Klaar voor de volgende trap op de trede Alves en Alex

Klaar voor de volgende trap op de trede
PRO SHOTS / Team2
Alves en Alex:
nieuwe sterren in de S
Alex Rodrigo Dias da Costa en Afonso Alves Martins Junior zijn zonder twijfel
de twee beste spelers van het seizoen 2006/2007. De verdediger en spits
waren van grote waarde voor hun werkgevers PSV en sc Heerenveen en werden
node gemist toen ze vanwege blessures verstek moesten laten gaan. Hun
goede optredens bleven ook in het thuisland niet onopgemerkt. Het duo werd
geselecteerd voor het Braziliaanse nationale elftal, dat op dit moment in
de Copa América acteert. ELF Voetbal zocht de twee Goddelijke Kanaries op
tijdens een trainingskamp in Duitsland en trof twee openhartige sprekers.
Tekst: Patrick Leemans
In de eerste week van juni nestelen de Goddelijke
Kanaries zich in Dortmund, omdat daar de vriendschappelijke interland tegen Turkije op het programma
staat. Een ideale gelegenheid om de twee smaakmakers
van de afgelopen Eredivisie aan de tand te voelen.
Alex en Afonso Alves zijn geselecteerd voor het
24
Braziliaanse nationale elftal. Bovendien staan beiden
– de één zeker, de ander zo goed als - op het punt een
lucratieve transfer naar het buitenland te maken. Zo’n
uitgelezen kans kan ELF Voetbal niet aan zich voorbij
laten gaan. De trip naar de stad uit het Ruhrgebied
start rond 9.00 uur in Nijmegen. Net over de Duitse
grens worden de eerste ambitieuze plannen gesmeed.
,,Ik wil Afonso Alves, Alex, Kaká en Ronaldinho fotograferen’’, maakt Wanda Tuerlinckx duidelijk aan
tolk André Luiz da Silva. En de verslaggever zou ze
natuurlijk wel een paar vragen willen stellen. André
– een goede vriend van Alves - laat bij het horen van
de moeilijk te realiseren plannen lucht tussen zijn
lippen ontsnappen en glimlacht. ,,Zullen we eerst maar
eens proberen bij het spelershotel aan te komen?’’ De
slaapplaats van de voetbalgoden is het Sporthotel
Kaiserau in de buitenwijk Kamen. Het ligt twintig
minuutjes rijden van het centrum van Dortmund
en is niet bepaald een toeristische trekpleister. Het
kleurloze, zeer symmetrische gebouw doet denken
aan het resultaat van gerommel met reusachtig
Oostbloklego. Gelukkig wappert er een Braziliaanse
vlag, hangt er een welkomsttekst als een banier
over de twee tegenover elkaar liggende ingangen en
staan er tientallen kinderen met lege vellen papier en
vilstiften achter een omheining te wachten. Anders is
vanaf de buitenkant onmogelijk waar te nemen, dat
hier de nummer twee van de FIFA-ranglijst verblijft.
Een verdwaalde wielrenner neemt alle laatste twijfels
www.elfvoetbal.nl 07/07
NL p16-p34p67_ELF Voetbal.indd 24
28-6-2007 8:38:21
PRO SHOTS/Team 2
te zijn. Een gezellig praatje van tien minuten opent
plotseling alle deuren. Of we de persconferentie
van Dunga niet van dichtbij willen meemaken. Hoe
retorisch kan een vraag zijn? Een accreditatie is ineens
niet meer nodig, de Hollandse sportperskaart volstaat.
Het spelershotel blijft ontoegankelijk, maar we zijn
wel precies aan de overkant in het trainingscomplex
aanbeland. Dunga is al aan zijn praatje begonnen als
ELF Voetbal aanschuift. Het onderwerp Ronaldinho hij zou te dik zijn - komt aan bod en de bondscoach
spaart zijn (voormalig?) goudhaantje niet. ,,Volgens
mij is op dit moment Kaká de beste speler ter wereld.
Ronaldinho zou het kunnen zijn, maar hij mist de
snelheid om zich van zijn tegenstanders te ontdoen.
Natuurlijk heeft ‘Roni’ kwaliteiten genoeg om Kaká
weer van de troon te stoten, maar dan zal hij wel
méér moeten trainen. Een Ronaldinho op het toppunt
van zijn fysieke mogelijkheden is niet af te stoppen.
