converterse en condena
cando a barreira da discrepancia interpretativa sobre as
súas decisións sexa superada, cando se salta á
violencia verbal ou á física, que seareiros, futbolistas,
dirixentes e técnicos exercen sobre eles.
A implicación, se callar, debe ser máis importante nos
sectores máis fráxiles do fútbol, nomeadamente a base
e o feminino.
Diante dos ollos da maior parte dos mortais son os
máis desprotexidos, mesmo que a realidade mostre
que, na maior parte dos casos, para os órganos reitores,
as súas consideracións, as súas testemuñas escritas nas
actas, nos anexos, ou nas súas comparecencias orais
diante dun Comité, teñan valor de verdade. Se iso vén
sendo habitual nos grandes eventos, no que os ollos
das cámaras de televisión son o mellor recurso para
loar os seus acertos e xustificar ou criticar os seus
erros, canto máis non vai ser nos partidos de categorías
autonómicas, de base e de fútbol feminino, nos que
non hai nada diso.
Felizmente, cada vez son menos os casos de árbitros
como aquel dunha comunidade alén os Ancares, que
cada vez que pitaba feminino polas mañás, desprezaba
ás futbolistas laiándose de ter que madrugar para ir
asubialas. Por certo, foron varios os equipos que se
queixaron da súa actitude e hoxe está na Segunda B.
No que atinxe ao colectivo arbitral, no que cada vez
hai máis mulleres, dá a sensación que a súa
implicación no fútbol feminino non é todo o necesaria
que se precisaría.
Pola contra, os que facemos un seguimento exhaustivo,
observamos un descoido moi acentuado na función
administrativa dos colexiados para os que tanto ten
Nuria que María. Ás veces, chegan a encher actas con
dez titulares, habendo suplentes, (tamén aconteceu nun
Oviedo Moderno B-Friol), erran na descrición das
substitucións, outorgan goles a xogadoras que non os
marcan ou, o caso máis flagrante, o acontecido
recentemente nun partido na Valenzá, omiten un gol en
tres lugares da acta variando o resultado oficial dun
partido de Segunda División española.
En calquera orde da vida, en situacións de liberdade,
dise que a xustiza debe ser cega, que a mesma ten que
aplicarse aos feitos sen tomar en conta a condición dos
actores na hora de ditaminar a razón. É por iso que
moitas veces, xunto ao substantivo de xuíz,
engádenselle conceptos como honor e vocación.
Para que o fútbol feminino progrese tamén se
precisa da axuda e da implicación dos árbitros.
Probablemente, a primeira razón pola que unha persoa
entre no colectivo arbitral da RFEF é a de que lle guste
24
FF
logo xogaría na Superliga, fixo o único tanto das
aztecas no Mundial. Foi no primeiro partido contra
Brasil, que marcou sete. Nese encontro deuse a
circunstancia que, por primeira vez nunha fase final,
dúas xogadoras facían un hat-trick no mesmo xogo, as
verde-amarelas Sissi e Pretinha. A goleada completária
Kátia, que acertara na execución do primeiro penalti
do torneo superando a Leny Quiñones. No seguinte
partido, as brasileiras, con dous goles de Sissi,
complicáronlle a continuidade a Italia, que non
dependía dela no derradeiro partido do grupo porque
Alemaña, baixo o liderado ofensivo de Grings facendo
un hat-trick, fixo seis a México. Na terceira xornada,
Brasil asegurou o primeiro lugar empatando a tres con
Alemaña nun partido de alternativas no marcador.
Pasando catro minutos do 90, cando as europeas xa
pensaban acadar o liderado do grupo, fixeron un
penalti que trocou a orde das clasificadas porque a
brasileira Maicon puxo as táboas. Antes, Sissi fixera o
sexto gol no torneo poñendo con vantaxe de 2-1 á
canarinha, e lideraba a táboa das artilleras. Sissi
repetía a pequena fazaña de marcar en todos os
partidos da primeira fase que antes lograran a alemá
Mohr, cinco goles no 1991, e a norueguesa Riise, tres
no 1995.
As competicións
Copa do
Mundo
1999
A terceira fase final dunha Copa do Mundo visitaba o
terceiro continente, América, e por primeira vez un
país que fora campión do mundo, Estados Unidos,
organizaba a mesma. Por primeira vez dezaseis
equipos ían tomar parte no evento e os 32 partidos
serían distribuídos entre oito cidades, catro do leste e
outras catro do oeste do país. Estados Unidos, China e
Noruega estaban considerados os principais favoritos
dunha competición que comezaba o 19 de xuño para
rematar o 10 de xullo.
No grupo A, o combinado local conseguiu o primeiro
lugar sen problemas, comezou derrotando a
Dinamarca, unha das decepcións da proba. O choque
disputouse no estadio dos Giants diante de 78.972
persoas e Mia Hamm, aos 17 minutos, marcou o
primeiro gol. Logo goleou á sorprendente Nixeria e
volveu gañar a Corea do Norte. O cadro africano foi
segundo grazas ás súas vitorias sobre Corea do Norte
no primeiro encontro e a sorprendente sobre
Dinamarca no que fechaba a primeira fase. O 2-0 sobre
as europeas, cun gol en cada tempo de Akide e
Okosieme, confirmaba que a dinamita non estaba nas
mellores condicións desta vez. Tanto era así que no
segundo partido tamén perderon, desta vez contra as
coreanas, chegando a estar por debaixo cun 3-0.
Johansen reduciría facendo o único gol das
dinamarquesas na competición.
