Report C5 new
Transcrição
Report C5 new
IMPROVING COEXISTENCE OF LARGE CARNIVORES AND AGRICULTURE IN S-EUROPE ANNEX 8 ACTION C5 – ADOPTION OF IMPROVED COMPENSATION SYSTEMS Report Action C5 – LIFE COEX Table of contents 1. Introduction.............................................................................................. 2 2. Results...................................................................................................... 3 Portugal ..............................................................................................................................3 Spain ...................................................................................................................................4 Italy......................................................................................................................................5 Croatia ................................................................................................................................6 3. Annexes.................................................................................................... 7 1 Report Action C5 – LIFE COEX 1. Introduction The documents presented in this report refer to Action C5 of the LIFE Project “Improving Coexistence of Large Carnivores and Agriculture in S-Europe” - COEX (LIFE04NAT/IT/000144). The objective of the project is to develop the necessary legal and socio-economic conditions for the conservation of large carnivores in the target areas by reducing conflict situations through a participatory approach. Among others, an important requisite for minimizing the discontent of farmers affected by carnivore depredation is to make sure that the existing compensation systems work effectively. The economic loss caused by carnivores damaging agriculture is one of the major reasons for a lack of acceptance of predators by rural communities. This is particularly true in Mediterranean Europe, where livestock raising is still a major source of income and subsistence. Thus, all the project countries have designed total or partial compensation systems that are supposed to pay back to the farmers the value of the lost animals or crops and thus to reduce the economic burden this professional group has to carry. However, in many places these systems work only very inefficiently and do not manage to reduce the hard feelings of the affected groups towards carnivores and their conservation. Long delays in the compensation payments contribute to increase the existing conflicts with the authorities responsible for paying the damages and ultimately with the carnivore populations, thus turning the current compensation schemes into another cause of conflict. Moreover, these systems may contribute to partially supporting the economic damage people suffer but not the emotional offence. Therefore, in many places this tool resulted not to have the desired effect, not representing a real solution to the conflict in the long term. Also in places where damage is fully compensated, the discontent of farmers is still present. To overcome this problem the LIFE COEX Project planned a revision compensation regulations in the target areas in order to make them more adequate to the specifications. For this the weak points of the compensation systems were identified in a first step, and summarized in a report (for details please refer to the project website www.life-coex.net) After this, the project partners, in cooperation with the local authorities and stakeholders undertook the necessary changes, where needed, and came up with new or improved modifications. In France these modifications were not undertaken since the implementation and revision of compensation of the compensation systems is an institutional task of the Office National de la Chasse et de la Faune Sauvage and of the Ministry of the Environment, and a revision of the present regulation was not considered necessary at the present moment. 2 Report Action C5 – LIFE COEX 2. Results Portugal The regulation of the compensation system was recently revised by ICN with the collaboration of other organizations such as Grupo Lobo and a set of suggestions was submitted for approval. The most important envisaged changes are to introduce: - precise definitions of “enclosure”/”fence” for livestock, “livestock guarding dog”, “stray dog”, “wolf habitat”, “wolf reproduction period”, “wolf distribution area”, “grazing system”. - the requirement for registering all domestic animals (not just livestock but also dogs) - restrictions of the hunting season (reducing fox and wild boar hunts in critical periods for wolves) - the requirement to perform Environmental Impact Assessments in wolf areas before building infrastructures or making actions with impact on wolves - the requirement for wolf census on a regular basis - the requirement for Training Sessions for technicians who evaluate wolf damage on livestock - a new timeframe for the claim of the damage, the survey and the payment - minimum requirements for receiving payment for damage caused by wolves (in terms of prevention methods) - definitions of the grazing management methods required for receiving compensation payments (related with prevention methods) - the definition of the institutions involved in law enforcement 3 Report Action C5 – LIFE COEX Spain The regional government of Castilla y León approved in April 2008 the Wolf Conservation and Management Plan, which modifies some of the regulations of the old compensation system. The first new measure is that the way of communication of the damage will be eased so that when noticing an attack, the livestock breeder will phone to a common, centralized and free number. Previously, they had to contact with the rangers or the personnel in charge of the verification of the damage designated in their area, which apart from being sometimes confusing, represented an economic expense. The period of time for the farmers to inform about the existence of the damage was reduced from 72 to 48 hours. The plan also considers to make conditional the payment of the compensation to the adoption of damage prevention methods (electric fences, conventional fences and mastiff dogs) from the side of the livestock breeder, as an aid to reduce compensation payments. The acquisition of one of these measures will be subsidized by the regional government in the near future, following the procedures of specific regulations. Finally the plan will consolidate the assistance service to the livestock breeders south of the river Duero as develop in the Life COEX project, which checks the damage and writes the report determining the species causing the attack, assesses the livestock breeder to fill in the compensation forms, and informs and assesses them about the prevention methods they can use and the subsidies they can request to implant them. 4 Report Action C5 – LIFE COEX Italy In the Abruzzo Lazio e Molise National Park an internal discussion was started among the different Park services in order to manage to agree on a new draft regulation for damage compensation. This was followed by a first workshop with the local stakeholder groups to get also their input for the regulation. Normally an internal regulation can become active only if it is contained within the general park regulation. The park regulation has been elaborated and was submitted to the board of directors, after which it has to be reviewed by the council of the local authorities and then submitted for final approval by the ministry of the environment. To overcome the problem posed by the length of this procedure, the park has in the meantime designed a preliminary regulation of damage compensation, which has been submitted for approval to the board of directors and was accepted by the regional council. The new regulation foresees some important changes: - The veterinary treatments for injured animals will be reimbursed - The damage to infrastructures made by wildlife will be reimbursed - Damage on animals below 6 months that were not adequately protected will not be compensated. - Damage caused by dogs will not be compensated - The installation of enclosures for damage prevention is economically supported by the park. In specific cases the use of fences can be obligatory. - A premium will be given for compensating the risks during livestock raising activities that take place in high-risk areas. These areas will be foreseen on a specific map and localized according to the presence of large carnivores. - The price list of the values to be compensated will be reviewed every