In technisch opzicht is hij namelijk beter dan wie dan
ook.’’ De massaal aanwezige Braziliaanse pers smult
van de Marco van Basten-achtige openhartigheid.
Op een afstandje volgt de 53-jarige legende en exinternational Falcão het hele gebeuren aandachtig.
Hij is commentator bij het machtige TV-station Globo,
dat verslag doet van alle interlands van de Kanaries.
26
ELF Voetbal wil graag van de ‘Koning van AS Roma’
weten, wat hij van het selecteren van Afonso Alves
vindt. In Brazilië zijn de kritieken immers niet mals. De
sportjournalisten daar snappen niets van het oproepen
van de voor hen totaal onbekende spits van Heerenveen.
,,Ik wel’’, aldus Falcão. ,,In de oefenwedstrijd tegen
Engeland (1 juni, uitslag 1-1, red.) verscheen hij in
slechts twintig minuten twee keer gevaarlijk voor de
keeper. Dat zegt veel, al kan ik pas echt een beeld van
hem vormen, als hij meer speeltijd heeft gehad. Hij
kan in mijn ogen een echte topscorer worden.’’ Ook de
perschef van het nationale elftal, Rodrigo Paiva (was
voorheen zes jaar de persoonlijke mediamanager van
Ronaldo, red.), begrijpt alle ophef over het debuut van
Alves niet. ,,Hij heeft in Nederland 34 goals gemaakt!
Wij hebben hem uitvoerig gevolgd en vinden dat hij
een eerlijke kans verdient. Hetzelfde geldt voor Alex.
Ook hij heeft een geweldig seizoen gedraaid.’’
Alves
Zo, de eerste, niet te verwaarlozen, contacten zijn
gelegd. Inmiddels weet zo’n beetje iedereen in en
rondom het Braziliaanse nationale elftal dat ELF
Voetbal in Dortmund is om Afonso Alves en Alex te
interviewen. Falcão en Paiva hebben het blad gezien
en de ELF Style-foto’s van Wanda bestudeerd. Ze zijn
onder de indruk en beloven alle medewerking. Er lijkt
niets meer mis te kunnen gaan, maar naar mate de
uren verstrijken en het avondrood het hotel omringt,
sijpelt het eerste slechte nieuws door de grijze
muren van Kaiserau naar buiten. Alves laat met een
SMS’je weten, dat het lastig wordt uit het hotel te
komen. Na het avondmaal volgt namelijk een lange
wedstrijdbespreking en daarna worden de spelers
geacht vroeg het bed op te zoeken. Om dezelfde
reden is Alex onzeker geworden. Dankzij de goede
connecties met Bozan - en daardoor met de rest van
de beveiliging - mogen we wel op het complex blijven
rondhangen. Mooie bijkomstigheid is dat één van de
andere medewerkers van de security een Oekraïner is
die lang in de geboorteplaats van Da Silva, SalvadorBahia, heeft gewoond. Valery en André hebben elkaar
nog nooit eerder gezien, maar de begroeting doet
vermoeden dat het hier twee oude vrienden betreft.
Braziliaanse barmhartigheid, een warmbloedig
welkom. Zo te zien, hebben we er weer een ingang bij.
Terwijl de bodyguards voor drankjes zorgen en zich
zelfs bereid tonen eten voor ons te bestellen, slaat
de vermoeidheid in de benen en het pessimisme in
het hoofd toe. Het wordt later en later en nog steeds
www.elfvoetbal.nl 07/07
NL p16-p34p67_ELF Voetbal.indd 26
28-6-2007 8:38:34
Wanda Tuerlinckx
geen spoor van Alves of Alex. Met lege handen naar
Nederland terugkeren, is echter geen optie, dus de hoop
wordt niet opgegeven. André maakt zich overigens
totaal geen zorgen. Zijn band met Alves is stevig
genoeg om te vertrouwen op een goede afloop. En
warempel, rond 22.00 uur stapt de spits breed lachend
door de schuifdeuren van het trainingscomplex. Hij
heeft een gaatje in zijn drukke avondagenda kunnen
vinden en is zeer goed gemutst. De bondscoach heeft
hem namelijk tijdens de wedstrijdbespreking een
basisplaats beloofd voor het oefenduel met Turkije.
