Märchen von Helena Dumrauf- Schreider Übersätzungen von T

Transcrição

Märchen von Helena Dumrauf- Schreider Übersätzungen von T
Märchen von Helena Dumrauf- Schreider
Übersätzungen von T. Klassner
Eam Park, opp eine tliene Bentj saut,
bie siene Öuma, ein tliena Jung,
waut Korl heite deid. Am weret
einsomm en enöulent, döa töu noch
schlacht jelöunt. Nü jintj noch Lilie, mett
wöune hei ean eine Klaus jintj, vebie en jenerd am söu
schoap ewere Leppe"Karlik" "Deit diene Öuma die oppe Lien höule en
speziere rütleide?- en jintj huchnehsejch wieda. Daut hoagd am nich
aum tliene. Karlik we opp rusch- ein Zwerchj, en Karluscha, söu
nande se am Tüß, we eine Krauj ütte Fernsesendenj " Göude Nacht,
Tjinjatjes". " Karluscha, gou speziere, en beht beweje schodt die
nuscht, blöus goh nijch töu wiet"- sehd siene Öuma, ohne daut sei
sijch vom Buck aufriete deid.
Korl tjitj sijch omm en sah ein tlienen Hunt, dei opp ein Röuse -Bosch
bale deid. Hei stund opp, ouba siene Öuma wornd ahm, "Paus opp
wannet ok tlien es, emmahann blift ditt doch ein Hunt"
Runt omm we teina te seine, en aus Korl nouda nem Bosch jintj, rand
de tliena Mops vewelat wajch. Dann sah hei opp eine stachelje Wed
ein seija tliena jereina Graußhupfa sette.
"Dankschein"- hed Korl oppeimull ne Stemm. Hei tjitjt ne aule Siede:"Etj we eanjeduselt en sie meist te döude jekoume". Korl vestund,
daut dess tliena glüpschougja Graushuppfa am fe siene Radenj von
dem Hunt , dankt, waut ahm söu scheantlich vewellat haud.
Korl bedankt en tjneid sijch, stratjt siene Haunt rüt, en de langbeinja
Graußhupfa, mett ne beane jetjnetjtne Tjneije, leit sijch opp siene
Bennahaunt rauf.
"Etj erlaub mie die, vear die, mie veatestahle. Lork, einfach Lork"
"Korl, einfach Korl",- sehd de Jung tridj meat ne trühe Stemm.
"Söu ein scheina Noume, meist aus miena"
"Ouba etj seij daut aundasch" sehd doa jejen Korl en leit dem Kopp
heanje.
"Ouba ne, ean dienem Noume es de Krauft te speare, de Macht. Etj
mucht mie be die fe miene Radenj bedanke weale"
"Wea best dü dann eijentlichj",- fruch Korl erstaunt.
" Etj sie ein Bewouna vom magischem Laund"Senzia" üt dem
"Stierenbild"- Zwilinja. Be ons es doa aules doppelt, aus eine
tridjspejelinj. Segoa aule Tjinja koume aus Zwilinja te Welt. Etj ha ok
ein Zwilinjsbröuda, waut heite deit -Rolk. Hei es 2 Menüte älla aus etj.
En seija jehursomma en rüja, steit nijch jejen de Jesatze von dessem
Laund. Hei healt sijch eam Rehme en Jerenze. Etj wada, sie sien
jejendeil von ahm, ouba wann waut scheif jeit, kaun etj emma mien
Bröuda röupe, tem radenj tjrieje. Wöu sitt daut be jünt söu üt?"
"Eam gaunze en aulem jeftet be ons Rejel, waut wie doawe en nijch
doawe. Wie saule tein Geteis moake, nijch ons ommsajcht priejele,
tjriesche, mett Wouta bejeite, Hunj en Meatjes neartje, ewa waut
jesatnet en jeseidet rahne, De Ällre Mensche horjche en heiflijch
senne, de tlandere nijch zoje en beleidje, en noch vehl aundret doa
töu.
- O, dann herscht be jünt daut eiwje "Dü doawst nijch?"- wundad sijch
Lork. Ouba wöu kaun etj mie be die bedanke?
-Es je schein, wie loute daut einfach.
-En waut moak wie nü?
Tjeine Unenj, meat ütretze woat daut nuscht jewe, sitst doch selwst,
doa seat miene Öuma,- en weis met dem Kopp ne ähre Sied.