Grupo B
19/06. East Rutherford: Brasil – México: 7-1
20/06. Pasadena: Alemaña – Italia: 1-1
24/06. Portland: Alemaña – México: 6-0
24/06. Chicago: Brasil – Italia: 2-0
27/06. Landover: Alemaña – Brasil: 3-3
27/06. Foxborough: México – Italia: 0-2
1. BRA, 7; 2. GER, 5; 3. ITA, 4; 4. MEX, 0.
No grupo C os seleccionados europeos eran favoritos e
así o demostraron. Noruega, que defendía o título,
gañou os tres encontros. O máis complicado, o de
Rusia, estiveron a piques de fechalo cos goles de
Sandaune e Pettersen. A falta de doce minutos,
Komarova puxo o 2-1 e, nun final agónico, as
norueguesas aguantaron o tipo. No día anterior Xapón
e Canadá puxéranllo doado aos do vello continente ao
empataren con goles de Burtini para as
norteamericanas e Otake para as xaponesas. A
clasificación do grupo ficou practicamente resolta na
segunda xornada porque Noruega fixo un sete a
Canada, unha goleada con seis nomes e na que só
Aarønes, repetiu facendo os dous primeiros do partido;
e porque Rusia tamén goleou a Xapón por 5-0,
salientando os dous tantos de Letyushova. Nos últimos
partidos do grupo os europeos volveron a demostrar a
súa superioridade. Rusia fixo un 4-1 sobre Canadá nun
partido no que o gol de Hooper para as americanas, só
Grupo A
19/06. East Ruthrford: EE. UU. – Dinamarca: 3-0
20/06. Pasadena: Corea do Norte – Nixeria: 1-2
24/06. Chicago: Estados Unidos – Nixeria: 7-1
24/06. Portland: Corea do Norte – Dinamarca: 3-1
27/06. Foxborough: Est. Unidos – Corea Nor.: 3-0
27/06. Landover: Nigeria – Dinamarca: 2-0
1. USA, 9; 2. NGA, 6; 3. PRK, 3; 4. DEN, 0.
No grupo B, Brasil, favorita, fixo bos os prognósticos
liderando un grupo no que a outra praza deberían
disputala os dous europeos, Italia e Alemaña, que no
seu confronto igualaron 1-1. Maribel Domínguez, que
25
FF
serviu para que as europeas volveran a facer un final
de ritmo, premiado cos goles de Fomina, que asinaba o
seu segundo no xogo, e Olga Karasseva, este no tempo
engadido. Noruega, pola súa banda, encamiñou axiña o
triunfo ante Xapón con goles de Riise, desde os once
metros aos oito minutos, Isozaki, en propia porta aos
25, e Aarønes, o seu terceiro da Copa e noveno na
historia das fases finais, antes do descanso. No
segundo acto, Mellgren fechou o resultado.
O Spartan de San Xosé, capital de Silicon Valley, na
baía de San Francisco e o Jack Kent Cooke de
Landover, Maryland, perto de Washinghton, a capital
federal, ían acoller os partidos de cuartos de final.
Cun fútbol metódico, China impúxose ao máis
discontinuo de Rusia, sendo a primeira selección en
pasar ás semifinais. Repetían, como mínimo, o
momento de había catro anos. Desta vez, sen a
incerteza dos penaltis, resolveron dentro dos noventa
minutos de xogo cos acertos en cada parte de Pu e Yin.
Horas máis tarde, lembrando a semifinal disputada
había oito anos en Paniu, Noruega derrotaba outra vez
a Suecia. Un primeiro tempo equilibrado deu paso a un
comezo de segundo no que a ofensiva norueguesa non
deu tregua sobre a meta de Karlsson. Aarønes e
Pettersen facían dous goles antes do cuarto de hora e
Riise, de penalti, volvía a distancia demasiado grande
para as suecas dirixidas por Marika Domanski, que
fixeron o gol da honra ao final, por medio de Moström.
No día seguinte, en Landover, as cousas comezaron
mal para Estados Unidos. Como se se dera unha
maldición nos cuartos contra a selección do país
organizador, alguén que sería un dos nomes do torneo,
Brandi Chastain, abría o marcador pero perforando a
meta da súa compañeira Scurry aos cinco minutos. A
maior parte dos 54.642 espectadores comezaron a
gritar U.S.A.! e o cadro de Anthony DiCicco
conseguiu a igualada por medio de Milbrett. Nó
minuto de prolongación do primeiro acto, Bettina
Wiegmann volveu adiantar ás alemás. Unha das chaves
foi que Chastain restablecera o seu erro aos 49
minutos. O empate deu tranquilidade ás locais que
volveron a marcar por medio de Joy Fawcett no 66’. A
diferenza de Alemaña, as norteamericanas non
perderían a vantaxe converténdose na primeira
selección anfitrioa que alcanzaba unhas semifinais.
Estados Unidos, ao mesmo tempo, volvía, por terceira
vez, a estar nesa situación. As emocións do primeiro
de xullo volverían ao segundo partido do día. Os
prognósticos favorecían a Brasil, como se demostrou
nun primeiro tempo no que o nerviosismo diminuíu as
posibilidades do equipo africano. Cidinha, que marcou
nos minutos 4 e 22, e Nenê, no 35, deixaban un
segundo tempo para pensar noutras cousas. Sen
embargo, a maxia envolveu o Jack Kent Cooke. Como
nun filme, o David comezou a crecer contra o Goliath.
Emeafu fixo o primeiro para crer no imposible no
minuto 62. Okosieme, no 72, marcou o segundo e con
Brasil pedindo a hora, Egbe fixo o empate a falta de
cinco. Na prórroga, Brasil asumiu de novo a
responsabilidade. Faltaba o gol de Sissi e este chegou
xusto antes do troco de campos. Nos últimos quince
minutos, Brasil non deu pé a unha segunda sorpresa e
Nixeria marchou do Mundial no medio dos eloxios.
Grupo C
20/06. Foxborough: Noruega – Rusia: 2-1
19/06. San Xosé: Xapón – Canadá: 1-1
23/06. Landover: Noruega – Canadá: 7-1
23/06. Portland: Xapón – Rusia: 0-5
26/06. Chicago: Noruega – Xapón: 4-0
26/06. East Rutherford: Canadá – Rusia: 1-4
1. NOR, 9; 2. RUS, 6; 3. CAN, 1; 4. JPN, 1.
No grupo D deuse algún paralelismo co B. Os dous
favoritos, China e Suecia, víanse as facianas na
primeira xornada e foron as asiáticas quen saíron
reforzadas no torneo. Logo dun mal comezo, no que
apañaron un gol de Bengtsson aos dous minutos,
igualaron por medio de Jin un cuarto de hora despois e
acabaron gañando con outro de Liu Ailing faltando
vinte minutos. Despois, Australia e Gana igualaron a
un tanto nun partido que tivo o seu pico de intensidade
a falta de quince minutos cando Murray adiantou ás
matildas e Gyamfua, acto seguido, repuxo as táboas.