six months. In Gran Sasso Monti della Laga National Park an adaptation of the price list of the compensation values of the livestock was made. The need for this was recognized after having received several complaints about the adequacy of the reimbursements to the farmers. The consequences of this discontent were on the one hand that in many cases compensation payments were not requested by farmers, since they did not believe they would get the compensation they deserved, and consequently an increasing discontent of this professional group about the management of the park. Especially the value of calves and of foals was considered too low, which was particularly problematic since young animals are the ones most frequently killed by wolves. The values of these two livestock categories have therefore been re-estimated and after revision by the internal services the new price list has been formally adopted by the president of the park after submission to the farmers association for approval. In PNM a revision of the compensation system was not foreseen because the present regulation was considered to be well-working. However, an improvement was made to increase the times to access the compensation payments, namely the development of software for the storage and processing of data about damage caused by wild fauna and the relative compensation payments. The database allows important steps such as the storage of data about damage on livestock and cultures, the economic evaluation of the damage, the storage of photo documentation, the geographic mapping of the data and the production of standardized reports The databased can be accessed by all the bodies involved in assessment and compensation of the damage with in the Park and outside. This software has allowed to significantly reduce the time lag that incurs between the claim of the damage and the reimbursement, because all the procedure that first requested exchanges of paper documentation by ordinary mail is are now fastened by the exclusive use of the electronic software. Also, the software is a database that allows constant monitoring and evaluation of the damage and of the consequent compensation payment by the park staff. 5 Report Action C5 – LIFE COEX Croatia Until the year 2005 (until the adoption and implementation of Croatian Brown Bear Management Plan and LIFE COEX project) collection and registration of bear damage data was not organized. As a part of the LIFE COEX project damage data has been collected for the period 2005-2007 (and will continue in future) showing that there is no significant damage done by bears (details in the report for action F2). It is mostly damage on agriculture goods (orchards and vegetable) and occasionally some attacks on domestic animals or bee hives. This amount of damage does not present a problem to hunting unit leaseholders and most of them find those occasional attacks normal. Sometimes, there are cases of problem bears that tend to approach villages and urban areas, causing frequent damage and even worse negative attitudes of the locals and uncomfortable feelings (even fear). Attacks usually happen few days (or even weeks) in a row on the same area. If this happens the local community and hunting unit leash holder can ask for a Bear Emergency Team intervention and intervention killing of this bear. So, this is also a method preventing bear damage. On 17th October 2007 a workshop for the revision of the Bear Management Plan was organized in Zagreb. Representatives of all interest groups were invited and totally 34 people were present. On the workshop implementation of the Plan and results of some activities carried until now were presented, and participants gave their comments and views on the implementation. Activities and regulations listed in the Management Plan were analyzed by the participants divided into groups. Each group worked on one topic and later presented their conclusions to the others. If everyone agreed proposed changes were used as a base for preparation of the new, revised edition of the Management Plan. Damage compensation was one of the topics. All participants agreed that present compensation system is functional and needs no changes. As bears cause very little damage there is no need to organize a special fund for covering the damage and in most cases hunting unit leaseholders have no problems paying the compensation. So collection of data about damage done by bears and damage compensation continues on the same way. 6 Report Action C5 – LIFE COEX Annexes 1. Declaration by GL of commitment to support the approval of the new compensation regulation 2. New compensation regulation in Portugal 3. New compensation regulation in Spain 4. Declaration of development of a new compensation regulation in PNALM, Italy 5. Draft compensation regulation in PNALM, Italy 6. Official deliberation of acceptance of new price list in PNGSL, Italy 7. New revised price list in PNGSL, Italy 8. Agreement of acceptance of new bear management plan in Croatia 9. Extract of revised bear management plan in Croatia 7 Proposta de alteração do Decreto-Lei nº 139/90, de 27 de Abril Proposta de Alteração do Decreto-Lei nº 139/90 de 27 de Abril O lobo é um carnívoro de grande porte, desempenhando um papel crucial na manutenção do equilíbrio natural dos ecossistemas em que se encontra. Por outro lado, é uma espécie tradicionalmente associada ao imaginário popular, sendo inúmeros os mitos e as histórias existentes a seu respeito, pelo que tem sido alvo de uma especial atenção por parte do Homem. A reduzida disponibilidade de presas selvagens e o consequente recurso a presas domésticas tem gerado conflitos com o Homem, comprometendo a sobrevivência desta espécie em diversos locais. Existindo apenas populações relíquia na Europa Central e Ocidental, a ocorrência de um núcleo significativo de lobo em Portugal confere uma responsabilidade acrescida na sua conservação. Com efeito, outrora presente em todo o território continental, o lobo-ibérico (Canis lupus signatus Cabrera, 1907), sub-espécie da Península Ibérica, encontra-se actualmente circunscrito a algumas áreas do país, estando classificado com o estatuto de em perigo. A conservação desta espécie está consagrada quer na Directiva 92/43/CEE (Directiva Habitats), já transposta para o direito interno pelo Decreto-Lei nº 140/99, de 24 de Abril, com a redacção dada pelo Decreto-Lei nº 49/2005, de 24 de Fevereiro, quer em diversas convenções internacionais (Berna, CITES e Biodiversidade). Em Portugal, a Lei nº90/88, de 13 de Agosto, estabeleceu, pela primeira vez, as bases para a protecção do lobo ibérico, tendo sido posteriormente regulamentada pelo Decreto-Lei nº 139/90, de 27 de Abril. Porém, decorridas quase duas décadas sobre a aplicação daqueles diplomas torna-se necessário corrigir as lacunas entretanto detectadas bem como melhorar alguns aspectos que a prática revelou serem indispensáveis, no sentido de potenciar a compatibilização da presença desta espécie com a actividade pecuária. Assim, no presente diploma, optou-se quer pela fixação das espécies animais e dos sistemas de pastoreio reconhecidos para efeitos de pagamento de indemnização por danos presumivelmente provocados por lobo, quer pelo estabelecimento dos respectivos requisitos mínimos de segurança exigidos. Por outro lado, no que respeita ao processo de cálculo da indemnização, optou-se pela sua regulamentação por diploma complementar, visando uma melhor avaliação dos prejuízos e o seu justo ressarcimento. Estas medidas, aliadas à criação de um Plano de Acção para a Conservação do Lobo, a aprovar por Resolução de Conselho de Ministros, contribuirão decisivamente para uma conservação adequada e eficaz das populações de lobo ibérico em Portugal. Finalmente, fixou-se também os limites da pena para os crimes de abate e captura de espécimes de lobo-ibérico e reviu-se o quadro de sanções de natureza contraordenacional. ICNB/Julho de 2008 1 Proposta de alteração do Decreto-Lei nº 139/90, de 27 de Abril O presente diploma permitirá, assim, efectivar o regime de conservação desta espécie, integrando-o no desenvolvimento da política de conservação da natureza e da biodiversidade. Alerta-se para que o disposto nesta legislação não invalida o cumprimento de outra legislação aplicável a esta espécie, nomeadamente a legislação que aplica a Directiva Habitats, a Directiva Zoos e as Convenções de Berna e Washington. Assim: No desenvolvimento do regime jurídico estabelecido pela Lei nº 90/88, de 13 de Agosto, no uso da autorização legislativa concedida pelo artigo ...... da Lei nº....... de ................ de .......... e, nos termos da alínea c) do nº 1 do artigo 198º da Constituição, o Governo decreta o seguinte: ARTIGO 1º OBJECTO O presente diploma visa a conservação das populações de lobo ibérico (Canis lupus signatus Cabrera, 1907). ARTIGO 2º DEFINIÇÕES Para efeitos do presente diploma entende-se por: a) “Espécime”- qualquer animal vivo ou morto bem como qualquer parte desse animal; b) “Espécime naturalizado”- cadáver de lobo preparado por forma a manter as características morfológicas que possuía em vida; c) “Corte”, “curriça” ou “estábulo”- estruturas cobertas que confinam o gado; d) “Cercado” ou “bardo”- estrutura fechada, não coberta, que confina o gado; e) “Pastoreio simples ou misto”- pastoreio que envolve uma ou mais espécies animais; f) “Cão de guarda de rebanho”- cão corpulento com o peso mínimo de 35 kg (machos) ou 30 kg (fêmeas), e a altura mínima ao garrote de 60 cm (machos) e 57 cm (fêmeas), respectivamente, nos quais se integram, entre outros, o Cão de Serra da Estrela, o Cão de Castro Laboreiro, o cão Rafeiro do Alentejo e o Cão de Gado Transmontano; g) “Cão de condução de rebanho”- cão que auxilia o pastor a conduzir o rebanho; h) “Cão vadio ou errante”- cão não identificado que seja encontrado num local público, fora do controlo ou vigilância do respectivo detentor ou que não tenha dono; i) “Estado fisiológico”- caracterização da situação nutricional, reprodutora e sanitária do animal atacado. j) “Passaporte”- documento de identificação do animal ou do rebanho, conforme definido na alínea bb) do artigo 2º do Decreto-Lei nº 142/2006, de 27 de Julho. ICNB/Julho de 2008 2 Proposta de alteração do Decreto-Lei nº 139/90, de 27 de Abril ARTIGO 3º ACTOS E ACTIVIDADES PROIBIDOS Com vista à conservação das populações de lobo ibérico, é proibido: a) Abater os seus espécimes; b) Capturar os seus espécimes; c) Perturbar os seus espécimes, nomeadamente durante os períodos de reprodução e dependência; d) Deteriorar ou destruir os seus locais ou áreas de reprodução e repouso; e) Deter, transportar e expor os seus espécimes vivos, mortos ou naturalizados, incluindo qualquer parte ou produto obtido a partir dos mesmos; f) Comercializar os seus espécimes vivos ou mortos, incluindo qualquer parte ou produto obtido a partir dos mesmos. ARTIGO 4º MEIOS E MÉTODOS DE ABATE E DE CAPTURA 1- É proibida a utilização de todos os meios e métodos de abate e de captura não selectivos susceptíveis de capturar espécimes de lobo ibérico. 2- É proibido o fabrico, a detenção e a comercialização de todos os meios que se destinem ao abate e à captura do lobo ibérico. ARTIGO 5º REGIME EXCEPCIONAL 1- Podem ser excepcionalmente autorizados os actos e actividades proibidos no artigo 3º, desde que não exista alternativa satisfatória, não seja prejudicada a manutenção das populações da espécie num estado de conservação favorável, na sua área de distribuição natural e quando a sua prática vise atingir as finalidades indicadas nos números seguintes consoante o acto ou actividade em causa, devidamente fundamentadas. 2- Para efeitos do número anterior pode ser excepcionalmente permitido: a) o acto proibido na alínea a) do artigo 3º, quando a sua prática vise garantir a segurança e saúde pública ou o bem-estar animal, sendo a Direcção Geral de Veterinária a entidade competente para o efeito, acompanhada pelo Instituto da Conservação da Natureza e Biodiversidade, adiante designado por ICNB. b) os actos proibidos nas alíneas b), c) e e) do artigo 3º, quando a sua prática vise permitir a investigação, a educação, o repovoamento, a reintrodução, a translocação ou a reprodução em cativeiro. ICNB/Julho de 2008 3 Proposta de alteração do Decreto-Lei nº 139/90, de 27 de Abril c) os actos proibidos nas alíneas c) e d), quando a sua prática vise atingir interesses públicos prioritários, designadamente de carácter social ou económico. 3- Podem ser também excepcionalmente autorizados os actos e as actividades proibidos nas alíneas e) e f) do artigo 3º, relativamente a espécimes mortos, incluindo qualquer parte ou produto obtido a partir dos mesmos, nos seguintes casos: a) Quando tenham sido legalmente mortos fora do território nacional; b) Quando tenham sido legalmente adquiridos antes da entrada em vigor do Decreto-Lei n.º 139/90, de 27 de Abril. 4- Pode ser ainda excepcionalmente autorizada a utilização de meios e métodos de abate e de captura proibidos no n.º 1 do artigo 4º, quando se destinem à prática dos actos e actividades previstos na alínea a) e b) do artigo 3º, quando autorizada nos termos e condições do n.º 1 e das alíneas a) e b) do n.º 2 do presente artigo. 5- Os meios e os métodos de abate e de captura, quando permitidos nos termos do n.º 4, devem ser utilizados por forma a minimizar os eventuais efeitos negativos sobre os espécimes. 6- A entidade competente para a autorização do disposto nos n. ICNB. os 1, 2, 3 e 4 é o ARTIGO 6º LICENÇAS 1- A autorização para a prática dos actos e actividades proibidos no artigo 3º, nos termos e condições previstos no artigo 5º, é titulada por licença do ICNB na qual devem constar os seguintes elementos: a) A actividade autorizada; b) O fim a que se destina; c) A identificação do titular; b) O número de espécimes em causa, vivos, mortos ou a descrição das partes, produtos ou amostras obtidos a partir dos mesmos; d) As freguesias e concelhos abrangidos pela autorização; e) Os métodos e os meios de equipamento que se podem utilizar; f) A indicação do respectivo prazo de validade, o qual, não poderá ser superior a um ano, quando aplicável; g) Outras condicionantes que se julguem necessárias. 2- Os requerimentos para a obtenção das licenças referidas no n.º 1 são instruídos com os elementos tendentes à demonstração das condições aí referidas. ICNB/Julho de 2008 4 Proposta de alteração do Decreto-Lei nº 139/90, de 27 de Abril 3- Os requerimentos para a obtenção das licenças para autorização dos actos previstos nas alíneas e) e f) do artigo 3º, nos termos e condições constantes da alínea b) do n.º 3 do artigo 5º, deverão ser apresentados ao ICNB no prazo de seis meses a contar da data de publicação do presente diploma. 4- A autorização para a prática dos actos e actividades a que se refere o nº 1 deverá ser concedida no prazo de 30 dias úteis, a contar da data da sua solicitação. 5- Considera-se indeferido o pedido quando não for concedida autorização no prazo referido no número anterior. 6- Os titulares das licenças emitidas ao abrigo dos n.os1 e 2 devem exibi-las sempre que os funcionários do ICNB ou demais agentes da fiscalização assim o solicitem. 7- Finda a validade das licenças referidas no n.º 1, e no prazo de 30 dias a contar do seu termo, os respectivos titulares devem enviar ao ICNB um relatório onde conste o número, o sexo e a idade dos espécimes efectivamente capturados ao abrigo da licença emitida, incluindo os de outras espécies que tenham sido capturados acidentalmente, bem como os métodos utilizados e a sua eficácia, a data e o local de captura e eventuais danos sobre os espécimes capturados. 8- A emissão de novas licenças ao abrigo do preceituado no n.º 1 fica dependente da apresentação e avaliação dos relatórios referidos no número anterior e da devolução da licença anteriormente emitida. ARTIGO 7º DETENTORES DE ESPÉCIMES EM CATIVEIRO Os detentores de espécimes de lobo ibérico em cativeiro têm de: a) proceder à sua identificação através de microchip; b) confirmar junto do ICNB, anualmente, até 31 de Janeiro, as existências e referir as baixas ocorridas, bem como as respectivas causas, identificando ainda o número de marcação de cada espécime. ARTIGO 8º DANOS EM ANIMAIS 1- Os danos em animais das espécies constantes do nº1 do anexo ao presente diploma e que dele faz parte integrante, quando sejam presumivelmente causados pelo lobo ibérico, devem ser participados aos serviços do ICNB, pelo lesado, por qualquer forma, de modo a permitir a sua comprovação e a avaliação dos respectivos prejuízos. 2- O prazo para a participação a que se refere o nº 1 é de dois dias úteis a contar da data da ocorrência. 3- De acordo com os sistemas de pastoreio constantes do nº 2 do anexo ao presente diploma, o prazo referido no número anterior é excepcionalmente alargado para ICNB/Julho de 2008 5 Proposta de alteração do Decreto-Lei nº 139/90, de 27 de Abril oito dias a contar da data da ocorrência, nos casos de animais criados nos sistemas de pastoreio livre de bovinos e de garranos das terras altas. 