logo entre el General Lecor y Herrera con motivo de

Transcrição

logo entre el General Lecor y Herrera con motivo de
DIALOGO
e n t r e
e l
g e n e r a l
LE COR
y
HERRERjI,
con motivo de la intimación hecha por el señor Man&illa en que se in*
troduce también al oficial
conductor.
u
/ </
v/v.
wt' A*n- \ ti
■?¡é
E l Barón—Sempre cu d i z , Senlior F e rre ira , que o tal Maftsfma era hum
m aroto: m ultas promesas de amizade I muitos cuiríprimentos,
| tal sim Senhor etcetera, e' ao mélhor la vai esa patada. Ve­
j a la a intimacao que acabo de receber. Ora nao me admira
que o tal íÜhó da maí me jenganasse, porem vouse que o conhece , vouse que tein treze anuos de rc-vohnjáo, caer nisto, isso
nao tein disculpa meu amigo.
H errera— -rPues. . . . ahora lo que importa es ver como salimos de este
m al p a s o . . . .
Barón--------O r a , esa he ga l a n t e . . . . Eu sei muito bem que o que impor­
ta he tirarm os d ’elle o melhor possivel; porem ¿que diz vouse
do tal sujeiíinho dom Lucio | e de seu amigó Pertía | | E que
temos de fazer nos aora ?
H errera-----Pero Se ñ o r . . . . no todo h a de ser tortas y pan pintado. La
torm enta se veia venir y siempre contábamos con que al fin
nos a lc a n z a ría : no hemos hecho poco en haberla conjurado y
mantenido lejos desde el mes de Octubre hasta ahora. Veamos
si aun podemos entretener algún tiempo m a s ; y en el ínterim
apretemos la plaza por todos m edios, retírense los ganados á
lo in te rio r, confísquense los bienes de los patriotas que están
dentro, aflijamos al pueblo con h am b re, apuremos la seducción
entre la tropa, é inventónos algún noticion que aliente nuestros
soldados , y h ag a desm ayar al enemigo, como por egemplo,
que hemos tomado la B ahía, que la escuadra portuguesa se so­
metió á C o k rau , y que todo el mundo venía sobre Montevideo,
que una vez a d e n tro , tendremos tiempo p ara pensar con mas
calina lo que debemos hacer.
Barón*----- -Sim S enhor, todo isso he muifo bom ; porem vouse cuida que
todo o mundo he to lo , e que nao ha mais que soprar e fazer
garrafas.
errera-— No h a i que pararse en pelillo^. Primeramente llama V. E. al
oficial que trajo el oficio. Muchas cortesías y cumplimientos
V. E. le dá la mano con afabilidad , y después de hacerle mil
preguntas ¡sobre Ercfíii L Verdum , Ricardo, López y otros de
esta callana, p ara hacerle sospechar convinaciones é inteligen­
cias que no existen, con esa admirable sangre de chinche que
tiene V. E . lo convida á y a n ta r, y se prepara un baile para
esta noche 1 que eso ¡ como V. E. bien sabe I se dá con dos
botellas de orchafo,, unq, botella de aguardiente p ara ponches!
un par de libras de rosquetes y bizcochos y una lib ra de cho­
colate , porque los pocilios van mediados á la últim a moda t y
coii esto queda V. E .’ tau lucido como siem p re, y el diputado
¿legre como unas pascuas. M añané lo convida M arq u es, pá' sado m añana A b re u , despues don Tom as G arcía %'‘c., y asi
hasta que se vaya.
Barón------Isso deixelo cá a minha conta. Eu farei mou papel ás mavaviIhas I pois bem sabe que tive cinco anuos de aprendisago cin
Montevideo sem fazer outra c o u sa : a pena he nao estar cá o
Batista ;jieu mordomo.—Porem em quaulo a noticia d a Bahía
¿ como daremos ?
Herrera——A grandes niales grandes remedios. A hora mismo d a V. E.
órdenes paríj apretar el cei’.co de la p laza I se arro jan papeles
seductores en la línea y se dán las órdenes consiguientes para
reducirla | la estrem idad. En cnanto al embuste de la Bahía,
despache V. E. en este mismo instante un oficial al Rio gran­
de con órdenes de volver inm ediatam ente gritando copio un ener­
gúmeno por los pueblos de la c a m p a n a , que la B ahia sucum­
bió | que las escuadras se avinieron y que L a v a tú y Cokran
venían echando diablos p a ra concluir con la can alla de Monte­
video. A quí se le dan los impresos ya hechos p a ra que á sil
regreso los esparza en su trá n s ito , y cuando llegue aq u í se ha­
ce un saludo general en toda la línea y en el cuartel general
á las dos ó tres de la m añana p a ra llam ar m as la aten c ió n , i
imponer al enemigó. § Oué ta l |
Barón-— Ó ptim o, excellente pensam euío: ora bem diz o Jlguaceiro que
vouse he o M aquiabello dcsta té rra . Maóí? a o b ra mea amigo;
poreui falle baixinho, por que o oficial conductor está no quarto contiguo, e pode ouvirnos, | entao o diabo leva o nosso plan.
Herrera-— ¿Y qutí catadura tiene el ta l nuncio? porque su facha y carác­
