Ot sedem do tri

Njama po-absurdno neshto ot dramata, kogato se opredeljat
premiite v ZUKID, v uchrezhdenieto, koeto nikoga nishto ne e
pravelo, osven da se izlezhava pred dyrzhavnite jasli! V takiva
sluchai sybranijata njamat kraj... Otnachalo se zapochva
spokojno i s dostojnstvo, no ako njakoj se opita da oceni i
ostojnosti s abstraktni tochki zhivite hora, koito, na vsichko
otgore, ne proizvezhdat nishto s rycete si, a samo unishtozhavat
tonove chista hartija, cjaloto sybranie momentalno se prevryshta
v ludnica. Onova staeno negoduvanie sega shte izpluva na
povyrhnostta, oblecheno izvednyzh v principi. Vinagi shte se
nameri njakoj, kojto da kazhe s glas, treperesht ot vyzbuda:
„Ne e rabotata v tochkite, a v principa! Ne iskam njakoj da
me pravi na glupak!”
I vinagi shte se nameri njakoj drug, kojto s prevyzhodstvo
da mylchi, bez da se mesi v obshtija konflikt. Interesno, che
takiva hora predizvikvat naj-silen gnjav. Kym tjah ustremjavat
pogledite si i onezi, koito gubjat, i onezi, koito pecheljat.
- Vse edno mi e kolko tochki shte polucha! Ne iskam da se
byrkam. Reshavajte sami...
- Koj si ti, che da ne se byrkash?
- S kakvo si po-dobyr ot drugite?
- Leko mu e da ne se byrka, shtom ima kakvoto poiska,
ama nie pyk zhiveem samo ot ZUKID!
V tezi momenti se razduhva zharta na omrazata; narushava
se neutralnostta, pazena s meseci. Nedovolnite sluzhiteli
zapochvat da se zajazhdat pomezhdu si, mychejki se da
dokazhat, che bili imali po-goljamo pravo na nagrada ot
ostanalite, i taka izlizat najave pazeni v tajna dotogava chuzhdi
grehove: gostuvanija v rabotno vreme, izlizane po pokupki,
nezakonno polucheni sumi za dnevni, podpraveni
komandirovychni, zloupotrebi sys sluzhebni koli, drebni krazhbi
na kancelarski materiali... I onzi, kojto ne e iskal da se namesva,
biva vyvlechen po tozi nachin v igrata taka, che trjabva da se
zashtitava ot obvinenijata i sam da napada, da vzima stranata na
edin ili drug. Kakto i da postypi, shte dopusne greshka i shte si
specheli goljam broj vragove.
Sled kato ne proizvezhda nito stomana, nito mashini, nito
zhito, nito obuvki, izobshto, nishto, koeto da se premeri s
obichajnija arshin, administracijata trjabva da si izmislja i
sobstveni kriterii, koito da opravdajat bezsmislenoto j
syshtestvuvane chrez naj-prichudlivi pravilnici. Taka, pri
opredeljane na premiite, se vzima pod vnimanie „reguljarnoto
spazvane na rabotnoto vreme”, „otnoshenieto kym klientite”,
„svoevremennoto izpylnjavane na tekushtata rabota”, a chesto se
pojavjavat iskanija v Pravilnika da byde vkljuchen i „brojat na
osyshtestvenite telefonni razgovori” („Hora, pobyrkah se da
vyrtja telefona; za tova trjabva da se pishat tochki!”) , a v
posledno vreme, i „chasovete, otdeleni za sybranija”!
V ZUKID, naprimer, normiran beshe edinstveno trudyt na
kletite mashinopiski, tyj kato se znaeshe tochnija broj na
stranicite, otpechatani ot tjah za daden mesec. I tochno okolo
tjah se chupeha naj-mnogo kopija:
- Istina e – shte kazhe naj-napred lukavijat sofist na
ZUKID, – che mashinopiskite sa napechatali naj-mnogo
stranici! No, drugari, da vidim i drugata strana na medala: nima
ne sme im diktuvali nie onova, koeto sa prepisvali te?