4- Recebida a participação a que se refere o nº 1, o ICNB procede a uma vistoria, no prazo de três dias a contar da data do respectivo recebimento e elabora um relatório circunstanciado, donde constem: a) A identificação dos intervenientes; b) A data e o local da ocorrência; c) A identificação do animal ou animais que sofreram os danos, a sua espécie, raça, idade, sexo, peso estimado e estado fisiológico, bem como a indicação da sua ascendência, quando registada; d) A descrição dos danos; e) A referência relativa ao cumprimento dos requisitos mínimos de segurança exigidos para cada sistema de pastoreio, constantes do anexo ao presente diploma; f) Outros elementos de interesse para a determinação do valor a ter em conta no cálculo da indemnização; g) A assinatura dos intervenientes. 5- Sempre que necessário, o ICNB pode solicitar um exame aos animais, que será efectuado por um veterinário designado pelo respectivo serviço local ou por outra entidade a solicitação daquele Instituto. 6- Não pode verificar-se a remoção do corpo ou partes do animal, nem a alteração de quaisquer vestígios antes de ser efectuada a vistoria referida no nº 4 ou antes de ser concedida a devida autorização pelo ICNB, sob pena de não ser reconhecido o direito à indemnização prevista nos nos 1 e 3 do artigo 9º. ARTIGO 9º INDEMNIZAÇÕES 1- Os danos referidos no nº 1 do artigo 8º são passíveis de indemnização, sempre que se comprove que tenham sido causados pelo lobo. 2- As espécies animais e os sistemas de pastoreio reconhecidos pelo ICNB para efeitos de pagamento da indemnização a que se refere o nº 1, bem como os requisitos mínimos de segurança exigidos para cada sistema de pastoreio são definidos no anexo ao presente diploma. 3- São ainda passíveis da indemnização a que se refere o nº 1 os danos em cães de guarda de rebanho e em cães de condução de rebanho, no exercício destas funções. 4- Os prejuízos causados dentro da corte, curriça ou estábulo não são indemnizáveis. ICNB/Julho de 2008 6 Proposta de alteração do Decreto-Lei nº 139/90, de 27 de Abril 5- O pagamento da indemnização prevista no nº 1 fica dependente da verificação das seguintes condições: a) Grandes e pequenos ruminantes (bovinos, caprinos e ovinos) - o cumprimento dos requisitos mínimos de segurança exigidos para cada sistema de pastoreio, constantes do anexo ao presente diploma e a exibição do respectivo passaporte; b) Equinos, asininos e seus cruzamentos - o cumprimento dos requisitos mínimos de segurança exigidos para cada sistema de pastoreio, constantes do anexo ao presente diploma; c) Canídeos (cão de guarda de rebanho e cão de condução de rebanho, no exercício destas funções) – a exibição do boletim sanitário devidamente actualizado. 5- No que respeita ao requisito mínimo de segurança de existência de um ou mais cães no acompanhamento dos rebanhos, o cumprimento do mesmo só é exigível decorridos 90 dias sobre a data da entrada em vigor do presente diploma. 6- O ICNB, ou a entidade por este designada, procederá ao pagamento da indemnização referida no nº 1 sempre que se comprove que os danos tenham sido causados pelo lobo e de acordo com os requisitos previstos nos nos 2, 3 e 4. 7- Será definido por portaria do Ministro do Ambiente, do Ordenamento do Território e do Desenvolvimento Regional o processo de cálculo da indemnização a que se refere o nº 1. ARTIGO 10º CÃES VADIOS OU ERRANTES O controlo de cães vadios ou errantes é efectuado nos termos e condições previstos no Decreto-Lei nº 314/2003, de 17 de Dezembro, podendo a DGV solicitar, sempre que necessário, o apoio do ICNB. ARTIGO 11º PLANO DE ACÇÃO PARA A CONSERVAÇÃO DO LOBO 1- Com vista à conservação das populações de lobo ibérico, o ICNB coordenará a elaboração de uma proposta de um Plano de Acção para a Conservação do Lobo, a realizar no prazo máximo de um ano a contar da data de entrada em vigor deste diploma. 2- O Plano de Acção para a Conservação do Lobo será aprovado por Resolução do Conselho de Ministros. ICNB/Julho de 2008 7 Proposta de alteração do Decreto-Lei nº 139/90, de 27 de Abril ARTIGO 12º FISCALIZAÇÃO A fiscalização do cumprimento do disposto no presente diploma e legislação complementar compete ao ICNB, às Comissões de Coordenação de Desenvolvimento Regional e às autoridades policiais. ARTIGO 13º CRIMES E CONTRA-ORDENAÇÕES 1- As infracções ao disposto no presente diploma constituem crimes e contraordenações. 2- Constitui crime punível com pena de prisão até 1 ano ou com pena de multa até 360 dias, a violação do disposto na alínea a) do artigo 3º; 3- Constitui crime punível com pena de prisão até 6 meses ou com pena de multa até 100 dias, a violação do disposto na alínea b) do artigo 3º; 4- Constitui contra-ordenação punível com coima: a) de 500 euros a 3 750 euros, a infracção ao disposto nas alíneas c), d), e) e f) do artigo 3º; e ao disposto no n.os 1 e 2 do artigo 4º; b) de 125 euros a 625 euros as infracções ao disposto no nº 3 e 6º do artigo 6º e nas alíneas a) e b) do artigo 7º; 5- Os montantes mínimos e máximos das coimas previstas no número anterior elevam-se 12 vezes, se o infractor for uma pessoa colectiva; 6- A tentativa e a negligência são sempre puníveis. ARTIGO 14º SANÇÕES ACESSÓRIAS As contra-ordenações previstas no nº 4 do artigo 13º podem ainda determinar, quando a gravidade da infracção assim o justifique, a aplicação das seguintes sanções acessórias: a) A apreensão dos espécimes que estiverem na origem da infracção; b) A apreensão dos objectos pertencentes ao agente que tenham sido utilizados como instrumento na prática da infracção; c) A privação do direito a subsídios outorgados por entidades ou serviços públicos, por um período máximo de dois anos; d) A interdição do exercício de actividade por um período máximo de dois anos. ICNB/Julho de 2008 8 Proposta de alteração do Decreto-Lei nº 139/90, de 27 de Abril ARTIGO 15º PROCESSAMENTO DE CONTRA-ORDENAÇÃO E APLICAÇÃO DE COIMAS E DE SANÇÕES ACESSÓRIAS 1- Compete ao ICNB o processamento das contra-ordenações e a aplicação das coimas e das sanções acessórias. 2- A receita das coimas previstas no artigo 13º será assim distribuída: a) 50% para o ICNB; b) 30% para o Estado; c) 20% para as entidades fiscalizadoras. ARTIGO 16º REPOSIÇÃO DA SITUAÇÃO ANTERIOR 1- Independentemente da aplicação da coima e das sanções acessórias, o ICNB pode intimar o infractor a proceder à reposição da situação anterior à infracção, fixandolhe as acções necessárias para o efeito e o respectivo prazo de execução. 2- Após a notificação para as acções referidas no nº1, se a obrigação não for cumprida no prazo fixado, o ICNB procede ou manda proceder às acções necessárias por conta do infractor. 3- As despesas realizadas por força do número anterior, quando não forem pagas voluntariamente pelo infractor no prazo de 20 dias a contar da sua notificação, são cobradas nos termos do processo de execuções fiscais, constituindo a nota de despesas título executivo bastante, devendo dela constar o nome e o domicílio do devedor, a proveniência da dívida e a indicação, por extenso, do seu montante, bem como a data a partir da qual são devidos juros de mora. ARTIGO 17º REVOGAÇÕES É revogado o Decreto-Lei nº 139/90, de 27 de Abril. ARTIGO 18º ENTRADA EM VIGOR O presente diploma entra em vigor 90 dias após a data da sua publicação. Visto e aprovado em Conselho de Ministros de O Ministro das Finanças ICNB/Julho de 2008 9 Proposta de alteração do Decreto-Lei nº 139/90, de 27 de Abril O Ministro da Agricultura, Desenvolvimento Rural e Pescas O Ministro do Ambiente, do Ordenamento do Território e do Desenvolvimento Regional ICNB/Julho de 2008 10 102 Miércoles, 4 de enero 2006 ORDEN MAM/1803/2005, de 30 de diciembre, por la que se convocan ayudas para paliar los daños producidos en Castilla y León por lobos y perros asilvestrados al ganado vacuno, ovino, caprino y equino y para compensar el lucro cesante y los daños indirectos originados por ataques de lobo a dicho ganado. Por la Orden MAM/1751/2005, de 23 de diciembre, publicada en el «Boletín Oficial de Castilla y León» n.º 248 de 27 de diciembre de 2005, se regulan las ayudas para paliar los daños producidos en Castilla y León por lobos y perros asilvestrados al ganado vacuno, ovino, caprino y equino y para compensar el lucro cesante y los daños indirectos originados por ataques de lobo a dicho ganado. La finalidad de dichas ayudas es compensar los daños producidos dentro del territorio de Castilla y León por lobos y perros asilvestrados al ganado vacuno, ovino, caprino y equino y conseguir así, junto con otra serie de medidas, la conciliación del lobo con los usos ganaderos de la región, en especial, con la ganadería extensiva. Convocar para el año 2006 ayudas para paliar los daños producidos en Castilla y León por lobos y perros asilvestrados al ganado vacuno, ovino, caprino y equino y para compensar el lucro cesante y los daños indirectos originados por ataques de lobo a dicho ganado, de acuerdo con las siguientes BASES: Primera.