Märchen von Helena Dumrauf- Schreider Übersätzungen von T
Transcrição
Märchen von Helena Dumrauf- Schreider Übersätzungen von T
Märchen von Helena Dumrauf- Schreider Übersätzungen von T. Klassner Eam Park, opp eine tliene Bentj saut, bie siene Öuma, ein tliena Jung, waut Korl heite deid. Am weret einsomm en enöulent, döa töu noch schlacht jelöunt. Nü jintj noch Lilie, mett wöune hei ean eine Klaus jintj, vebie en jenerd am söu schoap ewere Leppe"Karlik" "Deit diene Öuma die oppe Lien höule en speziere rütleide?- en jintj huchnehsejch wieda. Daut hoagd am nich aum tliene. Karlik we opp rusch- ein Zwerchj, en Karluscha, söu nande se am Tüß, we eine Krauj ütte Fernsesendenj " Göude Nacht, Tjinjatjes". " Karluscha, gou speziere, en beht beweje schodt die nuscht, blöus goh nijch töu wiet"- sehd siene Öuma, ohne daut sei sijch vom Buck aufriete deid. Korl tjitj sijch omm en sah ein tlienen Hunt, dei opp ein Röuse -Bosch bale deid. Hei stund opp, ouba siene Öuma wornd ahm, "Paus opp wannet ok tlien es, emmahann blift ditt doch ein Hunt" Runt omm we teina te seine, en aus Korl nouda nem Bosch jintj, rand de tliena Mops vewelat wajch. Dann sah hei opp eine stachelje Wed ein seija tliena jereina Graußhupfa sette. "Dankschein"- hed Korl oppeimull ne Stemm. Hei tjitjt ne aule Siede:"Etj we eanjeduselt en sie meist te döude jekoume". Korl vestund, daut dess tliena glüpschougja Graushuppfa am fe siene Radenj von dem Hunt , dankt, waut ahm söu scheantlich vewellat haud. Korl bedankt en tjneid sijch, stratjt siene Haunt rüt, en de langbeinja Graußhupfa, mett ne beane jetjnetjtne Tjneije, leit sijch opp siene Bennahaunt rauf. "Etj erlaub mie die, vear die, mie veatestahle. Lork, einfach Lork" "Korl, einfach Korl",- sehd de Jung tridj meat ne trühe Stemm. "Söu ein scheina Noume, meist aus miena" "Ouba etj seij daut aundasch" sehd doa jejen Korl en leit dem Kopp heanje. "Ouba ne, ean dienem Noume es de Krauft te speare, de Macht. Etj mucht mie be die fe miene Radenj bedanke weale" "Wea best dü dann eijentlichj",- fruch Korl erstaunt. " Etj sie ein Bewouna vom magischem Laund"Senzia" üt dem "Stierenbild"- Zwilinja. Be ons es doa aules doppelt, aus eine tridjspejelinj. Segoa aule Tjinja koume aus Zwilinja te Welt. Etj ha ok ein Zwilinjsbröuda, waut heite deit -Rolk. Hei es 2 Menüte älla aus etj. En seija jehursomma en rüja, steit nijch jejen de Jesatze von dessem Laund. Hei healt sijch eam Rehme en Jerenze. Etj wada, sie sien jejendeil von ahm, ouba wann waut scheif jeit, kaun etj emma mien Bröuda röupe, tem radenj tjrieje. Wöu sitt daut be jünt söu üt?" "Eam gaunze en aulem jeftet be ons Rejel, waut wie doawe en nijch doawe. Wie saule tein Geteis moake, nijch ons ommsajcht priejele, tjriesche, mett Wouta bejeite, Hunj en Meatjes neartje, ewa waut jesatnet en jeseidet rahne, De Ällre Mensche horjche en heiflijch senne, de tlandere nijch zoje en beleidje, en noch vehl aundret doa töu. - O, dann herscht be jünt daut eiwje "Dü doawst nijch?"