ter h a de entrar por mucho en nuestra conducta.
Barón------—V enha p ara cá e ollie pelo buraco d a chave. Tem hum a cara
de nao p artir tortas con ninguem. Ponha sentido que nao o si li­
ta.
(H errera mirando por el ojo de la llave
H errera— -¡C á s c a la s ! ¡y que gesto tan diabólico tiene el em bajador!
¡Que demonio de cara tan se ria ! Me parece que á este S átra­
pa no lo entretenemos con saraos; pero es preciso h a ce r la prueBaron—---- Entao ab ra a porta e
fazao entrar.
Herrera--- ¿ Quien , yo | p ara los pavos. : no señor , llámelo V. E . : bas­
tante hago yo con aconsejarlo.
Barón— — B¿>m . . . pode entrar , señor oficial.
Oficial----- Servidor de
V. E.
Barón------ Eu estim arei que tenha pasado muito bem.
Oficial—;—rMil gracias.
Barón------Vossa Senhoria tem tido muito boa viagem .
Oficial----- Si señor.
Barón------O tempo tem estado muito frió.
Oficiala---- Si señor.
Barón------L á no Entre ríos nao faz tanto frío como cá.
Oficial----- No señor.
Bnron------O Senhor nao trouze alghuma cai*tlnha de Yerdum para mim ?
Oficial-----No señor | si lo ahorcaron que tiempo hace.
Barón------Sim , he vcrdade , agora me lhembro: ¿ e por lá nao lem no­
ticias do E reñú, e Ricardo López |
Oficial-----No señor.
Barón----- -Pois dizerao-me que. elles tem muito partido eni o Entre rios.
Oficial-----No señor.
Barón----- E os paraguayos diz que marchao á tomar posse do Entre rios ?
Oficial---- No s d , señor: yo estimaría que V. E. me diese sus órdenes
y me permitiese retirarme á descansar de las fatigas del viage , y me despachase pronto, pues tengo orden de no estar
aquí mas de veinticuatro horas.
Barón------ Está boni, sim senhor, temos de arranjar isso; porem facame o obsequio de vil* jantar hoje conmigo.
Oficial----- Si señor: pero recomiendo de nuevo á V. E. que me despache
pronto: servidor de V. E. (Se retira.)
Barón------ Scu criado.
Barón------ Ora senhor Ferreira , o tal embaixador he lacónico como trescentos diabos. Sim senhor, nao senhor, nao sei, e ningucm o
tira de lá : ¡ forte maganao !
Herrera-— Maldito principio: mui mala cara le veo al negocio: es preci­
so mudar de plan, echarla de guapo y responder al señor Man­
sí lia gordo : si pega bien , y si no liardmos el petate. Entretan­
to veremos que efecto surte la noticia de la Bahia. Inmediata­
mente de V. E. órdenes p’ira que salga el oficial que ha de
tra e rla , y . . | ver v e n ir, que un dia de vida es vida.
Barón------ Vou a isso ; o Senhor ocúpese já já já em fazer huma contestacao bem arrogante para o Mansilla, e nao se esqueca de fallarIhé do Congresso Cisplatino ■ e todo aquillo que lhe pareca convir para conter esta moderna cruzada que nos ameaca.
Herrera----- Queda Í09I0 á mi cargo; luego que concluya de estender una
contestación á una carta supuesta del Cabildo á don Frutos,
cuyo papel cstoi trabajando con j cuidado! y él solo es capaz
de hacer una revolución en los ánimos.
Barón------- O ra , ¡ vouse he o diabo! mezclar agora em nossas intrigas o
cuitadinho de Frutos , e fazello fallar em política c discurrir
sobre legitimidades e diieitos do homem, felicidade da térra, coin
outras couzas que elle nSo entende, e fasello aparecer autor
d'hitm papel que elle nao sabe 1er, isso he porlo em ridículo e
piffiallo.
Herrera--- Eso os bueno para nosotros y los habitantes de la Banda
oriental que lo conocemos desde chiquito, y sabemos que es
un asno; pero los papeles se leen en todas p artes: van al Ja­
neiro , van á E uropa; se les dá importancia ,á lo lejos no so­
lo como general sino como hombre ilustrado que piensa; el
emperador que ve hombres de tanta consideración abog-ando
y defendiendo su causa se empeñará mas y mas en conservar
| el p a is , y nosotros aprovecharemos el engaño. Astucias quie­
re la guerra mi general,
u'iieral— Porem he preciso ao menos fazerlho sab er, e qud elle con­
sulta em assinallo. ¡ Pobre cuitado! teidio pena d’elle.
Herrera- Pues no lo ha de saber. . I buena es e sa , y se dará por
mui bien servido: pues os narra I . . pasar por hombre que
H h-iber hecho antes m as que picar carescribe y p ie n sa , ¡ | . ^ ]ó ue }iai mucho que üaccr.
.x reías. .ÍW gemc V . K - .: V
d ista n te : trabalh e ineu anú-
Gi
Si■pg
■
Mis. vBum suceso.
HfÍOT¿E _V aya V. E. descansado.
1 HhBBB
m a c o n v e rsa n mas ampiada que d a ^ m
en otro número;
Montevideo 22 de Julio de 1823.
Imprenta de los Jlyllopcs y Compañía;
\

Documentos relacionados