– Dotación y aplicación presupuestaria. Las ayudas se concederán con cargo a la aplicación presupuestaria, anualidad e importe que se detalla a continuación. 2006 Aplicación Presupuestaria 06.03.533A01.77028 asegurados que así consten en las pólizas anteriormente mencionadas que sufran un daño producido por lobos o perros asilvestrados en el territorio de Castilla y León, en el período comprendido entre el 1 de enero de 2006 y el 31 de diciembre de 2006, ambos incluidos. b) El lucro cesante y los daños indirectos generados por ataques de lobo producidos en el período indicado en la letra anterior. 2.– No serán objeto de las ayudas los conceptos anteriormente indicados cuando: a) Habiéndose producido el siniestro dentro de los límites de un monte incluido en el Catálogo de Montes de Utilidad Pública, resulte acreditado que el ganado objeto del siniestro no contaba con la preceptiva autorización para pastorear en aquel. b) Los daños sean producidos por poblaciones de lobo al norte del río Duero, en terrenos cuya responsabilidad corresponda a la Junta de Castilla y León, de acuerdo con lo establecido en el artículo 12 de la Ley 4/1996, de 12 de julio, de Caza de Castilla y León. c) Los siniestros tengan lugar en naves cerradas. En virtud de lo expuesto, RESUELVO: Anualidad Suplemento al N.º 3 Importe 120.000 € Del crédito presupuestario se destinará la cantidad de 60.000 €, para atender las solicitudes de las convocatorias precedentes indicadas en el artículo 10 de la Orden por la que se regulan las presentes ayudas y en la base cuarta de la presente orden. Si dicha cantidad no es agotada, podrá ser destinada para atender el resto de solicitudes de la presente convocatoria. La cantidad anterior está condicionada a la existencia de crédito adecuado y suficiente en la Ley de Presupuestos de la Comunidad de Castilla y León del mencionado año y podrá variar mediante las oportunas modificaciones presupuestarias autorizadas. Segunda.– Beneficiarios. De conformidad con lo establecido en el artículo 3 de la Orden por la que se regulan las ayudas para paliar los daños producidos en Castilla y León por lobos y perros asilvestrados al ganado vacuno, ovino, caprino y equino y para compensar el lucro cesante y los daños indirectos originados por ataques de lobo a dicho ganado, podrán ser beneficiarios de las ayudas reguladas en esta orden los ganaderos o titulares de explotaciones de ganado vacuno, ovino, caprino y equino, cuyo ganado haya sufrido daños causados por lobos o perros asilvestrados, en el período comprendido entre el 1 de enero de 2006 y el 31 de diciembre de 2006, inclusive, que tuvieran o tengan vigentes las pólizas que se indican en la base tercera en el momento del daño. En ningún caso podrán ser beneficiarios de las ayudas reguladas por la presente convocatoria, aquellos ganaderos o titulares de explotaciones de ganado vacuno, ovino, caprino y equino, cuyo ganado haya sufrido daños causados por lobos o perros asilvestrados, en el período comprendido entre el 1 de enero de 2006 y el 31 de diciembre de 2006, inclusive, y cuyos daños incurran en alguna de las opciones de concepto no objeto de ayuda que se indican en el apartado 2 del artículo 4 de la orden por la que se regulan las presentes ayudas. Tercera.– Conceptos objeto de ayuda. 1.– Serán objeto de ayuda los conceptos que se indican a continuación: a) La franquicia establecida bien en los seguros comprendidos en el Plan Nacional de Seguros Agrarios, o en cualquiera de las pólizas suscritas por el ganadero o titular de explotación ganadera, en los que esté incluido, dentro de sus coberturas, el riesgo de daños producidos por lobos y perros asilvestrados, y que corresponda a los animales Cuarta.– Resolución de solicitudes de convocatorias anteriores. De conformidad con lo establecido en el artículo 10 de la orden por la que se regulan las presentes ayudas, las solicitudes de ayudas para paliar daños producidos por lobos y perros asilvestrados al ganado vacuno, ovino, caprino y equino en Castilla y León de convocatorias anteriores, así como las correspondientes a compensar el lucro cesante causado por ataques de lobos en las explotaciones de ganado vacuno, ovino, caprino y equino en Castilla y León, convocadas por la Orden MAM/539/2003, de 29 de abril, y las correspondientes a paliar los daños producidos en castilla y león por lobos y perros asilvestrados al ganado vacuno, ovino, caprino y equino y para compensar el lucro cesante y los daños indirectos originados por ataques de lobo a dicho ganado de la convocatoria anterior, que no pudieron ser atendidas por insuficiencia de crédito o por imposibilidad material de resolver dentro del plazo establecido se resolverán en esta convocatoria. A dichas solicitudes se les aplicará el régimen jurídico de sus correspondientes convocatorias. Quinta.– Cuantía de las ayudas. 1.– Las cuantías máximas que podrán concederse por siniestro, sin perjuicio de lo indicado en el apartado 3 de esta base, para los casos de ataques de lobo, son: – Ganado vacuno: 601,01 €. – Ganado ovino y caprino: 288,48 €. – Ganado equino: 390,66 €. 2.– Los precios máximos por cabeza y tipo de ganado para el cálculo de la cuantía de la ayuda, no superaran, en ningún caso, los fijados en las tablas del Anexo I. En el caso de ganado ovino y caprino considerado de desvieje, la tasación por cabeza no podrá exceder, en ningún caso, del valor fijado en la póliza del seguro. 3.– Si el siniestro se ha producido por un ataque de lobo, se compensará por lucro cesante y daños indirectos, siendo esta compensación la diferencia existente entre el precio resultante de la aplicación de los valores y conceptos previstos en las tablas del Anexo I de la presente orden y el importe de indemnización por cada tipo de cabeza de ganado muerta establecido en la póliza de la correspondiente compañía aseguradora. A estos efectos, a la cuantía que corresponda, de acuerdo con lo establecido en los apartados anteriores, se le sumará la compensación por lucro cesante y daños indirectos, salvo que el importe de indemnización por cada tipo de cabeza de ganado muerta establecido en la póliza de la correspondiente compañía aseguradora sea igual o superior al precio resultante de la aplicación de los valores y conceptos previstos en las tablas del Anexo I de la presente Orden. Asimismo, no se compensará por lucro cesante y daños indirectos en el caso de ganado ovino y caprino considerado de desvieje, dado que por tratarse de animales que han llegado al final de su vida productiva no generan lucro cesante. Sexta.– Comunicación del siniestro. La comunicación del siniestro a la Guardería Forestal, al Servicio Territorial de Medio Ambiente de la provincia en que éste se produzca o al personal designado por la Consejería de Medio Ambiente para tal fin, que se prevé en el artículo 5 de la Orden por la que se regulan las presentes ayudas, se realizará en un plazo máximo de 48 horas desde que el siniestro se produjo. Suplemento al N.º 3 103 Miércoles, 4 de enero 2006 Séptima.– Informe. El informe del personal de la Guardería Forestal, del Servicio Territorial de Medio Ambiente de la provincia en que éstos se produzcan o el personal designado por la Consejería de Medio Ambiente, que se contempla en el artículo 6 de la orden por la que se regulan las presentes ayudas, se levantará según el modelo del Anexo II de esta Orden. Octava.– Solicitud y documentación. del Decreto 118/2002, de 31 de octubre, por el que se regulan las transmisiones por telefax para la presentación de documentos en los registros administrativos de la Administración de la Comunidad de Castilla y León, y se declararan los números telefónicos oficiales. Novena.– Resolución de concesión. La convocatoria de estas ayudas se resolverá por la Dirección General del Medio Natural, a propuesta del Servicio gestor que corresponda. 1.