- wundad sijch Lork. Ouba wöu kaun etj mie be die bedanke? -Es je schein, wie loute daut einfach. -En waut moak wie nü? Tjeine Unenj, meat ütretze woat daut nuscht jewe, sitst doch selwst, doa seat miene Öuma,- en weis met dem Kopp ne ähre Sied. -Paus opp, etj kaun Wenscha erfeale,- sehd Lork en vebreidet siene tliene Flejchte. Dei leitet, aus wann dei üt seija deane blentjaje Nouteltjes jemoakt wehre, meat seija tliene bunte blitzaje Kugeltjes op den. -Wau,- staunte Korl,- nijch schlajcht, - Miene Flijchte send zwoa tlien ouba daut retjt tem en poa lostje Gremouse te buwe, - en hei sad sijch fröu opp Koarl siene Schullre. - Ouba eint moatst die moatje, fe jieda Wensch woare miene Zaubakraufte weinja, ouba wann dü waut fe aundre Mensche wenscht, nemt miene Krauft töu. Blöus dü doawst mie nijch olein loute, sonst veliere miene Flejchte de Zaubakrauft. Desswejen bruck etj emma de unjastutzenj von mien Zwelenjbröuda. Ouba fe ne korte Tiet kaunst ok dü siene Roll ewanehme. Hast aules vestoune? Korl neatjt am envestounend, en tjitjt opp Öuma: Wöu sei woat opp söune Bekauntschaft reagiere? - Na löoß, meat dien ischten Wensch", schrejch Lork, waut aul reid we opp waut Oppreajendet. -En waut woat meat miene Öuma? -Löus ein Wensch, etj kaun doch nijch selwst wensche en dann ok selwst dem ütfelle? Dü best draun. Söu lang bett wie unjawajchs send kaun je diene Öuma schloupe. Korl jeleiwt zwoa nijch aun Wunda, ouba we reid opp nieje Erfoarenja, en docht sijch" Öuma, dü best meid, schloup ein beht, bett etj nijch doa sie". Hei sah wöu ea Kopp oppe Schullre voll. Dann huppsta von Freid, siene Öuma schleip. - Daut haft jeklaupt, dü best je weartlijch ein Zaubra. - Nijch söu lüd, aus watjst ahr noch opp, voschad lark ahm enne Oure,Lout ons goune. Korl rand hupsend dem Parkwajch entlenjd, wubie sien Frind nouba aun flouch. _Lark, wann etj Peppsie weal, tjriej etj dem dann ok weartjlich? Platzlich haud hei sien Wensch, de Döüs meatem Drintj, enne Haunt. - Danke, kaunst dü dann ok futz mie ein Iessteanjel doatöu zaubere? Daut Iesstenjeltje wea aul ean siene Haunt, we blöus jeblewe nem Mül te ratje en aunfange te leatje. - Na wannet söu einfach es, dann fell doch ons Iesschaup Tüß met desse Dinja,- sehd Korl bejeleatjend. Hei schluch met siene tliene blitzaje Flejchte, en.. "Foadijch,- sehd fröu Lork, jeletjlich, woat hei sien Rada freid moake kunn. Aum Wajch Raunt lach en Stetjstje Bröut, dechjbie runtomm hupste ein Spauz en eine Kroj. De Spautz jacht sijch om Bröut stotj, ouba de Kroj we einfach stoatja. Dei peisad dem Tlienen vom dessem appetitlichen Schmause. "Lork, kaunst dü dessem Spauz jerata moake, aus de Kroj",- en wada gletzade de Kügeltjes aune Flechte biem Graushippfa en ean ein Ugenblitj we de Wensch erfellt. Dese twei lachte de Kroj üt en leite sich wada oppem Wajch. Platzlijch bleif Korl stoune. Ver an jintj Lili meat ein tlienen Püdel oppe Lien. "Lork, moak mie onsechboe en vewaundel dessem tlienen Püdel ean ein Buldogg" Momental trock sijch Lili Lien aun, sei dreid sijch om en sah aun ähre Lien eine Buldogge, dei ahr aungnord, meat ne oupjerehtne Fräht. Daut Meatje leit de Lien löus en rand vewelad doavon, prallte met eine öule Früh töup, dei hupst te Sied, en schmeit doa bie ditt Melljefehs om. Aula runtomm wehre vewellat, blöus von irjentwu kaum daut jelach von desse Beide Schlinjels. Töufred meat ähre Aufdriewsdommcheiten, söu rande se onnsijchtboa wieda. Korl unbemoatjboa kaum ne einem Vekowsdesch nouda. Hei Blehdad enne Betja, schmeit den romma, daut se aula Angs tjrieche. De Tausch, vom Öula Antikwitet Bätjavetjeipa, hewd sijch en sched