Suecia volveu a repetir efectividade ao comezo do
partido contra Australia. Despexou axiña a incógnita e
en vinte minutos, con dianas de Törnqvist e Ljunberg,
afastaba ao rival no marcador. Murray volveu marcar
por segundo partido para as australianas pero na
continuación tras o descanso, Ljunberg carimbou o
definitivo 3-1. No oeste do país, China afundía a Gana
e Sun Wen e Zhan repetían do de Brasil conseguindo
dous hat-tricks no mesmo encontro. Nas últimas
disputas, tampouco houbo nin sorpresas, nin apuros
para os favoritos.
Grupo D
19/06. San Xosé: China – Suecia: 2-1
20/06. Foxborough: Australia – Gana: 1-1
23/06. Portland: China – Gana: 7-0
23/06. Landover: Australia – Suecia: 1-3
26/06. East Rutherford: Chinaa – Australia: 3-1
26/06. Chicago: Gana – Suecia: 0-2
1. CHN, 9; 2. SWE, 6; 3. AUS, 1; 4. GHA, 1.
26
FF
fóra e, na morte súbita, Aarønes errou e Formiga bateu
a Nordby para dar o terceiro lugar á canarinha.
A final, diante do récord histórico de espectadores
asistindo ao vivo a un partido feminino, 90.185, os
contendentes mostraron desde o comezo os seus
temores. Foi un partido no que foi máis importante non
cometer erros que xerar xogo. Non noventa minutos as
oportunidades claras non se deron e só na prórroga un
cabezada de Fan Yunjie que camiñaba á meta con
Scurry superada, foi desviado por Kristine Lilly. Nos
penaltis comezou lanzando China. Os dous primeiros
de cada equipo foron goles. No terceiro chino, Scurry
adiviñou o lado do disparo do lanzado por Liu Yin e
rexeitou o coiro. No último da quenda, Chastain,
golpeando con decisión, superou por alto e pola
esquerda da meta a Gao Hong. Ollou atrás, onde
estaban as compañeiras, sacou a camisola que
comezou a axitar, unha que logo serviu de base
publicitaria para unha marca deportiva e axeonllouse
antes do punto de penalti esperando a chegada do resto
do equipo que caeu enriba dela. Estados Unidos
proclamábase, por segunda vez en tres FIFA Women
World Cup, campioa do mundo.
Cuartos de final
30/06. San Xosé: Noruega – Suecia: 3-1
30/06. San Xosé: China – Rusia: 2-0
01/07. Landover: Estados Unidos – Alemaña: 3-2
01/07. Landover: Brasil – Nixeria: 4-3
O de 1999 foi un Fourth of July diferente. Os típicos
partidos de béisbol, os desfiles polas rúas do país e as
clásicas carreiras de coches da NASCAR en Daytona,
da Champ Car en Cleveland, ou o de Fórmula Indy de
Watkins Glen e os fogos artificiais que iluminaron a
noite do país, tiñan un excepcional competidor. No
Independence Day, os estadounidenses podían ver se a
súa selección nacional de fútbol feminino podía
meterse, por segunda vez, na final da Copa do Mundo.
Malia renovación de 1985, o estadio do campus da
universidade de Stanford mantivo, até a súa
demolición, a estética arquitectónica das súas orixes,
cando fora construído no 1921. Por el pasaran nove
partidos de fútbol dos Xogos Olímpicos de Os
Ánxeles, incluída a semifinal masculina na que Brasil
vencera na prórroga a Italia, e seis do Mundial
masculino de 1994, entre eles un Brasil-Estados
Unidos de oitavos de final, no que un gol de Bebeto
rematara co soño dos locais noutro 4 de xullo. Nese
escenario, cinco anos máis tarde, ía revivirse o mesmo
duelo. Un escenario afín ás brasileiras, que tentarían
quebrar o favoritismo norteamericano para entrar na
final do Rose Bowl. Sen embargo, as locais non
deixaron pasar a oportunidade. Aos cinco minutos
Parlow adiantou ás estadounidenses que fecharían o
partido cun gol de penalti transformado por Akers.
No serán, Noruega ficou sen posibilidade de defender
o título na final ao caer goleado por China que aos
quince minutos gañaba 2-0 con tantos de Wen e Liu
Ailing. No segundo tempo, outra vez estas xogadoras
e Fan, completaron o 5-0.
A brasileira Sissi e a chinesa Sun Wen, con sete
dianas, foron as mellores goleadoras. Sun Wen,
ademais, a mellor xogadora.
DOMINGO 10/07/1999
(12,50)
Campo: ROSE
BOWL (Pasadena) (90.185)
ESTADOS UNIDOS : 0 - CHINA : 0
(0-0)
[0-0]
(0-0) [5-4]
USA : Scurry; Overbeck, Fawcett, Markgraf, Chastain;
Akers (Whalen F), Foudy, Lilly; Hamm, Parlow
(MacMillan 57’), Milbrett (Venturini 115’).
Sel. Anthony DiCicco.
CHN : Gao Hong; Wen, Wang, Bai, Fan Yunjie; Zhao
(Qiu 114’), Liu Ailing, Pu (Zhang 59’), Liu Ying; Jin
(Xie 119’), Sun. Sel. Yuanan Ma.
Goles: (Ptis) 0-1 Xie; 1-1 Overbeck; 1-2 Qiu; 2-2
Fawcett; 2-2 Liu Ying (rexeita Scurry); 3-2 Lilly; 3-3
Zhang; 4-3 Hamm; 4-4 Sun; 5-4 Chastain.