-Paus opp, etj kaun Wenscha erfeale,- sehd Lork en vebreidet siene
tliene Flejchte. Dei leitet, aus wann dei üt seija deane blentjaje
Nouteltjes jemoakt wehre, meat seija tliene bunte blitzaje Kugeltjes
op den.
-Wau,- staunte Korl,- nijch schlajcht,
- Miene Flijchte send zwoa tlien ouba daut retjt tem en poa lostje
Gremouse te buwe, - en hei sad sijch fröu opp Koarl siene Schullre.
- Ouba eint moatst die moatje, fe jieda Wensch woare miene
Zaubakraufte weinja, ouba wann dü waut fe aundre Mensche
wenscht, nemt miene Krauft töu. Blöus dü doawst mie nijch olein
loute, sonst veliere miene Flejchte de Zaubakrauft. Desswejen bruck
etj emma de unjastutzenj von mien Zwelenjbröuda. Ouba fe ne korte
Tiet kaunst ok dü siene Roll ewanehme. Hast aules vestoune?
Korl neatjt am envestounend, en tjitjt opp Öuma: Wöu sei woat opp
söune Bekauntschaft reagiere?
- Na löoß, meat dien ischten Wensch", schrejch Lork, waut aul reid we
opp waut Oppreajendet.
-En waut woat meat miene Öuma?
-Löus ein Wensch, etj kaun doch nijch selwst wensche en dann ok
selwst dem ütfelle? Dü best draun. Söu lang bett wie unjawajchs send
kaun je diene Öuma schloupe.
Korl jeleiwt zwoa nijch aun Wunda, ouba we reid opp nieje
Erfoarenja, en docht sijch" Öuma, dü best meid, schloup ein beht, bett
etj nijch doa sie". Hei sah wöu ea Kopp oppe Schullre voll. Dann
huppsta von Freid, siene Öuma schleip.
- Daut haft jeklaupt, dü best je weartlijch ein Zaubra.
- Nijch söu lüd, aus watjst ahr noch opp, voschad lark ahm enne Oure,Lout ons goune.
Korl rand hupsend dem Parkwajch entlenjd, wubie sien Frind nouba
aun flouch.
_Lark, wann etj Peppsie weal, tjriej etj dem dann ok weartjlich?
Platzlich haud hei sien Wensch, de Döüs meatem Drintj, enne Haunt.
- Danke, kaunst dü dann ok futz mie ein Iessteanjel doatöu zaubere?
Daut Iesstenjeltje wea aul ean siene Haunt, we blöus jeblewe nem
Mül te ratje en aunfange te leatje.
- Na wannet söu einfach es, dann fell doch ons Iesschaup Tüß met
desse Dinja,- sehd Korl bejeleatjend.
Hei schluch met siene tliene blitzaje Flejchte, en..
"Foadijch,- sehd fröu Lork, jeletjlich, woat hei sien Rada freid moake
kunn.
Aum Wajch Raunt lach en Stetjstje Bröut, dechjbie runtomm hupste
ein Spauz en eine Kroj. De Spautz jacht sijch om Bröut stotj, ouba de
Kroj we einfach stoatja. Dei peisad dem Tlienen vom dessem
appetitlichen Schmause.
"Lork, kaunst dü dessem Spauz jerata moake, aus de Kroj",- en wada
gletzade de Kügeltjes aune Flechte biem Graushippfa en ean ein
Ugenblitj we de Wensch erfellt. Dese twei lachte de Kroj üt en leite
sich wada oppem Wajch. Platzlijch bleif Korl stoune. Ver an jintj Lili
meat ein tlienen Püdel oppe Lien.
"Lork, moak mie onsechboe en vewaundel dessem tlienen Püdel ean
ein Buldogg"
Momental trock sijch Lili Lien aun, sei dreid sijch om en sah aun ähre
Lien eine Buldogge, dei ahr aungnord, meat ne oupjerehtne Fräht.
Daut Meatje leit de Lien löus en rand vewelad doavon, prallte met
eine öule Früh töup, dei hupst te Sied, en schmeit doa bie ditt
Melljefehs om. Aula runtomm wehre vewellat, blöus von irjentwu
kaum daut jelach von desse Beide Schlinjels. Töufred meat ähre
Aufdriewsdommcheiten, söu rande se onnsijchtboa wieda. Korl
unbemoatjboa kaum ne einem Vekowsdesch nouda. Hei Blehdad enne
Betja, schmeit den romma, daut se aula Angs tjrieche. De Tausch, vom
Öula Antikwitet Bätjavetjeipa, hewd sijch en sched aule Pepiere üt,
tweschene Betja. De öula Maun ewatjrietzt sijch, aus wanna sach ein
Jespensta. En wada we te hiere daut tjinjajelach.