aule Pepiere üt, tweschene Betja. De öula Maun ewatjrietzt sijch, aus wanna sach ein Jespensta. En wada we te hiere daut tjinjajelach. "Lout ons unbemoatjboa enne Lauftje goune, daut woat loßtech senne" " Ne, Korl, dü hast jewess daut Beredne vejehte: etj velie miene Krauft." " Na dann moak doch miene Vewaundlenj einfach tredjgounend,..." Dei Beid jentje de Alee entlang, Korl vesocht ein Wensch fe en aundren üttedentje, ouba daut we fe am goanijch söu einfach. Dann jintje se opp Mensche rüt tem froage, wöune Wenscha se haude? Ouba aula lachte Messdrüsch in jintje wieda. Blöus eine Früh beauntwode Korl siene Froag:" Waut wuddde sei nü aum leiwste döune?" Mett de Wed,- Etj sie söu meid, aum leiwste wudd etj em Urlaub foare." " Wu hann wudde sei dann foare weale?" Fruch Korl fröu ewa sien Jeletj, wem jefunge te habe. "Endöunt wu han en wann nem Nude" sehd sei, en söu we se ok aul veschwunge. "Waut hast dü jedoune, hast dü ahr wertlijch nem Noudepoul jeschetjt?" " Na kloa doch, ea Wensch we mien Befel, ouba saj mull waut es dann ejentlich Noudepoul?" "O Gott Lork, houl se bitte tridj, de Noudpoul es de koldeste Sted oppe Ed, doa es segoa de Somma kolda aus be onns de Winta, en dei Früh haft nich e mull ne Jack aun." "Jo, daut haudst dü sullt eija saje, vear daut ," En ein Ougenblitj we de Frü tridj. sei jint,j aus wan nuscht pessiet we, von dehn wajch. "Na dann jeff Lili ok dem Püdel tridj, saumel de Ackten, waut wie veschedt habe, en laj wada de Bitja, aus se wehre oppe Descha." " Na göut, ouba ditt send blöus Fehlakorrekture" " Ach jo? Na dann lout mien Pa sijch en Tjnippsmassa tjeipe" "En fe wehn, haft hei tjeinen?" " Na , jo, hei haft.. aul einen .. "-schnautat hei sijch schwind unjerem Boat, "Ne, ne, de Wensch mott fe wem aundren senne, moak beht schwenda" "Lout mie ne korte Tit, etj sie aum ewalaje. Ein betstje Jedolt, söu nü habetj... ean Taunte Merie ea Goade haft de Wint aule Gladiolen ommjeschloage, etj well waut se wada jelitj stoune en bleje." Hei sa daut de Blitzatjes opp Graushuppfasch Flijchte wada ein doffen Schien bekaume. "Na moak aul wieda" "IEtj well, etj well..." Korl sah opp eimul ein Jung entjejen koume mett ne Jeschwollne Back. "Etj well daut bie dessem Jung nech mea de Thene riete", futz we daut Backjeschwoll jefolle, en dei Jung rand fröu vonne Sted. Lork we töu Fred. "Korl, noch ein söun Wensch en dann sie etj wada volla Krauft" "Lewst dü dann von aundre Mensche ähre Kost?" "Ne, daut wudd etj söu nijch saje, blöus dann, wann eina dem Aundren waut Wenscht!" "En wann de Wensch schlacht es, wuzhd dü dem dann üttfelle?" "Jo, tjitj mull, etj ha je de Früh nem Noudpoul jeschetjt" "Aha, doraun dentje, aus hei schein ouda schlacht es, mot dei Jansja, wea Wenscht, en dü haundelst dann aus ein Robota, stemmt daut?" "Ne, söu es daut dann ok wada nijch, Wie Graushuppfasch lehre enne Zaubaschöul veschiedene Oat von Magie. Fendoag hab etj wada waut niejet jeleht, ouba etj woa mie oppwiedershan mea bemeje" "Schein, be junt jeit dann daut Zaubere te liere? Opp eine Bentj saute twei Aunfenja met Jetoa spehle, doa bie tjlimpade se en streide sijch, we ditt nechste spehle wudd. "Lork kaunst dü söu döune, waut dei beid jieda eine Jetoa haude, söu waut dei sijch nijch brucke eiwejch prietze omm dea. En wada blitzad daut korrt