Árbitro: Mouidi-Petignat (Suíza).
Auxiliares: Peron
Labbe (Francesa) e Pérez Assante (Peruana).
Disciplina: CA: Zhang 70’; Akers 74’; Liu Ailing 80’.
Semifinais
04/07. Pau Alto: Estados Unidos – Brasil: 2-0
04/07. Foxborough: Noruega – China: 0-5
Os dous últimos partidos tiveron lugar en xornada
matinal no espectacular Rose Bowl de Pasadena.
Curiosamente, non houbo goles en ningún.
Terceiro e cuarto lugares
10/07. Pasadena: Brasil – Noruega: 0-0 / 5-4
Ese que ninguén quere xogar atopou un Brasil máis
motivado, capaz de facerlle fronte a unha selección
fisicamente superior. Conseguiu fechar o partido co
tanteador inicial nun partido sen prórroga para logo,
nos penaltis, estar máis atinada malia comezar co erro
de Pretinha. No terceiro noruegués, Jørgensen botouna
27
FF
Xornada 17 (15/02/2015)
Friol – Victoria: 3-3
(0-1 Natalia 33’; 1-1
1 Fany Varela 34’; 2-1
2 Fany Varela 44’; 2-2 Cruz
66’; 2-3 Laura Miraz 83’; 3-3
3 Lucía Pardo 89’)
Orzán – El Olivo: 0-3
(0-1 Natalia 61’; 0-2
2 Carla González 83’; 0-3
0 Natalia 88’)
Barbadás – Erizana: 0-2
2 Camisón 90’)
(0-1 Tania 83’(p); 0-2
Zamora – Villestro: 2-0
(1-0 Saritilla 66‘; 2-0
0 Saritilla 72‘)
Sárdoma – Bértola: 2-2
(0-1 Meli 20’; 1-1 Natalia 24’; 2-1
1 Natalia 69’; 2-2
2 Nuria 86’)
Salamanca – Oviedo Moderno B: 2-1
2
(1-0 Celia 29’; 2-0 Nuria 54’; 2-1
1 Lucía 69’)
69
Gijón – Mareo: 2-3
(0-1 Laurina 20’; 1-1 Irene 25’; 1--2 Anina 48’; 2-2 Irene 65‘; 2-3
Laurina 80’)
Resultados
febre
febreiro
España
1ª División
Xornada 18 (01/02/2015)
San Gabriel – Valencia: 1-3
(1-1 Mari Paz 39’)
Sp. Huelva – Espanyol: 3-2
(1-2 Anair 54’)
Rayo Vallecano – Oviedo Moderno: 1-0
R. Sociedad – Athletic: 1-1
Sevilla – At. Madrid: 1-1
Trans. Alcaine – Levante: 0-0
Collerense – Fund. Albacete: 2-1
Santa Teresa – Barcelona: 0-4
Xornada 18 (22/02/2015)
El Olivo – Victoria: 6-1
(1-0 Katy 4’; 1-1
1 Alba Meilán 20’; 2-1
2 Katy 24’; 3-1 Xeila 57’; 4-1
Carolina 64’; 5-1 Natalia 84’; 6-1
1 Carolina
C
89’)
Erizana – Orzán: 1-1
(1-0 Tania 10’(p); 1-1
1 María Abreu 64’)
64
Villestro – Barbadás: 4-0
0 Antía 54’; 4-0
4 Belén 75’)
(1-0 Míriam 6’; 2-0 Belén 44’; 3-0
Bértola – Zamora: 3-0
0 Zizu 46’(pp); 3-0
3 María 89’)
(1-0 Vanesa 38’; 2-0
Oviedo Moderno B – Sárdoma:
doma: 2-1
2
(0-1 Joana 14’; 1-1 Rocío 19’; 2-1
1 Lucía 88’)
Mareo – Salamanca: 2-1
(0-1 Sara 8‘; 1-1 Laurina 75’; 2-1
1 Ana 88’)
Gijón – Friol: 4-1
(0-1 Raisa 54’; 1-1 Aída 62’; 2--1 Aída 65’; 3-1 Irene 88’; 4-1 Aída
89’)
Xornada 19 (15/02/2015)
Barcelona – San Gabriel: 5-0
Valencia – Sp. Huelva: 1-1
Espanyol – Rayo Vallecano: 2-0
(2-0 Anair 60’)
Oviedo Moderno – R. Sociedad: 2-2
Athletic – Sevilla: 7-0
At. Madrid – Trans. Alcaine: 2-2
Levante – Collerense: 5-0
Fund. Albacete – Santa Teresa: 1-1
Clasificación: 1. El Olivo, 47; 2. Mareo, 37; 3. Victoria, 33; 4.
Villestro, 32; 5. Friol, 32; 6. Sárdoma, 30; 7. Bértola, 25; 8. Erizana,
22; 9. Salamanca, 22; 10.
0. Orzán, 22; 11. Zamora, 20; 12. Gijón, 15;
13. Oviedo Moderno B, 13; 14. Barbadás, 7.
Mellor goleadora: Eva (Friol), Tomy (Victoria),
(Victoria) Natalia (Sárdoma) 15
goles.
Guardarredes menos batida: Sheila (El Olivo) 14
1 g./ 18 p. (0,78).
Xornada 20 (22/02/2015)
Sp. Huelva – San Gabriel: 2-0
Rayo Vallecano – Valencia: 0-2
(0-2 Mari Paz 89’)
R. Sociedad – Espanyol: 3-0
Sevilla – Oviedo Moderno: 5-2
Trans. Alcaine – Athletic: 0-0
Collerense – At. Madrid: 0-0
Santa Teresa – Levante: 0-0
Fund. Albacete – Barcelona: 0-2
Galiza
1ª División Galega
1. Barcelona, 54; 2. At. Madrid, 45; 3. Valencia, 44; 4. Athletic, 40;
5.Levante, 37; 6. Rayo Vallecano, 30; 7. Espanyol, 27; 8. Sp.