"Lout ons unbemoatjboa enne Lauftje goune, daut woat loßtech
senne"
" Ne, Korl, dü hast jewess daut Beredne vejehte: etj velie miene
Krauft."
" Na dann moak doch miene Vewaundlenj einfach tredjgounend,..."
Dei Beid jentje de Alee entlang, Korl vesocht ein Wensch fe en
aundren üttedentje, ouba daut we fe am goanijch söu einfach. Dann
jintje se opp Mensche rüt tem froage, wöune Wenscha se haude?
Ouba aula lachte Messdrüsch in jintje wieda. Blöus eine Früh
beauntwode Korl siene Froag:" Waut wuddde sei nü aum leiwste
döune?"
Mett de Wed,- Etj sie söu meid, aum leiwste wudd etj em Urlaub
foare." " Wu hann wudde sei dann foare weale?"
Fruch Korl fröu ewa sien Jeletj, wem jefunge te habe.
"Endöunt wu han en wann nem Nude" sehd sei, en söu we se ok aul
veschwunge.
"Waut hast dü jedoune, hast dü ahr wertlijch nem Noudepoul
jeschetjt?"
" Na kloa doch, ea Wensch we mien Befel, ouba saj mull waut es dann
ejentlich Noudepoul?"
"O Gott Lork, houl se bitte tridj, de Noudpoul es de koldeste Sted oppe
Ed, doa es segoa de Somma kolda aus be onns de Winta, en dei Früh
haft nich e mull ne Jack aun."
"Jo, daut haudst dü sullt eija saje, vear daut ," En ein Ougenblitj we de
Frü tridj. sei jint,j aus wan nuscht pessiet we, von dehn wajch.
"Na dann jeff Lili ok dem Püdel tridj, saumel de Ackten, waut wie
veschedt habe, en laj wada de Bitja, aus se wehre oppe Descha."
" Na göut, ouba ditt send blöus Fehlakorrekture"
" Ach jo? Na dann lout mien Pa sijch en Tjnippsmassa tjeipe"
"En fe wehn, haft hei tjeinen?"
" Na , jo, hei haft.. aul einen .. "-schnautat hei sijch schwind unjerem
Boat,
"Ne, ne, de Wensch mott fe wem aundren senne, moak beht
schwenda"
"Lout mie ne korte Tit, etj sie aum ewalaje. Ein betstje Jedolt, söu nü
habetj... ean Taunte Merie ea Goade haft de Wint aule Gladiolen
ommjeschloage, etj well waut se wada jelitj stoune en bleje."
Hei sa daut de Blitzatjes opp Graushuppfasch Flijchte wada ein doffen
Schien bekaume.
"Na moak aul wieda"
"IEtj well, etj well..." Korl sah opp eimul ein Jung entjejen koume mett
ne Jeschwollne Back.
"Etj well daut bie dessem Jung nech mea de Thene riete", futz we daut
Backjeschwoll jefolle, en dei Jung rand fröu vonne Sted. Lork we töu
Fred.
"Korl, noch ein söun Wensch en dann sie etj wada volla Krauft"
"Lewst dü dann von aundre Mensche ähre Kost?"
"Ne, daut wudd etj söu nijch saje, blöus dann, wann eina dem
Aundren waut Wenscht!"
"En wann de Wensch schlacht es, wuzhd dü dem dann üttfelle?"
"Jo, tjitj mull, etj ha je de Früh nem Noudpoul jeschetjt"
"Aha, doraun dentje, aus hei schein ouda schlacht es, mot dei Jansja,
wea Wenscht, en dü haundelst dann aus ein Robota, stemmt daut?"
"Ne, söu es daut dann ok wada nijch, Wie Graushuppfasch lehre enne
Zaubaschöul veschiedene Oat von Magie. Fendoag hab etj wada waut
niejet jeleht, ouba etj woa mie oppwiedershan mea bemeje"
"Schein, be junt jeit dann daut Zaubere te liere?
Opp eine Bentj saute twei Aunfenja met Jetoa spehle, doa bie
tjlimpade se en streide sijch, we ditt nechste spehle wudd.
"Lork kaunst dü söu döune, waut dei beid jieda eine Jetoa haude, söu
waut dei sijch nijch brucke eiwejch prietze omm dea. En wada blitzad
daut korrt ean Lork siene Flijchte, en söu weret ok aul pessiet.