ean Lork siene Flijchte, en söu weret ok aul pessiet. "Wundaschein! Wenn wie doch kunne opp irjent einen Fast senne, doa wudd wie dann aulem tem staune bringe" Söu laundete se ean eine gröute Sporthalle, wo eina vonne Schiela enne Wad speld meat "Em Sack rahne", Korl voll daut ean, daut hei ok en söunem Spell mull de latzte Plautz jewonne haud, en nü flustade hei sienen Frind töu: "Lork, schentj aulen eine Kaugummtje! En etj, etj well söu jieren de Sija senne!" Am omkraunzte aule siene Klauskemroude en jübelten " Dü "ZwerjchKarlik- hast jewonne. Hura! Jungs, welle am hochlewe", schrieche aula runtom en tosde am eam Rüm han en hea" Lork, dei von söune Menj krauftlejch we enne Atj jepüst, kaum langsomm töusejch, kröup ütte latzte Püst unja dem Stöul, daut hei nijch döut jetraumpelt word. De Tiet vejentj, en Korl tjriejch nijch jenuch von sienem Sijch, en sa nijch wöu schwach sien Frind jeworde we. Lork we söu aum Enj, daut hei nü Help brugd von sien Zwilenjsbröuda. Ouba onja sien Stöul sa hei blöus wöu Korl vom Schöulleita de Siejamedaulj jeschonke tjrejch. Lorks Flijchte worde schwach, de Kügeltjes veloure earen Glaunz, en sien Outem word schwacha en schwacha. Doch docht hei docht noch, wöu Korl oune siene Help üt desse Jeschejcht rütkoume wudd. "Ach, wöun wundascheinet seitet,jereinet Dentj",- hed hei oppeimul aul de beckaunde Stemm Lili. Sei naum ahm leis opp ähre tliene Haunt, doch sien tlienet schwachet Kopptje honk krauftlöus raufa. lili red am gaunz leise aun, ouba hei haud afens de Krauft de Ouge oup te moake, en ditt te saje: "Bette, red mie nou: "Etj well daut Rolk, de ällera Bröuda von Lork, platzlech tjemt." En siene Ouge schlöute sijch. Lili kunn nijch futz von lauta staune reagiere. Ouba dann flostate se dem Sautz en schrie lüd" Tjitjt mull aula hea, en stowenda Graußhupfa, waut rede kaun". Sei bedatjt am meat ähre aundre Haunt. Aus Korl desse Wed hied, voll am en, von sien Frind. Hei kaum futz oppjerant . hei stradjt siene Haunt ne am, ouba de Graushuppfa schlouch blöus meat siene tliene Flijchte, en Korl spead, aus wann tliene Nejeltjes am enne Haunt spetjde. " Lork, waut saul daut bediede, etj sie daut, Korl.!" "Wöu finj etj mien Bröuda Lork?"schauld opp eimul eine fiene huche Stemm. Korl vestund waut meat Lork ein Onjeletj pessiet we, en hei sien Zwelenjbröuda jeröup haud. Lili mouk ähre Haunt oupe, Rolk unjasocht blitz schwind sien Bröuda Lork, hei ouba red sijch nijch. Oppeimul schemeried waut ean Lork siene Flijchte, vehle tliene blitzatjes funke aun te funke, en dann ounzoulboare Nejeltjes en Kugeltjes stralde löus. Dann bemoatjt Korl, wöu sijch entlich de Ouge von sienem tlienen jereinen Frind wada oupmouke. "Wensch die waut, blöus schwinda", fodad afens töusijch jekoumena Lork . "Etj wensch mie daut Korl aum Lewe blift!"- flostad Korl sien latzta Wensch. "En etj well waut aules wa aum Öule es, aules opp sien Plautz tjemt, Lork vezei mie bette!" Eam korte Ougenblitj saut Korl wada eam Park, opp siene Bentj en Ducktnehsd. Siene Öuma schlouch ea Buck töu en sed: " Korl, lout ons ne Hüß goune!" en dei jinje löus felenjstem Wajch. " Waut einen blöus nijch dreime kaun?"- docht Korl. Aus hei ne Hüß kaum hed hei siene Mutta röupe " Tjitj mull doa, wea haft ons söu vehl Ies jekofft?" Korl kunn sien Wunda nijch höule .