Huelva, 27; 9. Oviedo Moderno, 24; 10. Santa Teresa, 20; 11. R.
Sociedad, 18; 12. Transportes Alcaine, 18; 13. Collerense, 18; 14.
Fund. Albacete, 14; 15. Sevilla, 12; 16. San Gabriel, 11.
11
Mellor goleadora: Adriana (Levante) 15 goles.
Guardarredes menos batida: Ràfols (Barcelona) 5 g./ 18 p. (0,28).
Xornada 18 (01/02/2015)
Ciudad de Pontevedra – Atlántida Matamá: 1-2
1
(0-1 Lucía 34’; 0-2 Ángela 88’; 1--2 Antía 89’)
San Miguel – O Val: 0-3
(0-1 Vero 36’; 0-2 Noemi 60’; 0-3
3 Laura Hermida 76’)
Valladares – Tordoia: 1-3
(0-1 Cintia 64’; 1-1 Loles 66’; 1-2
2 Cintia 77’; 1-3
1 Cintia 84’)
Beluso – Cacheiras: 2-2
(1-0 Ana Otero 20’; 2-0
0 Elena Pastoriza 52’; 2-1
2 Lidia 67’; María
Nogueira 87’)
ACRD Boiro – Orzán B: 0-1
(0-1 Paula Ramos 79’)
At. Arousana – Milagrosa: 3-3
(0-1 Sabela 16’; 1-1
1 Rosi 22’(p); 1-2
1 Sabela 31’; 2-2 Lu Pujol 81’; 2-3
Mini 89’(p); 3-3 Iria 90’(pp))
Lavadores – Moledo: 4-0
(1-0 Sara Castro 7’; 2-0
0 Quiroga 20’; 3-0
3 Maló 35’; 4-0 Sara Castro
89’)
2ª División – Gr. I
Xornada 16 (01/02/2015)
Victoria – Orzán: 1-2
(1-0 Tomy 17’; 1.1 Estefanía 21’; 1-2 Lara 79’)
El Olivo – Barbadás: 3-1
(1-0 Xeila 61’(p); 2-0 Natalia 68’; 2-1 Bibi 86’; 3-1
1 Carolina 87’)
Erizana – Zamora: 1-2
2 Camisón 61’)
(0-1 Saritilla 28’; 0-2 Cepeda 50’; 1-2
Villestro – Sárdoma: 2-2
(1-0 Belén 28’; 1-1 Joana 52’; 1-2 Raquel 64’; 2-2
2 Lidia 87’)
Bértola – Salamanca: 3-1
(1-0 Sandra 6’; 2-0 Sandra 10’; 2-1 Sara 71’; 3-1
1 Vanesa 86’)
Oviedo Moderno B – Gijón: 0-1
(0-1 Irene 71’)
Mareo – Friol: 3-1
1 Laurina 44’; 3-1
3 Señas 89’)
(0-1 Rosado 3’; 1-1 Candy 15’(p); 2-1
Xornada 19 (15/02/2015)
Moledo – Ciudad de Pontevedra: 1-0
1
(1-0 Nerea Blanco 69’)
Atlántida Matamá – San Miguel: 4-0
4
(1-0 Mony 10’; 2-0 Marina 13’; 3--0 Lore 29’; 4-0 Lore 53’)
O Val – Valladares: 1-0
(1-0 Teresa 50’)
Tordoia – Beluso: 4-1
28
FF
(1-0 Rebeca 15’; 2-2 Laura Raña 24’; 3-0 Rebeca 36’; 3-1 Rut 38’; 41 Rebeca 50’)
Cacheiras – ACRD Boiro: 1-3
(0-1 Melanie 24’; 1-1 Silvia Mosquera 42’; 1-2 Melanie 62’; 1-3
Melanie 88’)
Orzán B – At. Arousana: 0-1
(0-1 Paula 66’)
Milagrosa – Lavadores: 4-0
(1-0 Iria Santos 39’; 2-0 Iria 50’; 3-0 Marta54’; 4-0 Sabela 74’)
2ª División Galega – Gr. II
Xornada 16 (01/02/2015)
Sárdoma B – Racing Vilariño: 5-0
Tomiño – Alertanavia: 0-2
Arenteiro – Guardesa: *
Vila do Corpus – Tyde: 3-1
Concello de Mos – Sp. San Mateo: 3-2
Folga: San Roque Casablanca.*
Xornada 20 (22/02/2155)
San Miguel – Ciudad de Pontevedra: 2-0
(1-0 María Fontán 44’; 2-0 Jessy 88’)
Valladares – Atlántida Matamá: 1-1
(0-1 Noe 8’; 1-1 Sita 69’)
Beluso – O Val: 0-4
(0-1 María Corral 47’; 0-2 María Corral 56’; 0-3 María Corral 58’; 0-4
Noemi 85’)
ACRD Boiro – Tordoia: 1-2
(1-0 Soraya 53’; 1-1 Rebeca 83’; 1-2 Belén 86’(pp))
At. Arousana – Cacheiras: 6-0
(1-0 Míriam 16’; 2-0 Míriam 21’; 3-0 Bárbara 25’; 4-0 Bárbara 27’; 50 Bárbara 58’; 6-0 María Arufe 67’)
Lavadores – Orzán B: 3-3
(1-0 Nuria 1’; 1-1 María 30’; 2-1 Quiroga 52’; 2-2 Vero 56’; 2-3
Merino 79’; 3-3 Quiroga 89’)
Milagrosa – Moledo: 4-0
(1-0 Iria Santos 22’; 2-0 Iria Santos 57’; 3-0 Lucía Sandar 75’; 4-0
Sabela 86’)
Clasificación: 1. At. Arousana, 55; 2. Tordoia, 50; 3. O Val, 42; 4.
Milagrosa, 39; 5. Valladares, 35; 6. Atlántida Matamá, 32; 7.
Lavadores, 29; 8. ACRD Boiro, 25; 9. Orzán B, 20; 10. Moledo, 19;
11. Beluso, 14; 12. San Miguel, 13; 13. Cacheiras, 13; 14. Ciudad
de Pontevedra, 11.