Wat een eer voor de debutant die vorig jaar alleen
maar kon dromen van een plaats in de Seleção. Alves
is het nieuwe gezicht tussen de wereldsterren, maar
heeft zijn stekkie in de groep blijkbaar weten te
veroveren. ,,Het is natuurlijk hartstikke leuk om hier
onderdeel van uit te maken’’, aldus de topscorer van
de Eredivisie. ,,De sfeer in de selectie is relaxed, rustig.
Ik ben echt aan het genieten! We maken veel lol, maar
het is ook interessant om tussen jongens met zoveel
kwaliteiten te staan. Ik kan mezelf meten met een
hoger niveau dan ik gewend was.’’ Gevangen zitten
in luxe creëert natuurlijk saamhorigheid, helemaal
pril is het contact met de andere balgoochelaars ook
weer niet. ,,Sommige jongens (zoals Gilberto Silva,
red.) ken ik van vroeger, toen ik in Brazilië bij Atlético
Mineiro speelde. Hoe het is om tussen de sterren te
lopen? Normaal. Ronaldinho, Kaká en Robinho zijn
doodgewone jongens. We zijn hier allemaal met
hetzelfde doel: Brazilië aan goede resultaten helpen.’’
Met andere woorden: naam en faam gelden hier niet.
Dat laat Dunga duidelijk merken door niemand een
voorkeursbehandeling te geven. Kaká en Ronaldinho
beginnen net als de rest op nul. Dat betekent dus ook,
dat de 34 goals van Alves uit het voorgaande seizoen
er niet meer toe doen. Hij zal zich opnieuw moeten
bewijzen. ,,Ik word wel vaak herinnerd aan de records
die ik in Nederland heb gebroken, maar dit is een
ander moment in mijn carrière. Dit is een heel ander
podium. Hier kan ik mezelf nog meer ontwikkelen.’’
De lange aanvaller heeft eerder aangetoond geen
blufpoker te spelen. Voor zijn komst naar Friesland
beloofde hij twintig goals, maar dat aantal overtrof hij
ruim. Wat betekent dat wel niet voor het aanstaande
voetbaljaar? ,,Poeh, dat is nog ver weg. Bovendien was
dat van die twintig doelpunten eigenlijk een grapje. Ik
beantwoordde gewoon een vraag. Ik had niet durven
denken dat het er uiteindelijk zoveel zouden worden.
Ik heb dus ook mezelf verrast. De verwachtingen zullen
nu toenemen, maar daar ben ik niet bang voor. Wat
denk je dat mijn selectie voor het nationale elftal in
Brazilië heeft losgemaakt? Dat land is een snelkookpan
waarin tweehonderd miljoen mensen wonen. De druk
op mijn schouders zal alleen maar toenemen.’’
Stap
De briljante vondst van sc Heerenveen is geen
niemendalletje meer. Zijn doelgerichtheid en koele
executiestijl doen de andere sluipschutters in Europa
verbleken. Alves scoorde het meest, maar moet
vanwege de UEFA-regels Francesco Totti van AS
Roma voor zich dulden in de strijd om de Gouden
Schoen. Onbekend en onbemind is Alves hoe dan
ook niet meer. VfB Stuttgart aast op de spits, maar
de Duitse landskampioen zal hem onmogelijk kunnen
betalen. De Friese voorzitter Koos Formsma acht zijn
oogappeltje twintig miljoen euro waard. Een bijna
bespottelijke transfersom, al vindt de Braziliaan het
niet eens zo gek geschat. ,,Nu ik international ben
geworden, is mijn waarde alleen maar gestegen ten
opzichte van vorig jaar. Mijn aanwezigheid in de Copa
América zal me nog meer in de schijnwerpers zetten.
Natuurlijk is de concurrentie in de spits bij Brazilië
enorm, maar ik maak een goede kans. Ik ben klaar om
de strijd aan te gaan.’’ Kan Heerenveen de rijzende
ster behouden? Het lijkt een onmogelijke opgave.