– Plazo y lugar de presentación. Las solicitudes, formalizadas en el modelo del Anexo III de la presente Orden, acompañadas de la documentación que se indica en el apartado siguiente, se presentarán en un plazo inferior a 1 mes desde la fecha en que ocurrió el siniestro, en el Registro Único de la Delegación Territorial de la provincia en que haya ocurrido el siniestro, o en los lugares relacionados en el artículo 38.4 de la Ley 30/1992, de 26 de noviembre, de Régimen Jurídico de las Administraciones Públicas y del Procedimiento Administrativo Común. El plazo para la resolución y notificación del procedimiento finaliza a los seis meses a contar desde el día siguiente al de la presentación de la solicitud. El transcurso del citado plazo sin haberse dictado y notificado la resolución, legitima al solicitante para entender desestimada, por silencio administrativo, su petición, de conformidad con lo previsto en la Ley 30/1992, de 26 de noviembre, de Régimen Jurídico de las Administraciones Públicas y del Procedimiento Administrativo Común y en la Ley 7/1986, de 23 de diciembre, de la Hacienda de la Comunidad de Castilla y León. 2.– Documentación. Las solicitudes irán acompañadas de original o copia compulsada de los siguientes documentos: Contra la Resolución de la Dirección General del Medio Natural, que no pone fin a la vía administrativa, podrá interponerse recurso de alzada ante la Consejería de Medio Ambiente en el plazo de un mes a contar desde el día siguiente al de su notificación. a) En su caso, documento que acredite la representación de la persona que actúe en nombre de quien pueda ser el beneficiario de la ayuda, a tal efecto podrá aportarse el modelo que figura en el Anexo IV. b) Informe del siniestro emitido por el personal mencionado en la base séptima. c) Póliza de la compañía aseguradora en la que figuren los datos personales del asegurado, el período de vigencia de la póliza, las coberturas, los límites de indemnización por cada tipo de cabeza de ganado y las franquicias establecidas o en su defecto certificado emitido por la correspondiente compañía aseguradora en el cual se reflejen todos los datos anteriores. 3.– La Consejería de Medio Ambiente podrá requerir al solicitante para que mejore voluntariamente su solicitud mediante la presentación de la documentación complementaria que estime conveniente. 4.– Dada la complejidad de la solicitud de ayuda, así como la naturaleza de la documentación que debe acompañarla, se excluye expresamente su presentación por telefax, en aplicación de lo dispuesto en el artículo 1.2.a) Décima.– Pago de las ayudas. El pago de las ayudas se realizará por la Tesorería de la Administración de la Comunidad de Castilla y León, mediante transferencia bancaria a la cuenta que haya indicado el beneficiario en su solicitud. Contra la presente Orden, que pone fin a la vía administrativa, se podrá interponer recurso contencioso-administrativo ante la Jurisdicción Contenciosa-Administrativa en el plazo de dos meses, a contar desde el día siguiente al de su publicación, de conformidad con lo establecido en la Ley 29/1998, de 13 de julio, Reguladora de Jurisdicción Contencioso-Administrativa, sin perjuicio de la posibilidad de presentar recurso potestativo de reposición ante este mismo órgano en el plazo de un mes. Valladolid, 30 de diciembre de 2005. El Consejero de Medio Ambiente, Fdo.: CARLOS FERNÁNDEZ CARRIEDO REGOLAMENTO PER L’INDENNIZZO DEI DANNI PROVOCATI DALLA FAUNA SELVATICA DEL PARCO NAZIONALE D'ABRUZZO, LAZIO E MOLISE TITOLO I - PRINCIPI Art. 1 - Finalità - Il presente Regolamento, nelle more dell’approvazione del Regolamento del Parco di cui all’art.11 della legge 394/91, regola ai sensi dell’articolo 15, comma 4, della stessa legge, le modalità per l’accertamento, la valutazione, la liquidazione dell’indennizzo dei danni provocati dalla fauna selvatica alle attivtà agricole ed agli allevamenti all’interno del territorio del Parco così come perimetrato dal DPR 05.06.1995 e nella Zona di Protezione Esterna al Parco (ZPE) come individuata. Alle spese relative all’indennizzo dei danni il Parco fa fronte con apposito capitolo del bilancio, la cui dotazione, adeguata al prevedibile fabbisogno, è annualmente determinata dal Consiglio Direttivo in sede di approvazione del Bilancio di Previsione sulla base di uno specifico programma di azione. TITOLO II – DANNI ALL'INTERNO DEL PERIMETRO DEL PARCO NAZIONALE Art. 2 - Indennizzo - L’Ente Parco indennizza i danni provocati dalla fauna selvatica alle colture agricole, al patrimonio zootecnico ed alle strutture strettamente connesse all'esercizio dell'attività agricola o di allevamento. L’indennizzo è determinato sulla base di principi equitativi, assumendo come valore di riferimento l’entità del danno accertato sulla base di specifici sopralluoghi di verifica effettuati dal Servizio di Sorveglianza oppure dal Coordinamento Territoriale per l'Ambiente del Parco assistiti, laddove necessario, dal Servizio Sanità e fauna del Parco, secondo le modalità degli articoli che seguono. Art. 3 Esclusioni e limitazioni - L’indennizzo non compete per danni arrecati al bestiame pascolante abusivamente, per il quale non venga osservata la normativa vigente o comunque non provvisto delle necessarie autorizzazioni delle Autorità competenti (Regolamento di Fida Pascolo comunale, Regolamento di Polizia Veterinaria, norme sanitarie); parimenti, l'indennizzo non compete per danni agli apiari e agli allevamenti da cortile non in regola con la vigente normativa. Inoltre, l'indennizzo non compete per danni arrecati a strutture realizzate abusivamente. La soglia minima di danno economico indennizzabile è fissata in € 25,00, per cui l’Ente Parco non indennizzerà i danni il cui valore economico sia inferiore alla predetta soglia. Non sono inoltre ammessi ad indennizzo i danni: a) relativi a terreni o colture abbandonati da almeno un anno; b) arrecati a giardini, piante ornamentali, a spazi a verde di pertinenza di strutture abitative e ricettive; c) arrecati a colture forestali naturali spontanee, di qualunque età, di proprietà pubblica o privata; d) arrecati a colture forestali artificiali (da legno o meno) di proprietà pubblica o privata, di qualunque età, che godano di finanziamenti comunitari o di altra fonte; e) relativi al patrimonio zootecnico, nei casi di assenza della carcassa dell’animale morto o presenza di resti insufficienti all’accertamento della causa del danno; f) danni a vitelli, puledri ed agnelli al di sotto dei quattro mesi di età laddove questi al momento del danno si trovassero al di fuori di strutture adeguatamente protette (stalle, stazzi, recinti). Art. 4 - Denuncia - La denuncia del danno deve essere effettuata dall’interessato al Parco entro le 48 ore successive alla scoperta. La denuncia deve essere effettuata in carta libera, anche impiegando uno degli appositi moduli predisposti dall’Ente Parco e deve contenere tutti gli elementi in esso indicati. La denuncia deve altresì contenere l’attestazione che il danneggiato non ha avanzato eguale richiesta di indennizzo ad altro ente e che da questo non abbia ricevuto alcun indennizzo equivalente. La denuncia può essere fatta anche verbalmente o telefonicamente, purché siano indicati con precisione i dati essenziali all’effettuazione del sopralluogo. In tal caso la partecipazione del danneggiato al sopralluogo di cui al precedente art. 2 è obbligatoria, in quanto contestualmente il danneggiato riempirà e sottoscriverà con il personale addetto il modulo di denuncia con tutti i dati necessari. In caso di danni alle colture il danneggiato deve astenersi dal procedere a qualsiasi operazione di tipo agronomico sulla coltura danneggiata per almeno cinque giorni successivi alla presentazione della denuncia, al fine di consentire l’accertamento del danno. Art. 5 - Accertamento - I soggetti incaricati dei compiti di cui all’art. 2 redigono, durante un sopralluogo da svolgersi alla presenza ed in contraddittorio con il denunciante, un verbale contenente i dati della denuncia di cui all’art. 4, l’accertamento dell'effettività del danno, la valutazione dell’indennizzo proposto dall’Ente Parco e le altre necessarie informazioni. Qualora il danneggiato sottoscriva per accettazione il verbale, ricevendone copia, questo costituisce proposta formale e motivata di indennizzo. Qualora il danneggiato non sottoscriva il verbale, lo stesso è comunque trasmesso all’ufficio del Parco responsabile del procedimento che, fatti gli accertamenti del caso, proporrà al danneggiato l'indennizzo risultante dagli elementi istruttori, dando allo stesso un congruo termine per l'accettazione. In caso di ulteriore rifiuto da parte del danneggiato, si procederà come previsto dal successivo art. 12. Art. 6 – Valutazione del danno al bestiame ed agli apiari - Per i danni al bestiame, il valore di riferimento per l'indennizzo è assunto per specie, razza, età e caratterizzazioni oggettive, compresa l’eventuale iscrizione ad albi genealogici e registri ufficiali, sulla base del tariffario allegato al presente