Mellor goleadora: Rebeca (Tordoia) 36 goles.
Guardarredes menos batida: Beli (At. Arousana) 8 g./ 19 p. (0,42).
Xornada 17 (15/02/2015)
Folga: Sárdoma B.
Racing Vilariño – Tomiño: 0-1
Alertanavia – Arenteiro: *
Guardesa – Vila do Corpus: 1-0
Tyde – Concello de Mos: 1-0
Sp. San Mateo – San Roque Casablanca: *
Xornada 18 (22/02/2015)
Tomiño – Sárdoma B: 0-3
Arenteiro – Racing Vilariño: *
Vila do Corpus – Alertanavia: 1-2
Concello de Mos – Guardesa: 0-6
San Roque Casablanca – Tyde: *
Folga: Sp. San Mateo.
Xornada 19 (22/02/2015)
Tyde – Sp. San Mateo: 3-0
1. Guardesa, 33 (14); 2. Sárdoma B, 32 (14); 3. Alertanavia, 30
(13); 4. Vila do Corpus, 22 (13); 5. Tomiño, 16 (14); 6. Racing
Vilariño, 14 (13); 7. Tyde, 13 (13); 8. Sp. San Mateo, 9 (13); 9.
Concello de Mos, 0 (11).
Mellor goleadora: Mabel (Guardesa) 16 goles.
Guardarredes menos batida: Lili (Sárdoma B) 9 g./ 12 p. (0,75).
* O Concello de Mos ten tres puntos menos por sanción.
2ª División Galega – Gr. I
2ª División Galega – Gr. III
Xornada 20 (01/02/2015)
Rúa Valdeorras – Victoria B: 1-10
San Estebo de Abellá – Santiso: 2-1
981 – Monte Forte: 0-3
Antas – Conxo: 2-2
Aguiño – Sar: 20-0
Val do Ulla – Pastoriza: *
Imperator – Torre: 1-1
Xornada 16 (01/02/2015)
Puentearnelas – At. Pontevedra: 2-3
Arcadia – Noalla: 6-0
At. Arousana B – Salcedo: 4-1
Portonovo – Amanecer: 1-1
Rápido Bahía – Umia: 0-5
Folga: Dena.
Xornada 17 (15/02/2015)
Folga: Puentearnelas.
At. Pontevedra – Arcadia: 0-2
Noalla – At. Arousana B: 2-1
Salcedo – Portonovo: 2-7
Amanecer – Rápido Bahía: 0-1
Umia – Dena: 3-0 (np)
Xornada 21 (15/02/2015)
Torre – Rúa Valdeorras: 3-0 (np)
Victoria B – San Estebo de Abellá: 8-1
Santiso – 981: 3-2
Monte Forte – Antas: 6-1
Conxo – Aguiño: 0-1
Sar – Val do Ulla: *
Pastoriza – Imperator: 2-0
Xornada 18 (22/02/2015)
Arcadia – Puentearnelas: 9-0
At. Arousana B – At. Pontevedra: 5-1
Portonovo – Noalla: 1-3
Rápido Bahía – Salcedo: 6-3
Dena – Amanecer: 0-10 (retirado Dena)
Folga: Umia.
Xornada 22 (22/02/2015)
Imperator – Sar: 6-0
Pastoriza – Torre: 2-1
San Estebo de Abellá – Rúa Valdeorras: 0-0
981 – Victoria B: 0-6
Antas – Santiso: 1-1
Aguiño – Monte Forte: 1-0
Val do Ulla – Conxo: *
Clasificación: 1. Victoria B, 56 (21); 2. Aguiño, 54 (20); 3. Monte
Forte, 48 (21); 4. Rúa Valdeorras, 34 (21); 5. Torre, 33 (20); 6.
Pastoriza, 31 (20); 7. Conxo, 29 (20); 8. San Estebo de Abellá, 22
(20); 9. Antas, 19 (20); 10. Santiso, 19 (21); 11. Sar, 13 (20); 12.
Imperator, 12 (20); 13. 981, 7 (20).
Mellor goleadora: Marian (Monte Forte) 31 goles.
Guardarredes menos batida: Mencia (Conxo) 25 g./ 20 p. (1,25)
* O Val do Ulla retirouse antes do comezo da competición.
** O Rúa Valdeorras ten tres puntos menos por sanción.
Mellor goleadora: Marian (Monte Forte) 27 goles.
Guardarredes menos batida: Mencia (Conxo) 22 g./ 18 p. (1,22).
1. Arcadia, 51 (17); 2. Umia, 42 (16); 3.Rápido Bahía, 35 (16); 4.
Noalla, 34 (16); 5. At. Arousana B, 28 (17); 6. At. Pontevedra, 24
(16); 7. Amanecer, 21 (18); 8. Portonovo, 14 (16); 9. Salcedo, 12
(17); 10. Puentearnelas, 4 (16); 11. Dena, -3 (16).
Mellor goleadora: Lara Boubeta (Rápido Bahía) 32 goles.
Guardarredes menos batida: Ángela (Arcadia) 1 g./ 16 p. (0,06).
* O Portonovo ten tres puntos menos por sanción.