Friesland kan de aanvaller maar beter alvast vaarwel
zeggen. ,,Ik ben zeker niet uitgeleerd bij Heerenveen,
maar ik weet niet of ik bij de club blijf. Alles is mogelijk,
ook een transfer binnen de landsgrenzen. Mochten
er aanbiedingen komen, dan moet ik goed nadenken
over wat interessant is. Maar er speelt op dit moment
niets concreets. In mijn ogen ben ik klaar voor de
volgende stap, de volgende trede. Waar de ladder
eindigt? Ik hoop nergens. Wereldkampioen worden
is in ieder geval een droom van me.’’ Opvallend is de
twijfel die bij sommige gerenommeerde namen in de
voetbalwereld resteert. Ondanks de indrukwekkende
cijfers die Alves kan presenteren, zetten bijvoorbeeld
PSV-scout Piet de Visser en assistent-coach Tonnie
Bruins Slot van de Eindhovenaren vraagtekens bij het
teamfunctioneren van de spits. Hij zou te doelgericht
en te egoïstisch zijn. ,,Ach, zij zien het zo. Soms pakt
een keuze van de scouting goed uit en soms slecht.
Ajax kocht bijvoorbeeld Markus Rosenberg (en niet
diens ploeggenoot bij Malmö Alves, red.), omdat ze er
van overtuigd waren dat hij het zou gaan maken.’’ Is
het voor een voetballer eigenlijk wel mogelijk om ooit
alle scepsis weg te nemen? ,,Ik ben er zeker van dat
als ik hard blijf werken, de waardering en erkenning
vanzelf komen. Bij Heerenveen heeft de geleverde
arbeid zich ook terugbetaald.’’ Alves houdt zich elke
dag een spiegel voor. Hij wil er alles aan doen nog
beter te worden. ,,Kun je je die kopkans tegen Engeland
herinneren? De bal ging toen naast en volgens mij
kwam dat doordat ik net mijn hoofd had geschoren.
Met meer haar had ik de bal kunnen dempen en meer
kunnen sturen. Voortaan raak ik voor een wedstrijd
geen tondeuse meer aan!’’ Na een half uurtje babbelen is het bedtijd. Alves kan gaan dromen over zijn
basisplaats in de Seleção. Hij schudt onze handen, gaat
nog met enkele bodyguards op de foto en schuifelt
dan richting de voor ons onbereikbare overkant. Het is
inmiddels pikkedonker rond het hotel, maar sommigen
blijken de slaap niet te kunnen vatten. Er komt een
oorverdovend gejuich uit de ontspanningskamer.
Diego van Werder Bremen, Sevilla-rechtsback Daniel
Alves, AS Roma-middenvelder Mancini en Shakhtar
Donetsk-aanvaller Elano spelen een potje tafelvoetbal
en de twee eerstgenoemden zijn aan de winnende
www.elfvoetbal.nl 07/07
NL p16-p34p67_ELF Voetbal.indd 27
27
28-6-2007 8:38:47
EMPICS
Voetbal terug naar de auto. Het lijkt toch allemaal
goed te komen! Plotseling worden we opgeschrikt
door een striemend fluitconcert en rondvliegende
klodders spuug. De Turkse fans die buiten de poorten
van het stadion moeten wachten tot de training van
hun nationale ploeg begint, hebben André herkend
als zijnde Braziliaan. Dat is ook niet zo gek, aangezien
hij zijn werktenue van het WK Onder 20 in Nederland
uit 2005 aan heeft. Da Silva was toen tolk van de
bondscoach van de jeugdploeg van Brazilië. Het
officiële logo van de Braziliaanse voetbalbond (CBF) is
duidelijk zichtbaar en wordt dan ook hatelijk begroet
door de onvriendelijke meute. Nadat we via een
veilige omweg zonder kleerscheuren de bolide hebben
bereikt, zetten we gierend van de lach koers richting
het spelershotel. De avond lijkt namelijk niet meer
stuk te kunnen.
hand. De kletterende strijd produceert zoveel lawaai,
dat een bejaard koppeltje uit een aanliggend pand
haar ongenoegen duidelijk maakt aan de beveiliging.
Hun geklaag vindt gehoor en net als de security de
open staande schuifdeur van de spelletjesruimte dicht
doet, verschijnt in de etage daarboven het silhouet
van Ronaldinho in het raam. Met een vriendelijk
handgebaar wenst hij ons welterusten. Een goed idee,
‘Roni’. Morgen wacht immers de dag dat we Alex te
spreken krijgen. Nu is het te laat om de verdediger van
zijn nachtrust te beroven.
plezier
Mooie bijkomstigheid van de verlenging van ons
verblijf is dat we nu in ieder geval de training van het
nationale elftal de volgende dag in het Signal Iduna
Park (voorheen Westfalen Stadion, red.) kunnen
bezichtigen. Rond 16.30 uur draait de spelersbus het
parkeerdek van de betonnen tempel van Borussia
op. De tropische temperaturen zullen de Brazilianen
het idee geven, dat ze een thuiswedstrijd spelen. De
Kanaries beginnen aan een ontspannen rondootje,
waarin Kaká opmerkelijk vaak in het midden staat.