"Wundaschein! Wenn wie doch kunne opp irjent einen Fast senne,
doa wudd wie dann aulem tem staune bringe"
Söu laundete se ean eine gröute Sporthalle, wo eina vonne Schiela
enne Wad speld meat "Em Sack rahne", Korl voll daut ean, daut hei ok
en söunem Spell mull de latzte Plautz jewonne haud, en nü flustade
hei sienen Frind töu:
"Lork, schentj aulen eine Kaugummtje! En etj, etj well söu jieren de
Sija senne!"
Am omkraunzte aule siene Klauskemroude en jübelten " Dü "ZwerjchKarlik- hast jewonne. Hura! Jungs, welle am hochlewe", schrieche aula
runtom en tosde am eam Rüm han en hea"
Lork, dei von söune Menj krauftlejch we enne Atj jepüst, kaum
langsomm töusejch, kröup ütte latzte Püst unja dem Stöul, daut hei
nijch döut jetraumpelt word. De Tiet vejentj, en Korl tjriejch nijch
jenuch von sienem Sijch, en sa nijch wöu schwach sien Frind jeworde
we. Lork we söu aum Enj, daut hei nü Help brugd von sien
Zwilenjsbröuda. Ouba onja sien Stöul sa hei blöus wöu Korl vom
Schöulleita de Siejamedaulj jeschonke tjrejch. Lorks Flijchte worde
schwach, de Kügeltjes veloure earen Glaunz, en sien Outem word
schwacha en schwacha. Doch docht hei docht noch, wöu Korl oune
siene Help üt desse Jeschejcht rütkoume wudd.
"Ach, wöun wundascheinet seitet,jereinet Dentj",- hed hei oppeimul
aul de beckaunde Stemm Lili.
Sei naum ahm leis opp ähre tliene Haunt, doch sien tlienet schwachet
Kopptje honk krauftlöus raufa.
lili red am gaunz leise aun, ouba hei haud afens de Krauft de Ouge oup
te moake, en ditt te saje: "Bette, red mie nou: "Etj well daut Rolk, de
ällera Bröuda von Lork, platzlech tjemt." En siene Ouge schlöute sijch.
Lili kunn nijch futz von lauta staune reagiere. Ouba dann flostate se
dem Sautz en schrie lüd" Tjitjt mull aula hea, en stowenda
Graußhupfa, waut rede kaun". Sei bedatjt am meat ähre aundre
Haunt. Aus Korl desse Wed hied, voll am en, von sien Frind. Hei kaum
futz oppjerant . hei stradjt siene Haunt ne am, ouba de Graushuppfa
schlouch blöus meat siene tliene Flijchte, en Korl spead, aus wann
tliene Nejeltjes am enne Haunt spetjde.
" Lork, waut saul daut bediede, etj sie daut, Korl.!"
"Wöu finj etj mien Bröuda Lork?"schauld opp eimul eine fiene huche
Stemm.
Korl vestund waut meat Lork ein Onjeletj pessiet we, en hei sien
Zwelenjbröuda jeröup haud. Lili mouk ähre Haunt oupe, Rolk
unjasocht blitz schwind sien Bröuda Lork, hei ouba red sijch nijch.
Oppeimul schemeried waut ean Lork siene Flijchte, vehle tliene
blitzatjes funke aun te funke, en dann ounzoulboare Nejeltjes en
Kugeltjes stralde löus. Dann bemoatjt Korl, wöu sijch entlich de Ouge
von sienem tlienen jereinen Frind wada oupmouke.
"Wensch die waut, blöus schwinda", fodad afens töusijch jekoumena
Lork . "Etj wensch mie daut Korl aum Lewe blift!"- flostad Korl sien
latzta Wensch. "En etj well waut aules wa aum Öule es, aules opp sien
Plautz tjemt, Lork vezei mie bette!"
Eam korte Ougenblitj saut Korl wada eam Park, opp siene Bentj en
Ducktnehsd. Siene Öuma schlouch ea Buck töu en sed: " Korl, lout ons
ne Hüß goune!" en dei jinje löus felenjstem Wajch.
" Waut einen blöus nijch dreime kaun?"- docht Korl.
Aus hei ne Hüß kaum hed hei siene Mutta röupe " Tjitj mull doa, wea
haft ons söu vehl Ies jekofft?"
Korl kunn sien Wunda nijch höule
.

Documentos relacionados