** O Dena retirouse da competición.
29
FF
Alemaña
Inglaterra
1. Frauen-Bundesliga
FA Women’s Cup
Xornada 14 (15/02/2015)
Frankfurt – Turbine Potsdam: 5-1
Freiburg – Duisburg: 2-2
Hoffenheim – Bayern: 1-2
Wolfsburg – Bayer Leverkusen: 5-0
Herforder – Jena: 0-2
Essen – Sand: 2-2
Segunda Eliminatoria (11/01/201
/01/2015)
Morecambe – Sheffield Utd. Community: 4-2
Nothingham Forest – Preston North End:
End 1-3
Coventry City – Leeds: 3-1
Radcliffe O. – Hull City: 3-1
Sp. Albion – Stoke City: 0-2
Liverpool Marshalls Feds – Blackburn Rovers:
Rovers 2-13
The New Saints – Derby
by County:
County 3-5
Chorley – Reedswood: 2-3
Wolverhampton Wanderers – Newcastle Utd.: 2-1
Bradford City – Huddersfield Town: 3-2
Leicester City – Sheffield: 0-8
Charlton Ath. – Cardiff City: 3-2
2
Forest Green Rovers – Keynsham Town:
Town 2-4
Guillingham – Portsmouth: 0-5
Lowestoft Town – Luton Town: 2-1
Crystal Palace – Ipswich Town: 2-0
Eastbourne Town – Queens Park Rangers: 1-0
1
Swindon Town – Carshalton Ath.:
Ath. 0-3 (aliñacion indebida)
Plymouth Argyle – C&K Basildon:
Basildon 2-3
Exeter City – Lewes: 1-3
Tottenham Hotspur – Copsewood
opsewood Coventry: 2-1
2
Brighton & Hove Albion – West Ham Utd.: 6-2
6
Xornada 15 (22/02/2015)
Turbine Potsdam – Freiburg: 6-1
Duisburg – Hoffenheim: 0-4
Sand – Frankfurt: 1-2
Jena – Essen: 1-1
Bayer Leverkusen – Herforder: 3-0
Bayern – Wolfsburg: 0-0
1. Wolfsburg, 39; 2. Bayern, 37; 3. Frankfurt, 34; 4. Turbine
Potsdam, 34; 5. Essen, 19; 6. Jena, 18; 7. Hoffenheim, 18; 8. Bayer
Leverkusen, 16; 9. Freiburg, 16; 10. Sand, 11; 11. Duisburg, 8; 12.
Herforder, 2.
Mellor goleadora: Okoyino (Frankfurt) 16 goles.
Francia
Terceira Eliminatoria (01-08/02/201
/02/2015)
Oxford Utd. – Coventry City: 0-3
3
Blackburn Rovers – Portsmouth:
Portsmouth 4-5
Doncaster Rovers – London Bees: 3-0
3
Yeovil Town – Lewes: 4-1
Radcliffe O. – Durham: 2-0
0
Bradford City – Reedswood: 5-0
Aston Villa – Sunderland: 2-1
Morecambe – Stoke City: 2-3
Carshalton Ath. – Keynsham Town:
Town 2-5
Millwall Lionesses – Lowestoft Town: 3-0
3
Crystal Palace – Reading: 3-0
0 (np)
Charlton Ath. – Wolverhampton Wanderers: 2-0
2
C&K. Basildon – Sheffield: 0-5
Eastbourne Town – Derby County:
County 2-4
Tottenham Hotspur – Preston North End: 5-1
5
Watford – Brighton & Hove Albion: 2-1
2
D1 Feminine
Xornada 17 (01/02/2015)
Issy – Saint-Étienne: 0-3
Juvisy – Rodez: 2-0
Albi – Paris St.-Germain: 0-4
Montpellier – Arras: 8-0
Soyaux – O. Lyonnais: 0-4
Metz – Guingamp: adiado
Xornada 13 (08/02/2015)
Arras – Rodez: 0-5
Xornada 18 (22/02/2015)
Paris St.-Germain – O. Lyonnais: 0-4
Saint-Étienne – Albi: 2-0
Rodez – Issy: 5-1
Guingamp – Montpellier: 1-1
Arras – Juvisy: (15/03)
Metz – Soyaux: 1-1
Italia
Serie A
Xornada 16 (28/02/2015)
Arras – Metz: 0-2
Xornada 15 (07/02/2015)
Como – AGSM Verona: 0-7
Pordenone – Orobica: 0-0
Riviera di Romagna – Brescia: (17/03)
Cuneo – Tavagnacco: 1-6
Firenze – Bari: 2-1
Mozzanica – Zaccaria: (17/03)
Res Roma – Torres: 1-1
*1. Paris St.-Germain, 74 (20); 2. O. Lyonnais, 72 (18); 3. Juvisy,
52 (16); 4. Guingamp, 47 (17); 5. Montpellier, 46 (17); 6. Soyaux, 45
(19); 7. Rodez, 39 (18); 8. St.-Étienne,
Étienne, 38 (19); 9. Albi, 34 (18);
(
10.
Metz, 30 (17); 11. Issy, 23 (18); 12. Arras, 22 (17).
(17)
Mellor goleadora: Schelin (O. Lyonnais) 25 goles.
* Partido gañado, 4 pts; empatado, 2 pts.; perdido, 1 pto.
Xornada 16 (14/02/2015)
Orobica – Brescia: 2-6
Tavagnacco – Como: 1-1
Torres – Cuneo: 3-0
Mozzanica – Firenze: 1-0
AGSM Verona – Pordenone: 7-0
0
Zaccaria – Res Roma: 0-0
Bari – Riviera di Romagna: 4-1
Coupe de France
Oitavos de Final (15/02/2015)
Juvisy – Orvault: 14-1
Guingamp – Paris St.-Germain: 1-1 / 7-6
Metz – Vendenheim: 0-2
Véore-Montoison – O. Lyonnais: 0-12
Amibilly – Montpellier: 0-5
Rouen – Templemars Vendeville: 2-1
Saint-Étienne – O. Marseille: 2-0
Blanquefort – Rodez: 0-2
Xornada 17 (21/02/2015)
Res Roma – AGSM Verona: 0-3
Cuneo – Orobica: 3-1
Brescia – Tavagnacco: 4-1
Como – Mozzanica: 0-6
30
FF
Pordenone – Bari: 1-0
Firenze – Zaccaria: 2-1
Riviera di Romagna – Torres: 0-3
Brasil
Xornada 18 (28/02/2015)
Torres – Orobica: 7-0
Bari – Brescia: 0-3
AGSM Verona – Cuneo: 6-0
Tavagnacco – Firenze: 1-2
Mozzanica – Pordenone: 4-0
Como – Res Roma: 0-0
Zaccaria – Riviera di Romagna: 1-2
Copa do Brasil
Dezaseisavos de Final – Ida (04
04/02/2015)
SERC – São José: 0-4
Juventus – Vitória: 3-2
Abelhas Raínhas – Viana: 2-1
Comercial ES – Kindermann: 0--3
Santa Cruz – Duque de Caxias: 2-1
2
Náutico – São Francisco: 0-3
Brasileira 1-11
Santana – Tuna Luso Brasileira:
Cruzeiro RS – Ferroviária: 2-4
Estrela Real – Aliança: 3-2
Operário – Rio Preto: 1-3
duba: 0-0
0
São Raimundo RR – Iranduba:
União – Vitória das Tabocas: 0--5
América Recife – Alagoana: 2-2
Genus – Assermurb: 1-1
Chapecoense – Foz Cataratas:: 0-6
0
CRESSPOM – Botafogo: 1-2
* En negriña, os clasificados na ida por ter gañado por tres ou máis
goles como visitantes.