Zijn collega’s begeleiden elke gang naar het midden
dan ook met komisch bedoeld hoongelach. Alves
kijkt duidelijk zijn ogen uit, Alex oogt relaxed als
altijd. Tijdens het parijtje worden de contouren van
de basiself kraakhelder. De spits én verdediger zullen
28
– zoals verwacht – vanaf minuut één beginnen tegen
Turkije. Dunga wil de reserves een kans geven en
zodoende starten de sterren Gilberto Silva, Kaká en
Ronaldinho op de bank. Het plezier op de training is er
niet minder om. De snelle combinaties volgen elkaar
in rap tempo op, het is bijna niet met het blote oog te
volgen. De oefening waarbij de bal slechts twee keer
door dezelfde speler mag worden aangeraakt, laat de
voetballiefhebber likkenbaarden. Het hoogtepunt van
deze zonnige middag is een goal van Diego, die de bal
op een Van Basten-achtige manier (EK-finale 1988)
vanaf de rechterkant van het strafschopgebied in de
andere kruising volleyt. Hij wordt bedolven onder zijn
ploeggenoten, die kraaien van bewondering. Alves
scoort overigens ook tweemaal. Op zijn kenmerkende,
koele wijze troeft hij van dichtbij verdediger Naldo en
doelman Helton af. Dunga kijkt tevreden toe. Alex ziet
alle trucjes als een ontspannen Don Corleone aan. De
mandekker laat zich niet verleiden tot hakjes, omhalen
en panna’s, maar speelt wel zijn directe tegenstander
Vagner Love van CSKA Moskou uit de training. Na een
uurtje houdt iedereen het voor gezien. De zon brandt
gemeen fel op de gebruinde Brazilianen. Alves komt
nog even gedag zeggen, maar veel tijd heeft hij niet.
Om 19.00 uur moeten de spelers rond de eettafel
in Sporthotel Kaiserau zitten. Voordat Alex de bus
instapt, belooft hij plechtig ’s avonds zijn hotelkamer
te verlaten voor het interview. Tevreden keert ELF
apotheose
Tranquilo, tranquilo, mañana, mañana. Deze Spaanse
uitdrukkingen kent iedereen wel zo’n beetje. Vrij
vertaald betekent het: rustig aan, alles komt morgen
goed. Begrippen die in het hectische en warme LatijnsAmerika voldoende gehoor vinden. Maar voor de
punctuele en zuinige Hollanders is het even wennen.
Dus als Alex rond 21.30 uur nog niet is gesignaleerd,
laat ELF Voetbal de moed zakken. Het was ook te mooi
om waar te zijn: de beste spits én beste verdediger uit
de vaderlandse competitie interviewen rondom het
streng bewaakte trainingskamp. Net als alle spullen
worden ingepakt, laat Rodrigo Paiva zijn gezicht zien.
De perschef heeft een mooie boodschap: Alex wordt
kort behandeld aan een hamstringprobleem en zal zich
daarna in het trainingscomplex melden. Paiva heeft
niets te veel gezegd. Even later verschijnt de kolos
op zijn slippertjes in de deuropening. ,,Alles goed?’’,
vraagt hij in zijn beste Nederlands. Kent hij nog meer
‘moerstaal’? ,,Bijna, jazékerrrr’’, lacht de verdediger.
Hoe komt het eigenlijk dat een voetballer die drie
jaar in de Eredivisie heeft gespeeld, slechts een paar
woorden Nederlands spreekt? ,,Ik heb in het begin
bij PSV een paar lessen Nederlands gehad. Nadat de
leraar een paar keer niet kwam opdagen, ben ik zelf
ook niet meer geweest. Trouwens, in Eindhoven was
het niet nodig om Nederlands te praten. Guus Hiddink,
Phillip Cocu, Ronald Koeman, Tonnie Bruins Slot, Jan
Kromkamp, Michael Reiziger, Patrick Kluivert, Jefferson
Farfán, Gomes, Edison Méndez, Carlos Salcido en Diego
Tardelli spreken allemaal Spaans. Dat werd op een
gegeven moment de voertaal. Ik heb in mijn seizoenen
bij PSV meer Spaans dan Nederlands geleerd!’’