regolamento, aggiornato semestralmente. Nel caso il danno riguardi animali da lavoro, l'indennizzo è maggiorato del 10% rispetto al valore riportato nel tariffario. Il ferimento di animali da parte della fauna del Parco è indennizzato, previo accertamento nei modi previsti nel precedente art. 4, sulla base delle fatture o degli scontrini fiscali relativi all'acquisto di medicinali e articoli sanitari in genere finalizzati alla cura delle ferite subite, nonché delle spese veterinarie adeguatamente documentate. Per le specie da latte viene indennizzato il mancato prodotto sino al sopraggiungere del periodo di asciutta. Per i danni agli apiari il Parco indennizzerà, fatti salvi gli accertamenti dell'osservanza di quanto stabilito all'art. 2, sia i danni alle famiglie sia i danni alle strutture. La valutazione deve essere effettuata in tempo utile per permettere l'effettivo accertamento del danno. Art. 7 – Valutazione del danno alle colture - Per i danni alle colture la valutazione è calcolata sulla base di specifico tariffario tariffario, allegato al presente regolamento ed aggiornato annualmente. Qualora un danno si verifichi nelle prime fasi di una coltura e comunque questa sia sostituibile o riseminabile, vengono indennizzate le spese vive di sostituzione o semina sostenute, maggiorate del tasso di interesse legale. I danni a prati e prati pascoli sono determinati sulla base dell'effettivo mancato reddito per una annualità, anche tenendo conto delle oggettive limitazioni alle operazioni colturali indotte dai danni arrecati, oltre alle eventuali spese di ripristino delle colture danneggiate. Per i danni alle colture, la soglia minima, o franchigia, al di sotto della quale il danno viene considerato naturale e ricompreso nel normale rischio d'impresa, e pertanto non viene indennizzato, è pari al 5% della produzione teorica. La valutazione deve essere eseguita di norma entro 15 giorni dalla ricezione della denuncia, fermi restando gli adempimenti di legge. Le spese per la valutazione del danno sono a carico dell’Ente Parco. Art. 8 – Valutazione del danno alle strutture - Per i danni alle strutture strettamente connesse all'esercizio delle attività agricole e di allevamento la stima del danno è determinata in base ad apposita perizia tecnica, da effettuarsi a carico dell'Ente Parco. Art. 9 - Danni da orso – In considerazione dell'importanza della specie e della necessità di ridurre i conflitti e favorire la coesistenza tra orso ed uomo, l'Ente Parco indennizza tutti i danni provocati ad animali, colture o cose, anche non strettamente connesse all'attività agricola o di allevamento, dall'orso bruno marsicano, purché accertati con le procedure di cui ai precedenti articoli, e fatte salve le soglie minime e di franchigia stabilite negli articoli 3 e 7. Art. 10 – Danni da cane e da cane inselvatichito – Il parco non indennizza i danni provocati a capi di bestiame da cani, sia domestici sia inselvatichiti. Nei casi in cui sussista il dubbio circa la causa del danno tra lupo e cane, verranno assunte specifiche informazioni circa la probabilità di frequenza delle varie aree da parte dei branchi di lupi, che costituiranno la base per la valutazione della ammissibilità dell'indennizzo. Art. 11 - Liquidazione - L’Ente Parco liquida l’indennizzo all’avente diritto entro novanta giorni dal ricevimento della denuncia da parte del danneggiato, anche nel caso di denuncia verbale o telefonica. A tal fine è tenuto, presso il Servizio di Sorveglianza dell'Ente, uno specifico registro delle denunce verbali e telefoniche. In caso di carenze di fondi nel bilancio dell'Ente gli indennizzi sono liquidati entro il primo trimestre dell’esercizio successivo. Art. 12 – Contenzioso – Avverso la quantificazione e valutazione del danno, come stabilita nei precedenti artt. 6, 7 e 8, il danneggiato può presentare motivato ricorso presso la Commissione di Valutazione straordinaria istituita presso l'Ente Parco con il compito di definire le istanze aventi carattere di particolare complessità e delicatezza, costituita da due membri dell'Ente Parco e un tecnico in rappresentanza del danneggiato. La Commissione si riunisce ogni qualvolta ve ne sia la necessità e le sue decisioni sono inappellabili. Art. 13 - Misure di prevenzione - L’Ente Parco può subordinare l'indennizzo alla realizzazione, da parte del danneggiato, di misure ed opere di prevenzione del danno, al fine di eliminare o ridurre le condizioni determinanti il rischio di danneggiamento delle colture e del patrimonio zootecnico, indicando modi e tempi per la loro realizzazione. Nel caso in cui tali opere o misure non vengano messe in atto nei tempi indicati, il successivo eventuale danno verrà indennizzato in misura pari al 50% rispetto alla stima del danno stesso. Successivi danni, in caso di ulteriore inadempienza, non verranno indennizzati. Qualora la realizzazione delle opere e delle misure di cui al punto precedente comporti, sulla base di specifica stima economica effettuata dall'Ente Parco, una spesa superiore all'indennizzo proposto, l'Ente Parco provvederà ad integrare l'indennizzo stesso. L’effettiva erogazione dell'indennizzo avverrà in tal caso, e se necessario, in misura non superiore al 50% attraverso anticipazioni; il saldo avverrà ad accertamento, da parte dell’Ente Parco, della regolare esecuzione delle opere o delle misure previste. Il Parco può concedere in comodato d'uso gratuito, ovvero a seconda delle condizioni concrete donare, ad apicoltori e ad allevatori che esercitano l'apicoltura od il pascolo in aree particolarmente a rischio d'attacco da parte di carnivori, recinzioni elettrificate e relativi accessori. Al fine di un efficace utilizzo di tali recinzioni, il Parco fornisce anche la necessaria assistenza tecnica ai beneficiari. Art. 14 – Premio assicurativo per la gestione dei pascoli e degli allevamenti – Al fine di incentivare la razionale gestione dei pascoli e degli allevamenti di bestiame nel Parco e di diminuire il conflitto di tali attività con la fauna selvatica, l'Ente Parco può assegnare specifici premi a carattere assicurativo in sostituzione degli indennizzi previsti dai precedenti articoli. A tal fine l'Ente Parco, nell'ambito del Piano per il Parco di cui all'art. 11 della L. 394/91, elabora una specifica carta del rischio connessa alla presenza di predatori, sulla base della quale, unitamente ad indicatori di struttura e consistenza aziendale, di esistenza di misure di prevenzione del danno e correlati all'effettivo utilizzo delle aree, stabilisce un premio annuo che indennizza il rischio oggettivo di subire danni da predatori e sostituisce l'indennizzo dei danni che eventualmente si verificassero. Tale premio dovrà essere destinato alla realizzazione delle opere e misure di protezione previste nel precedente art. 12, oppure ad altre opere o misure correlate alle effettive condizioni locali di esercizio dell'attività. A tal fine il Parco, qualora necessario, redigerà specifici progetti di concerto con gli interessati. TITOLO III - DANNI NELLA ZONA DI PROTEZIONE ESTERNA Art. 15 - Competenze – Nella Zona di Protezione Esterna al PNALM l'Ente Parco indennizza, secondo le procedure e le modalità di cui ai precedenti articoli del presente regolamento, i danni provocati dalle seguenti specie animali, in quanto strettamente protette e facenti parte delle popolazioni animali del Parco: a) Orso Bruno marsicano b) Lupo c) Lince d) Aquila Reale e altri rapaci diurni e notturni. L'indennizzo dei danni provocati da altre specie, in quanto soggette a gestione venatoria, rimane di competenza degli Enti locali territorialmente competenti. DELIBERAZIONE COMMISSARIALE 05-07 N. 17 aprile 2007 DATA OGGETTO Modifiche al Prezziario Danni Fauna del “Regolamento per l’indennizzo e la prevenzione dei danni arrecati al patrimonio agricolo e zootecnico dalla fauna selvatica nel territorio del parco e per la promozione economica e sociale dei soggetti esposti ai danni” IL COMMISSARIO STRAORDINARIO dell’Ente Parco Nazionale del Gran Sasso e Monti della Laga VISTA la Legge Quadro sulle Aree Protette, 6 dicembre 1991, n. 394 e successive modifiche ed integrazioni; VISTO il Decreto del Presidente della Repubblica del 5 giugno 1995, istitutivo dell’Ente Parco Nazionale del Gran Sasso e Monti della Laga, pubblicato sulla G.U. del 4 agosto 1995; RICHIAMATO il Decreto del Ministro dell’Ambiente, DEC/DPN/323 del 02 marzo 2007, con il quale si nomina il dott. Stefano Allavena Commissario Straordinario dell’Ente Parco Nazionale del Gran Sasso e Monti della Laga; VISTA la Deliberazione del Consiglio Direttivo n. 26/04 del 26/05/2004 