1. AGSM Verona, 46; 2- Brescia, 44 (17); 3. Mozzanica,
Mozz
38 (17); 4.
Firenze, 38; 5. Torres, 36; 6. Tavagnacco, 28; 7. Riviera di
Romagna, 25 (17); 8. Res Roma, 24; 9. Cuneo, 15; 10. Zaccaria, 14
(17); 11. Bari, 14; 12. Pordenone, 12; 13. Como, 10; 14. Orobica,
6.
Mellor goleadora: Panico (AGSM Verona) 32
2 goles.
Portugal
Nacional
Xornada 18 (01/02/2015)
Cesarense – A-dos-Francos: 0-6
Boavista – Vilaverdense: 2-3
Leixões – Albergaria: 0-6
At. Ouriense – F. Benfica: 1-0
Fund. Laura Santos – Valadares Gaia: 1-1
Dezaseisavos de Final – Volta (11/02/2015)
Vitória – Juventus: 2-2
Viana – Abelhas Raínhas: 2-3
Duque de Caxias – Santa Cruz:: 1-2
1
Ferroviária – Cruzeiro RS: 2-0
Aliança – Estrela Real: 1-3
Rio Preto – Operário: 2-2
2
Iranduba – São Raimundo RR: 2-0
Alagoana – América Recife: 1-0
0
Assermurb – Genus: 1-0
Botafogo – CRESSPOM: 7-0
1. At. Ouriense, 42; 2. F. Benfica, 41; 3. Valadares Gaia, 41;
4
4.
Fund. Laura Santos, 28; 5. A-dos-Francos, 28;; 6. Albergaria, 27;
2 7.
Vilaverdense, 21;
1; 8. Leixões, 14; 9. Boavista, 12; 10. Cesarense, 1.
Mellor goleadora: Andreia Silva (F. Benfica) 19 goles.
Xogan a fase polo titulo: At. Ouriense,, F. Benfica, Valadares
Gaia e Fund. Laura Santos.
Xogan a fase de descenso: Cesarense, Boavista, Leixões,
Vilaverdense, Albergaria e A-dos-Francos.
/2015)
Oitavos de Final – Ida (18/02/201
Juventus – São José: 0-3
0
Abelhas Raínhas – Kindermann: 0-1
Santa Cruz – São Francisco: 2-0
0
Tuna Luso Brasileira – Ferroviária: 1-2
1
Estrela Real – Rio Preto: 0-3
Iranduba – Vitória das Tabocas:
Tabocas 1-4
Alagoana – Assermurb: 3-1
Botafogo – Foz Cataratas: 2-1
* En negriña, os clasificados na ida ao teren gañado por tres ou
máis goles como visitantes.
Nacional – Fase polo título
Xornada 1 (28/02/2015)
F. Benfica – At. Ouriense: 1-0
Valadares Gaia – Fund. Laura Santos: 2-1
1. Valadares, 24; 2. F. Benfica, 24; 3. At. Ouriense,
Ouriense 21; 4. Fund.
Laura Santos, 14.
Oitavos de Final – Volta (25/02
02/2015)
Kindermann – Abelhas Raínhas:
Raínhas 3-1
São Francisco – Santa Cruz: 2--0 / 5-4
Ferroviária – Tuna Luso Brasileira:5-0
Brasileira:5
Assermurb – Alagoana: 0-5
Foz Cataratas – Botafogo: 1-0
Nacional – Fase de descenso
Xornada 1 (28/02/2015)
Cesarense – Leixões: 1-1
A-dos-Francos – Vilaverdense: 1-3
Albergaria – Boavista: 9-2
Francos, 14; 4.
1. Albergaria, 17; 2. Vilaverdense, 14; 3. A-dos-Francos
Leixões, 8; 5. Boavista, 6; 6. Cesarense, 2.
Mellor goleadora: Andreia Silva (F. Benfica) 20 goles.
Taça de Portugal
Cuartos de Final (08/02/2015)
Os Belenenses – A-dos-Francos: 0-3
F. Benfica – Boavista: 2-0
Albergaria – Vilaverdense: 1-0
Valadares Gaia – At. Ouriense: 2-1
Mellor goleadora: Ana Rita Batista (Castrense) 7 goles.
31
Revista do Fútbol Feminino
Galego
Números publicados: 18
Envíos directos a e-mails:
e mails: 728
Seguidores no Facebook: MIL
O noso agradecemento:
a
INFINITO

018. Revista FF. Marzo 2015 - Portal Futebol Feminino em Portugal

Transcrição

Documentos relacionados

Mesa Elevadora 2.250 x 1.200 Con Barandillas

Principais produtos que contém Resina Tosilamida

1953_03_08_OT - Geraldo de Barros

Linhas completas para piso flutuante Lineas completas de

Válvulas para tambor Faucets Válvulas para tambor

Micose Unhas

RE/MAX Argentina

File - Poeta Avelino Díaz

TRABALHO DE RECUPERAÇÃO Exercícios de toda a matéria vista

13 de febreiro de 2013