Dat Alex nu zo hard kan lachen heeft alles te maken
met de gelukzalige apotheose die aan het eind van
het afgelopen voetbaljaar plaats vond. In de laatste
thuiswedstrijd pakte PSV de twintigste landstitel
dankzij één doelpuntje verschil. Alex wordt nog
emotioneel als hij terugdenkt aan het knotsgekke
duel met Vitesse. ,,We hadden het tijdens de wedstrijd
erg moeilijk. Niemand verwachtte dat we het
kampioenschap alsnog zouden binnenhalen. We waren
immers afhankelijk van de uitslagen elders. Toen we
hoorden dat AZ op 1-1 stond, kregen we een enorme
stimulans. We boorden nieuwe motivatie aan om door
te gaan. Tijdens de tweede helft keken we vooral naar
de zijlijn, in afwachting van wat de tussenstanden
waren. Ineens zei Cocu tegen me, dat we nog maar
één doelpunt nodig hadden. Prachtig dat juist híj die
erin schopte. Het is jammer voor PSV dat hij daarna
aankondigde te stoppen. Gezien zijn belang voor het
elftal en conditionele toestand had hij in mijn ogen
best door kunnen gaan.’’
www.elfvoetbal.nl 07/07
NL p16-p34p67_ELF Voetbal.indd 28
28-6-2007 8:38:52
PRO SHOTS/Team2
,,Als ‘Roni’ Kaká van de troon wil stoten, moet hij méér trainen’’, aldus de Braziliaanse bondscoach Dunga.
club in Europa, bleek perfect bij mij te passen en
met Guus Hiddink heb ik er een uitstekende trainer
gehad. Door mijn goede optredens in Eindhoven zit
ik nu bij de nationale selectie van Brazilië. Dat is
natuurlijk fantastisch. De Seleção is de absolute top,
elke Braziliaan wil dit bereiken. En ik heb het toch
maar mooi gehaald. Of het een droom is om in de
Copa América te spelen? Jazékerrrrrr! Ik weet dat ik
nu meer kans maak, omdat Lúcio (Bayern München,
red.) en Luizão (Benfica, red.) er niet bij zijn. Maar ik
denk dat ik kan laten zien, dat ik een vaste klant van
het nationale elftal behoor te zijn. Het enige nadeel
van deelname aan de Copa is, dat ik nu maar één week
vakantie heb (hetzelfde geldt voor Alves, red.). Echt
uitrusten zit er dus niet in.’’
Chelsea
Alex mag zich halverwege juli op Stamford Bridge
melden voor de start van de eerste trainingskampen.
Het avontuur bij PSV zit er dan echt op. Nog één
keer blikt hij terug. ,,Ik ga iedereen bij de club heel
erg missen. Ik vind het vooral moeilijk om Gomes en
Farfán niet meer dagelijks te zien. We hebben een
Wanda Tuerlinckx
PSV
De Brabanders leken in december 2006 met
zevenmijlslaarzen richting de landstitel te stampen.
Niets of niemand stond PSV in de weg, de Eindhovenaren waren ongenaakbaar. Totdat Alex begin
maart – vier dagen na zijn legendarische goal tegen
Arsenal – zijn hamstring scheurde en zes weken moest
revalideren. Het wegvallen van de rots in de branding
bleek een duur gemis voor de roodwitten. Terwijl Alex
in de lappenmand verkeerde, pakte PSV maar vijf
punten uit zeven duels. ‘De Tank’ keek met kapotte
rupsbanden vanaf de kant getergd toe. ,,Ik volgde
alles vanuit Brazilië en kon zien dat het niet goed ging
met het team. We verloren teveel wedstrijden, omdat
we niet meer scherp waren. Arouna (Koné, red.) kende
een dipje, Farfán was oververmoeid. Het verspelen van
de elf punten voorsprong lag echter niet aan slechts
één speler. Als groep presteerden we onder de maat.
Wellicht door het drukke programma en de daarmee
gepaard gaande overbelasting. Ik werd tijdens mijn
revalidatie vaak gebeld door mijn ploeggenoten.
Ze wilden me graag terughebben in de kleedkamer.
Daarom heb ik er alles aan gedaan om er voor het
einde van het seizoen weer bij te zijn. Gelukkig is me
dat gelukt.’’ Het tekent de rol van Alex, die de laatste
jaren is veranderd. In 2004 wandelde hij binnen als
een onbekende twijfelaar, drie jaar later is hij de
onmisbare schakel in de Eindhovense verdediging.