con la quale era stato approvato il “Prontuario delle principali colture agrozootecniche del Parco e Regolamento estimatorio” allegato al “Regolamento per l’indennizzo e la prevenzione dei danni arrecati al patrimonio agricolo e zootecnico dalla fauna selvatica nel territorio del Parco e per la promozione economica e sociale dei soggetti esposti ai danni” VISTO l’Istruttoria del Servizio Ricerca Scientifica del 21 settembre 2006 in cui si evidenziava la necessità di aumentare la valutazione economica di vitelli e puledri predati dalla fauna selvatica; VISTA la Relazione del Servizio Ricerca Scientifica dell’ 11 aprile 2007 allegata alla presente che ne costituisce parte integrante; RAVVISATA la necessità di attivare tutti gli strumenti che la legge mette a disposizione per la tutela dei grandi carnivori e per mitigare il conflitto tra predatori e produzioni zootecniche; CONSIDERATA la necessità di porre in essere azioni per la promozione e tutela delle attività zootecniche tradizionali; CONSIDERATA l’importanza delle attività di pascolo per il mantenimento della biodiversità legata alle aree aperte in generale ed in particolare alle praterie secondarie; DELIBERA • di modificare il prezziario del Prontuario delle principali colture agro-zootecniche del Parco e Regolamento estimatorio, allegato al “Regolamento per l’indennizzo e la prevenzione dei danni arrecati al patrimonio agricolo e zootecnico dalla fauna selvatica nel territorio del parco e per la promozione economica e sociale dei soggetti esposti ai danni”, di cui in premessa, secondo le indicazioni contenute nel prezziario allegato alla presente deliberazione e che ne costituisce parte integrante, valutando in € 800,00 (ottocento) i vitelli di età inferiore ai sei mesi; in € 900,00 (novecento) i vitelli di età compresa tra i sei ed i dodici mesi ed in € 800,00 (ottocento) i puledri di età inferiore ai dodici mesi. IL COMMISSARIO STRAORDINARIO (Dott. Stefano Allavena) VISTO di REGOLARITA’ CONTABILE ai sensi della normativa vigente. Data: 17 aprile 2007 Il Coordinatore Tecnico Amministrativo Dr. Marcello MARANELLA La presente deliberazione è stata affissa in pubblicazione all’Albo Pretorio della sede legale dell’Ente Parco in data …………………….. e vi rimarrà per giorni 15. La presente deliberazione è stata trasmessa al Ministero dell’Ambiente e della Tutela del Territorio e del Mare con nota n. ………………………………del …………………… Specie Ovini Caprini Bovini Equini Animali di bassa corte Api PRONTUARIO ENTE PARCO GRAN SASSO LAGA VIGENTE MODIFICHE Età Prezzo per capo Età Prezzo per capo Max. Min. Max. Min. Agnello 40,00 65,00 Agnello 40,00 65,00 Agnellone 75,00 95,00 Agnellone 75,00 95,00 Pecora 90,00 110,00 Pecora 90,00 110,00 Pecora gravida (iscr. L.G.) 110,00 130,00 Pecora gravida (iscr. L.G.) 110,00 130,00 Ariete (iscr. L.G.) 160,00 250,00 Ariete (iscr. L.G.) 160,00 250,00 Capretto max 6 m 50,00 75,00 Capretto max 6 m 50,00 75,00 Capretto 6m – 1 a 80,00 100,00 Capretto 6m – 1 a 80,00 100,00 Capra 90,00 110,00 Capra 90,00 110,00 Capra gravida 120,00 145,00 Capra gravida 120,00 145,00 Becco 160,00 250,00 Becco 160,00 250,00 Vitelli max 30 gg 280,00 350,00 800,00 Vitelli 1 – 6 m 400,00 700,00 Vitelli 0 – 6 m Vitelli 6m – 1a 700,00 900,00 Vitelli 6m – 1a 900,00 Manze fino a 2 a 900,00 1.500,00 Manze fino a 2 a 900,00 1.500,00 Vacche - Tori 600,00 1.300,00 Vacche - Tori 600,00 1.300,00 Puledri max 30 gg 220,00 290,00 800,00 Puledri 1 – 6 m 300,00 450,00 Puledri 0 – 1 a Puledri 6m – 1a 450,00 650,00 Cavalle/i 900,00 1.400,00 Cavalle/i 900,00 1.400,00 Pulcini 1,00 2,00 Pulcini 1,00 2,00 Pollastri 5,00 7,00 Pollastri 5,00 7,00 Galline 5,00 8,00 Galline 5,00 8,00 Tacchini max 2 m 7,00 10,00 Tacchini max 2 m 7,00 10,00 Tacchini adulti 30,00 50,00 Tacchini adulti 30,00 50,00 Conigli 11,00 17,00 Conigli 11,00 17,00 Sciame 50,00 70,00 Sciame 50,00 70,00 110,00 Famiglia in produzione 90,00 110,00 Famiglia in produzione 90,00 29/10 2008 1 4 : 3 4 FAX + 3 8 5 1 6 0 0 2 8 6 0 UPRAVA ZA LOVSTVO a ooi REPUBLIKA HRVATSKA MINISTARSTVO REGIONALNOG RAZVOJA, ŠUMARSTVA I VODNOGA GOSPODARSTVA 10000 Zagreb, Babonićeva 121 Klasa: 323-01/08-01/60 Urbroj: 538-13-08-1 Zagreb, 04. veljače 2008. Ministarstvo regionalnog razvoja, šumarstva i vodnoga gospodarstva na temelju članka 1., 2., 3., 4., 5. i 6. Zakona o proglašenju Zakona o potvrđivanju konvencije o zašuti europskih divljih vrsta i prirodnih staništa - Bernska konvencija ("Narodne novine - "Međunarodni ugovori", br. 6/2000.), poglavlja 5 Actions required in each European country - Akcijskog plana za zaštitu smeđeg medvjeda u Europi (Council of Europe - Nature and environment, No. 114), članka 42. stavka 5. i Članka 59. stavka 3. Zakona o lovstvu ("Narodne novine", broj: 140/05.) i članka 4. i 6. Zakona o izmjenama i dopunama Zakona o ustrojstvu i djelokrugu središnjih tijela državne uprave ("Narodne novine", broj: 05/08.), donosi ODLUKU 1. Donosi se Plan gospodarenja smeđim medvjedom u Republici Hrvatskoj. 2. Danom stupanja na snagu ove Odluke prestaje važiu Odluka Ministarstva poljoprivrede, šumarstva i vodnoga gospodarstva o donošenju Plana gospodarenja smeđim medvjedom u Republici Hrvatskoj Klasa: 323-04/04-01/21, Urbroj: 52501-04-01 od 10. svibnja 2004. godine. 3. Ova Odluka stupa na snagu danom donošenja. bankovic 13.2. Naknada šteta Sve štete za koje se može dokazati da ih je prouzroio medvjed trebaju biti nadoknaene ošteeniku u što kraem roku. Naknada mora nadomjestiti stvarno prouzroenu štetu, ako ošteenik svojom djelatnošu ili propustima nije i sam pridonio šteti. Postojea zakonska regulativa (Zakon o lovstvu) odgovornosti za štetu regulira na sljedei nain: Površine na kojima se ustanovljuju lovišta: lanak 83. stavak 1. kaže da za štetu koju poini divlja u lovištu odgovoran je lovoovlaštenik lovišta u kojem ta divlja stalno živi, pod uvjetom da je ošteeni poduzeo propisane mjere za sprjeavanje štete od divljai, koje je u smislu Zakona bio obvezatan poduzeti. Stavak 2. smatra se da divlja stalno živi u lovištu u kojem je poinjena šteta, ako lovoovlaštenik u tom lovištu ne dokaže protivno. Stavak 3. za štetu koju poini divlja koja u lovištu stalno ne živi, odgovoran je lovoovlaštenik lovišta u kojem je šteta poinjena, ali ima pravo na odstrjel te divljai. Pravo na odstrjel ostvaruje se na temelju dokaza o nadoknaenoj šteti ošteeniku i odobrenja nadležnog upravnog tijela uz suglasnost ministarstva, odnosno odobrenja ministarstva kada je šteta poinjena u državnom lovištu. Stavak 4. odstrjel divljai iz stavka 3. ovoga lanka može se odobriti do visine nadoknaene štete, raunajui vrijednost mesa i trofeja prema odštetnom cjeniku. Stavak 5. ne nadoknauje se šteta koju medvjed poini stoci na površinama na kojima je posebnim propisom zabranjen pristup i ispaša stoke. lanak 84. Ako je šteta koju poini divlja na istoj poljoprivrednoj kulturi ponovljena, vrijednost pojedinanih šteta ne može biti vea od vrijednosti oekivanog prinosa kulture. lanak 85. Za sporove glede naknade štete koju poini divlja nadležan je redovni mjesno nadležni sud na podruju kojega je lovište ustanovljeno. Kada medvjed poini štetu unutra lovišta, lovoovlaštenik prilikom uviaja na mjestu štete ispunjava Zapisnik o šteti od divljai procjenjuje visinu nastale štete, a vlasnik svojim potpisom na obrascu potvruje slaganje s iznosom nadoknade za poinjenu štetu. Iznos naknade ovisi o korištenju zaštitnih sredstava (elektrinih ograda, pasa uvara) i pridržavanju ostalih mjera za sprjeavanje pojavljivanja problematinih medvjeda i mjera za sprjeavanje nastanka šteta. Lovoovlaštenik je dužan kopije Zapisnika o šteti od divljai dostaviti Upravi za lovstvo, MRRŠVG najkasnije do 31.12. tekue godine. Površine na kojima se ne ustanovljavaju lovišta: lanak 19. na površinama zemljišta na kojima se ne ustanovljavaju lovišta divlja je dužan zaštiivati vlasnik zemljišta, odnosno pravna ili fizika osoba koja koristi to zemljište. U sluaju neuobiajene štete ili uestale pojave šteta ovlaštenik prava lova dužan je obavijestiti lana interventnog tima, koji onda vrši uviaj na mjestu nastale štete te predlaže mjere koje je potrebno poduzeti. U sluaju da predložene mjere ne sprijee nastanak štete lovoovlaštenik ima pravo zatražiti dozvolu za odstrel problematinog medvjeda (interventni odstrel) (postupak opisan u poglavlju 11 Problematini medvjedi). Predlaže se nastavak dosadašnjeg naina rješavanja šteta od medvjeda uz voenje rauna o: - provoenju mjera za izbjegavanje štete 77 primjerenom evidentiranju i dojavljivanju svake štete - pravovremenoj i primjerenoj odšteti - moguem postupku za uklanjanje mjedvjeda koji ponovljeni ini štete.