De mandekker vindt het logisch dat hij steeds
belangrijker is geworden. ,,Gomes en ik hebben sinds
onze komst bijna alleen maar successen meegemaakt.
Daardoor zijn onze taken veranderd. Ook het vertrek
van jongens als Mark van Bommel, Johann Vogel,
Wilfred Bouma, André Ooijer en Jan Vennegoor of
Hesselink hebben ons plaatsjes doen opschuiven in
de hiërarchie. Onze verantwoordelijkheden namen toe
en die gingen wij niet uit de weg. Het was zelfs heel
leuk om bijvoorbeeld nieuwe spelers op te vangen.’’
Het duurde even voor de deal écht rond was, maar
halverwege juni ging de kogel dan toch door de kerk.
Alex speelt de komende vier seizoenen voor Chelsea,
de club die hem de voorgaande drie jaren verhuurde
aan PSV. Met pijn in het hart verlaat hij De Herdgang.
,,Ik heb veel te danken aan PSV. Het was mijn eerste
hechte band en ik heb zóveel lol met ze gehad... Dan
liepen we bijvoorbeeld met z’n drieën in Eindhoven
over straat en werden we aangesproken door een paar
fans. Omdat we amper Nederlands verstonden, keken
we elkaar aan met een blik van: “Nu mag jij een keer
antwoord geven”. Soms renden Gomes en ik plotseling
een kant op en bleef Farfán alleen achter. Dan mocht
hij het oplossen zonder hulp van ons! Jefferson zei ook
vaak uit het niets: “Niet vergeet”. Het maakte niet uit
waar we het over hadden. Die woorden stammen uit
het liedje ‘De vriendschap’ (origineel van Thé Lau, red.),
dat we met de hele spelersgroep ingezongen hebben na
het kampioenschap in 2005. Ik zal PSV nooit vergeten.
Bij die club heb ik veel gewonnen en veel waardering
gekregen. De mensen in Eindhoven zijn altijd goed
voor me geweest.’’ Aan de andere kant beseft Alex ook
dat de tijd is aangebroken op een hoger niveau te gaan
spelen. ,,Het afgelopen seizoen was misschien wel mijn
beste ooit. Professioneel en financieel gezien is mijn
overgang naar Chelsea een enorme verbetering. Er ligt
inderdaad een flinke uitdaging te wachten in Londen.
Ik heb de dag na Chelsea–Liverpool (halve finale
Champions League, red.) met trainer José Mourinho
gesproken. Roman Abramovich zou daar ook bij zijn,
maar hij moest naar de begrafenis van Boris Jeltsin.
Mourinho vroeg me eerst of ik écht naar Chelsea
wilde komen. Na mijn bevestigende antwoord vertelde
hij, dat hij in principe kiest voor Ricardo Carvalho
en John Terry als vast duo in het centrum van de
verdediging. Maar dat schorsingen, blessures en het
roulatiesysteem voor andere situaties kunnen zorgen.
Chelsea speelt in één jaar wel tachtig duels, dus mijn
kansen zullen komen. Wat als ik volgend jaar tégen PSV
moet voetballen? Dan ben ik professioneel genoeg om
mijn gevoelens opzij te zetten.’’ De openhartige Alex
geeft aan dat hij zijn hotelkamer weer moet opzoeken.
Het is inmiddels al 22.30 uur en morgen staat de
wedstrijd op het programma. ELF Voetbal is meer dan
tevreden met het resultaat van de tweedaagse reis
naar Dortmund en besluit ook huiswaarts te keren.
Er wordt afscheid genomen van Bozan en zijn zeer
behulpzame beveiligingsmensen. Ook Paiva komt ons
nog even uitzwaaien. Eén ding is zeker: de lijntjes in
het Braziliaanse nationale elftal zijn uitgegooid. Nu
wachten op wat de volgende keer aan ons hengeltje
bungelt...
Met dank aan: www.brasilva.nl
Terwijl beneden wordt getafelvoetbald, zoekt de bekritiseerde Ronaldinho boven zijn bed op.
Reageren op dit artikel?  [email protected]
NL p16-p34p67_ELF Voetbal.indd 29
www.elfvoetbal.nl 07/07
29
28-6-2007 8:38:59